நீதிமொழிகள் 7
Min Søn, vogt dig mine Ord, mine bud må du gemme hos dig;
2 ௨ என்னுடைய கட்டளைகளையும் என்னுடைய போதகத்தையும் உன்னுடைய கண்மணியைப்போல் காத்துக்கொள், அப்பொழுது பிழைப்பாய்.
vogt mine bud, så skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
bind dem om dine Fingre, skriv dem på dit Hjertes Tavle,
sig til Visdommen: "Du er min Søster!" og kald Forstanden Veninde,
5 ௫ ஞானத்தை நோக்கி, நீ என்னுடைய சகோதரி என்றும், புத்தியைப்பார்த்து, நீ என்னுடைய இனத்தைச் சேர்ந்தவள் என்றும் சொல்லு.
at den må vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
og blandt de tankeløse så jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
han gik på Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem på Vej til hendes Hus
i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
snart på Gader, snart på Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun; -
hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
"Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
15 ௧௫ ஆதலால், நான் உன்னைச் சந்திக்கப் புறப்பட்டு, உன் முகத்தை ஆவலோடு தேடினேன்; இப்பொழுது உன்னைக் கண்டுபிடித்தேன்.
gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
16 ௧௬ என்னுடைய மெத்தையை இரத்தினக் கம்பளங்களாலும், எகிப்து தேசத்தின் விசித்திரமான மெல்லிய துணிகளாலும் அலங்கரித்தேன்.
Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred
jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
Thi Manden er ikke hjemme, - på Langfærd er han draget;
20 ௨0 பணப்பையைத் தன்னுடைய கையிலே கொண்டுபோனான், குறிக்கப்பட்ட நாளிலே வீட்டுக்கு வருவான் என்று சொல்லி,
Pengepungen tog han med, ved Fuldmåne kommer han hjem!"
21 ௨௧ தன்னுடைய மிகுதியான இனிய சொற்களால் அவனை வசப்படுத்தி, தன்னுடைய உதடுகளின் இனிமையான பேச்சால் அவனை இணங்கச்செய்தாள்.
Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
22 ௨௨ உடனே அவன் அவள் பின்னே சென்றான்; ஒரு மாடு அடிக்கப்படும்படி செல்வதுபோலவும், ஒரு மூடன் விலங்கிடப்பட்டு தண்டனைக்குப் போவதுபோலவும்,
tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
23 ௨௩ ஒரு குருவி தன்னுடைய உயிரை வாங்கும் கண்ணியை அறியாமல் அதில் விழுவதற்கு விரைந்து போகிறதுபோலவும், அவளுக்குப் பின்னே போனான்; அம்பு அவனுடைய இருதயத்தைப் பிளந்தது.
til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild på hendes Stier;
thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
