< Mga Awit 67 >
1 Dios maawa ka sa amin, at pagpalain mo kami, at pasilangin nawa niya ang kaniyang mukha sa amin; (Selah)
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Tare da kayan kiɗi masu tsirkiya. Zabura. Waƙa. Bari Allah yă yi mana alheri yă kuma albarkace mu yă kuma sa fuskarsa ta haskaka a kanmu, (Sela)
2 Upang ang iyong daan ay maalaman sa lupa, ang iyong pangligtas na kagalingan sa lahat ng mga bansa.
don a san hanyoyinka a duniya, cetonka kuma a cikin dukan al’ummai.
3 Purihin ka ng mga bayan, Oh Dios; purihin ka ng lahat ng mga bayan.
Bari mutane su yabe ka, ya Allah; bari dukan mutane su yabe ka.
4 Oh mangatuwa at magsiawit sa kasayahan ang mga bansa: sapagka't iyong hahatulan ang mga bayan ng karampatan, at iyong pamamahalaan ang mga bansa sa lupa. (Selah)
Bari al’ummai su yi murna su kuma rera don farin ciki, gama kana mulkin mutanenka da adalci kana kuma bi da al’umman duniya. (Sela)
5 Purihin ka ng mga bayan, Oh Dios; purihin ka ng lahat ng mga bayan.
Bari mutane su yabe ka, ya Allah; bari dukan mutane su yabe.
6 Isinibol ng lupa ang kaniyang bunga: ang Dios ang sarili naming Dios ay pagpapalain kami.
Sa’an nan ƙasa za tă ba da girbinta Allah kuma, Allahnmu, zai albarkace mu.
7 Pagpapalain kami ng Dios: at lahat ng mga wakas ng lupa ay mangatatakot sa kaniya.
Allah yă sa mana albarka, dukan iyakar duniya kuma su ji tsoronsa.