Markus 13
1 Då han nu gick ut ur helgedomen, sade en av hans lärjungar till honom: »Mästare, se hurudana stenar och hurudana byggnader!»
அநந்தரம்’ மந்தி³ராத்³ ப³ஹிர்க³மநகாலே தஸ்ய ஸி²ஷ்யாணாமேகஸ்தம்’ வ்யாஹ்ரு’தவாந் ஹே கு³ரோ பஸ்²யது கீத்³ரு’ஸா²: பாஷாணா: கீத்³ரு’க் ச நிசயநம்’|
2 Jesus svarade honom: »Ja, du ser nu dessa stora byggnader; men här skall förvisso icke lämnas sten på sten; allt skall bliva nedbrutet.»
ததா³ யீஸு²ஸ்தம் அவத³த் த்வம்’ கிமேதத்³ ப்³ரு’ஹந்நிசயநம்’ பஸ்²யஸி? அஸ்யைகபாஷாணோபி த்³விதீயபாஷாணோபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ஸர்வ்வே (அ)த⁴: க்ஷேப்ஸ்யந்தே|
3 När han sedan satt på Oljeberget, mitt emot helgedomen, frågade honom Petrus och Jakob och Johannes och Andreas, då de voro allena:
அத² யஸ்மிந் காலே ஜைதுந்கி³ரௌ மந்தி³ரஸ்ய ஸம்முகே² ஸ ஸமுபவிஷ்டஸ்தஸ்மிந் காலே பிதரோ யாகூப்³ யோஹந் ஆந்த்³ரியஸ்²சைதே தம்’ ரஹஸி பப்ரச்சு²: ,
4 »Säg oss när detta skall ske, och vad som bliver tecknet till att tiden är inne, då allt detta skall gå i fullbordan.»
ஏதா க⁴டநா: கதா³ ப⁴விஷ்யந்தி? ததை²தத்ஸர்வ்வாஸாம்’ ஸித்³த்⁴யுபக்ரமஸ்ய வா கிம்’ சிஹ்நம்’? தத³ஸ்மப்⁴யம்’ கத²யது ப⁴வாந்|
5 Då begynte Jesus tala till dem och sade: »Sen till, att ingen förvillar eder.
ததோ யாஸு²ஸ்தாந் வக்துமாரேபே⁴, கோபி யதா² யுஷ்மாந் ந ப்⁴ராமயதி ததா²த்ர யூயம்’ ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|
6 Många skola komma under mitt namn och säga: 'Det är jag' och skola förvilla många.
யத: க்²ரீஷ்டோஹமிதி கத²யித்வா மம நாம்நாநேகே ஸமாக³த்ய லோகாநாம்’ ப்⁴ரமம்’ ஜநயிஷ்யந்தி;
7 Men när I fån höra krigslarm och rykten om krig, så förloren icke besinningen; sådant måste komma, men därmed är ännu icke änden inne.
கிந்து யூயம்’ ரணஸ்ய வார்த்தாம்’ ரணாட³ம்ப³ரஞ்ச ஸ்²ருத்வா மா வ்யாகுலா ப⁴வத, க⁴டநா ஏதா அவஸ்²யம்மாவிந்ய: ; கிந்த்வாபாததோ ந யுகா³ந்தோ ப⁴விஷ்யதி|
8 Ja, folk skall resa sig upp mot folk och rike mot rike, och det skall bliva jordbävningar på den ena orten efter den andra, och hungersnöd skall uppstå; detta är begynnelsen till 'födslovåndorna'.
தே³ஸ²ஸ்ய விபக்ஷதயா தே³ஸோ² ராஜ்யஸ்ய விபக்ஷதயா ச ராஜ்யமுத்தா²ஸ்யதி, ததா² ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே பூ⁴மிகம்போ து³ர்பி⁴க்ஷம்’ மஹாக்லேஸா²ஸ்²ச ஸமுபஸ்தா²ஸ்யந்தி, ஸர்வ்வ ஏதே து³: க²ஸ்யாரம்பா⁴: |
9 Men tagen I eder till vara. Man skall då draga eder inför domstolar, och I skolen bliva gisslade i synagogor och ställas fram inför landshövdingar och konungar, för min skull, till ett vittnesbörd för dem.
