< Psaltaren 135 >

1 Halleluja! Loven HERRENS namn, loven det, i HERRENS tjänare,
Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε το όνομα του Κυρίου· αινείτε, δούλοι του Κυρίου,
2 I som stån i HERRENS hus, i gårdarna till vår Guds hus.
Οι ιστάμενοι εν τω οίκω του Κυρίου, εν ταις αυλαίς του οίκου του Θεού ημών.
3 Loven HERREN, ty HERREN är god, lovsjungen hans namn, ty det är ljuvligt.
Αινείτε τον Κύριον, διότι αγαθός ο Κύριος· ψαλμωδήσατε εις το όνομα αυτού, διότι είναι τερπνόν.
4 Se, HERREN har utvalt Jakob åt sig, Israel till sin egendom.
Διότι τον Ιακώβ εξέλεξεν εις εαυτόν ο Κύριος, τον Ισραήλ εις θησαυρόν αυτού.
5 Ty jag vet att HERREN är stor, att vår Herre är förmer än alla gudar.
Διότι εγώ εγνώρισα ότι μέγας ο Κύριος· και ο Κύριος ημών είναι υπέρ πάντας τους θεούς.
6 HERREN kan göra allt vad han vill, i himmelen och på jorden, i haven och i alla djup;
Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν, εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και εν πάσαις ταις αβύσσοις.
7 han som låter regnskyar stiga upp från jordens ända, han som låter ljungeldar komma med regn och för vinden ut ur dess förvaringsrum;
Αναβιβάζει νεφέλας από των εσχάτων της γής· κάμνει αστραπάς διά βροχήν· εκβάλλει ανέμους εκ των θησαυρών αυτού.
8 han som slog de förstfödda i Egypten, både människor och boskap;
Όστις επάταξε τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους·
9 han som sände tecken och under över dig, Egypten, över Farao och alla hans tjänare;
εξαπέστειλε σημεία και τέρατα εις το μέσον σου, Αίγυπτε, επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού.
10 han som slog stora folk och dräpte mäktiga konungar:
Όστις επάταξεν έθνη μεγάλα και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς·
11 Sihon, amoréernas konung, och Og, konungen i Basan, med alla Kanaans riken,
τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλέα της Βασάν, και πάσας τας βασιλείας Χαναάν·
12 och gav deras land till arvedel, till arvedel åt sitt folk Israel.
και έδωκε την γην αυτών κληρονομίαν, κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον λαόν αυτού.
13 HERRE, ditt namn varar evinnerligen, HERRE, din åminnelse från släkte till släkte.
Το όνομά σου, Κύριε, μένει εις τον αιώνα· το μνημόσυνόν σου, Κύριε, εις γενεάν και γενεάν.
14 Ty HERREN skaffar rätt åt sitt folk, och över sina tjänare förbarmar han sig.
Διότι θέλει κρίνει ο Κύριος τον λαόν αυτού· και τους δούλους αυτού θέλει ελεήσει.
15 Hedningarnas avgudar äro silver och guld, verk av människohänder.
Τα είδωλα των εθνών είναι αργύριον και χρυσίον, έργον χειρών ανθρώπου.
16 De hava mun och tala icke, de hava ögon och se icke,
Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν.
17 de hava öron och lyssna icke till, och ingen ande är i deras mun.
Ώτα έχουσι και δεν ακούουσιν· ουδέ είναι πνοή εν τω στόματι αυτών.
18 De som hava gjort dem skola bliva dem lika, ja, alla som förtrösta på dem.
Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά· πας ο ελπίζων επ' αυτά
19 I av Israels hus, loven HERREN; I av Arons hus, loven HERREN;
Οίκος Ισραήλ, ευλογήσατε τον Κύριον· οίκος Ααρών, ευλογήσατε τον Κύριον·
20 I av Levis hus, loven HERREN; I som frukten HERREN, loven HERREN.
οίκος Λευΐ, ευλογήσατε τον Κύριον· οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κύριον.
21 Lovad vare HERREN från Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja! Se Frukta Gud i Ordförkl.
Ευλογητός ο Κύριος εν Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.

< Psaltaren 135 >