கிந்து யூயம் ஆத்மார்தே² ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, யதோ லோகா ராஜஸபா⁴யாம்’ யுஷ்மாந் ஸமர்பயிஷ்யந்தி, ததா² ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே ப்ரஹரிஷ்யந்தி; யூயம்’ மத³ர்தே² தே³ஸா²தி⁴பாந் பூ⁴பாம்’ஸ்²ச ப்ரதி ஸாக்ஷ்யதா³நாய தேஷாம்’ ஸம்முகே² உபஸ்தா²பயிஷ்யத்⁴வே|
10 Men evangelium måste först bliva predikat för alla folk.
ஸே²ஷீப⁴வநாத் பூர்வ்வம்’ ஸர்வ்வாந் தே³ஸீ²யாந் ப்ரதி ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசாரயிஷ்யதே|
11 När man nu för eder åstad och drager eder inför rätta, så gören eder icke förut bekymmer om vad I skolen tala; utan vad som bliver eder givet i den stunden, det mån I tala. Ty det är icke I som skolen tala, utan den helige Ande.
கிந்து யதா³ தே யுஷ்மாந் த்⁴ரு’த்வா ஸமர்பயிஷ்யந்தி ததா³ யூயம்’ யத்³யத்³ உத்தரம்’ தா³ஸ்யத², தத³க்³ர தஸ்ய விவேசநம்’ மா குருத தத³ர்த²ம்’ கிஞ்சித³பி மா சிந்தயத ச, ததா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ மந: ஸு யத்³யத்³ வாக்யம் உபஸ்தா²பயிஷ்யதே ததே³வ வதி³ஷ்யத², யதோ யூயம்’ ந தத்³வக்தார: கிந்து பவித்ர ஆத்மா தஸ்ய வக்தா|
12 Och den ene brodern skall då överlämna den andre till att dödas, ja ock fadern sitt barn; och barn skola sätta sig upp mot sina föräldrar och skola döda dem.
ததா³ ப்⁴ராதா ப்⁴ராதரம்’ பிதா புத்ரம்’ கா⁴தநார்த²ம்’ பரஹஸ்தேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே, ததா² பத்யாநி மாதாபித்ரோ ர்விபக்ஷதயா தௌ கா⁴தயிஷ்யந்தி|
13 Och I skolen bliva hatade av alla, för mitt namns skull. Men den som är ståndaktig intill änden, han skall bliva frälst.
மம நாமஹேதோ: ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸவிதே⁴ யூயம்’ ஜுகு³ப்ஸிதா ப⁴விஷ்யத², கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸே²ஷபர்ய்யந்தம்’ தை⁴ர்ய்யம் ஆலம்பி³ஷ்யதே ஸஏவ பரித்ராஸ்யதே|
14 Men när I fån se 'förödelsens styggelse' stå där han icke borde stå -- den som läser detta, han give akt därpå -- då må de som äro i Judeen fly bort till bergen,
தா³நியேல்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தம்’ ஸர்வ்வநாஸி² ஜுகு³ப்ஸிதஞ்ச வஸ்து யதா³ த்வயோக்³யஸ்தா²நே வித்³யமாநம்’ த்³ரக்ஷத² (யோ ஜந: பட²தி ஸ பு³த்⁴யதாம்’) ததா³ யே யிஹூதீ³யதே³ஸே² திஷ்ட²ந்தி தே மஹீத்⁴ரம்’ ப்ரதி பலாயந்தாம்’;
15 och den som är på taket må icke stiga ned och gå in för att hämta något ur sitt hus,
ததா² யோ நரோ க்³ரு’ஹோபரி திஷ்ட²தி ஸ க்³ரு’ஹமத்⁴யம்’ நாவரோஹது, ததா² கிமபி வஸ்து க்³ரஹீதும்’ மத்⁴யேக்³ரு’ஹம்’ ந ப்ரவிஸ²து;
16 och den som är ute på marken må icke vända tillbaka för att hämta sin mantel.
ததா² ச யோ நர: க்ஷேத்ரே திஷ்ட²தி ஸோபி ஸ்வவஸ்த்ரம்’ க்³ரஹீதும்’ பராவ்ரு’த்ய ந வ்ரஜது|
17 Och ve de som äro havande, eller som giva di på den tiden!
ததா³நீம்’ க³ர்ப்³ப⁴வதீநாம்’ ஸ்தந்யதா³த்ரீணாஞ்ச யோஷிதாம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
18 Men bedjen att det icke må ske om vintern.
யுஷ்மாகம்’ பலாயநம்’ ஸீ²தகாலே யதா² ந ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
19 Ty den tiden skall bliva 'en tid av vedermöda, så svår att dess like icke har förekommit allt ifrån världens begynnelse, från den tid då Gud skapade världen, intill nu', ej heller någonsin skall förekomma.
யதஸ்ததா³ யாத்³ரு’ஸீ² து³ர்க⁴டநா க⁴டிஷ்யதே தாத்³ரு’ஸீ² து³ர்க⁴டநா ஈஸ்²வரஸ்ரு’ஷ்டே: ப்ரத²மமாரப்⁴யாத்³ய யாவத் கதா³பி ந ஜாதா ந ஜநிஷ்யதே ச|
20 Och om Herren icke förkortade den tiden, så skulle intet kött bliva frälst; men för de utvaldas skull, för de människors skull, som han har utvalt, har han förkortat den tiden.
அபரஞ்ச பரமேஸ்²வரோ யதி³ தஸ்ய ஸமயஸ்ய ஸம்’க்ஷேபம்’ ந கரோதி தர்ஹி கஸ்யாபி ப்ராணப்⁴ரு’தோ ரக்ஷா ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி, கிந்து யாந் ஜநாந் மநோநீதாந் அகரோத் தேஷாம்’ ஸ்வமநோநீதாநாம்’ ஹேதோ: ஸ தத³நேஹஸம்’ ஸம்’க்ஷேப்ஸ்யதி|
21 Och om någon då säger till eder: 'Se här är Messias', eller: 'Se där är han', så tron det icke.
அந்யச்ச பஸ்²யத க்²ரீஷ்டோத்ர ஸ்தா²நே வா தத்ர ஸ்தா²நே வித்³யதே, தஸ்மிந்காலே யதி³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யம்’ வ்யாஹரதி, தர்ஹி தஸ்மிந் வாக்யே பை⁴வ விஸ்²வஸித|
22 Ty människor som falskeligen säga sig vara Messias skola uppstå, så ock falska profeter, och de skola göra tecken och under, för att, om möjligt, förvilla de utvalda.
யதோநேகே மித்²யாக்²ரீஷ்டா மித்²யாப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச ஸமுபஸ்தா²ய ப³ஹூநி சிஹ்நாந்யத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாணி ச த³ர்ஸ²யிஷ்யந்தி; ததா² யதி³ ஸம்ப⁴வதி தர்ஹி மநோநீதலோகாநாமபி மித்²யாமதிம்’ ஜநயிஷ்யந்தி|
23 Men tagen I eder till vara. Jag har nu sagt eder allt förut.
பஸ்²யத க⁴டநாத: பூர்வ்வம்’ ஸர்வ்வகார்ய்யஸ்ய வார்த்தாம்’ யுஷ்மப்⁴யமதா³ம், யூயம்’ ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த|
24 Men på den tiden, efter den vedermödan, skall solen förmörkas och månen upphöra att giva sitt sken,
அபரஞ்ச தஸ்ய க்லேஸ²காலஸ்யாவ்யவஹிதே பரகாலே பா⁴ஸ்கர: ஸாந்த⁴காரோ ப⁴விஷ்யதி ததை²வ சந்த்³ரஸ்²சந்த்³ரிகாம்’ ந தா³ஸ்யதி|
25 och stjärnorna skola falla ifrån himmelen, och makterna i himmelen skola bäva.
நப⁴: ஸ்தா²நி நக்ஷத்ராணி பதிஷ்யந்தி, வ்யோமமண்ட³லஸ்தா² க்³ரஹாஸ்²ச விசலிஷ்யந்தி|
26 Och då skall man få se 'Människosonen komma i skyarna' med stor makt och härlighet.
ததா³நீம்’ மஹாபராக்ரமேண மஹைஸ்²வர்ய்யேண ச மேக⁴மாருஹ்ய ஸமாயாந்தம்’ மாநவஸுதம்’ மாநவா: ஸமீக்ஷிஷ்யந்தே|
27 Och han skall då sända ut sina änglar och församla sina utvalda från de fyra väderstrecken, från jordens ända till himmelens ända.
அந்யச்ச ஸ நிஜதூ³தாந் ப்ரஹித்ய நபோ⁴பூ⁴ம்யோ: ஸீமாம்’ யாவத்³ ஜக³தஸ்²சதுர்தி³க்³ப்⁴ய: ஸ்வமநோநீதலோகாந் ஸம்’க்³ரஹீஷ்யதி|
28 Ifrån fikonträdet mån I här hämta en liknelse. När dess kvistar begynna att få save och löven spricka ut, då veten I att sommaren är nära.
உடு³ம்ப³ரதரோ ர்த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம்’ யதோ³டு³ம்ப³ரஸ்ய தரோ ர்நவீநா: ஸா²கா² ஜாயந்தே பல்லவாதீ³நி ச ர்நிக³ச்ச²ந்தி, ததா³ நிதா³க⁴கால: ஸவிதோ⁴ ப⁴வதீதி யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுத²|
29 Likaså, när I sen detta ske, då kunnen I ock veta att han är nära och står för dörren.
தத்³வத்³ ஏதா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ காலோ த்³வார்ய்யுபஸ்தி²த இதி ஜாநீத|
30 Sannerligen säger jag eder: Detta släkte skall icke förgås, förrän allt detta sker.
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஆது⁴நிகலோகாநாம்’ க³மநாத் பூர்வ்வம்’ தாநி ஸர்வ்வாணி க⁴டிஷ்யந்தே|
31 Himmel och jord skola förgås, men mina ord skola icke förgås.
த்³யாவாப்ரு’தி²வ்யோ ர்விசலிதயோ: ஸத்யோ ர்மதீ³யா வாணீ ந விசலிஷ்யதி|
32 Men om den dagen och den stunden vet ingen något, icke änglarna i himmelen, icke ens Sonen -- ingen utom Fadern.
அபரஞ்ச ஸ்வர்க³ஸ்த²தூ³தக³ணோ வா புத்ரோ வா தாதாத³ந்ய: கோபி தம்’ தி³வஸம்’ தம்’ த³ண்ட³ம்’ வா ந ஜ்ஞாபயதி|
33 Tagen eder till vara, vaken; ty I veten icke när tiden är inne.
அத: ஸ ஸமய: கதா³ ப⁴விஷ்யதி, ஏதஜ்ஜ்ஞாநாபா⁴வாத்³ யூயம்’ ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, ஸதர்காஸ்²ச பூ⁴த்வா ப்ரார்த²யத்⁴வம்’;
34 Såsom när en man reser utrikes och lämnar sitt hus och giver sina tjänare makt och myndighet däröver, åt var och en hans särskilda syssla, och därvid ock bjuder portvaktaren att vaka.
யத்³வத் கஸ்²சித் புமாந் ஸ்வநிவேஸ²நாத்³ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி யாத்ராகரணகாலே தா³ஸேஷு ஸ்வகார்ய்யஸ்ய பா⁴ரமர்பயித்வா ஸர்வ்வாந் ஸ்வே ஸ்வே கர்ம்மணி நியோஜயதி; அபரம்’ தௌ³வாரிகம்’ ஜாக³ரிதும்’ ஸமாதி³ஸ்²ய யாதி, தத்³வந் நரபுத்ர: |
35 likaså bjuder jag eder: Vaken; ty I veten icke när husets herre kommer, om han kommer på aftonen eller vid midnattstiden eller i hanegället eller på morgonen;
க்³ரு’ஹபதி: ஸாயம்’காலே நிஸீ²தே² வா த்ரு’தீயயாமே வா ப்ராத: காலே வா கதா³க³மிஷ்யதி தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத²;
36 vaken, så att han icke finner eder sovande, när han oförtänkt kommer.
ஸ ஹடா²தா³க³த்ய யதா² யுஷ்மாந் நித்³ரிதாந் ந பஸ்²யதி, தத³ர்த²ம்’ ஜாக³ரிதாஸ்திஷ்ட²த|
37 Men vad jag säger till eder, det säger jag till alla: Vaken!» Se Födslovåndor i Ordförklaringarna. Se Förödelsens styggelse i Ordförklaringarna. Se Makter i Ordförklaringarna.
யுஷ்மாநஹம்’ யத்³ வதா³மி ததே³வ ஸர்வ்வாந் வதா³மி, ஜாக³ரிதாஸ்திஷ்ட²தேதி|
