Markus 12
1 Och han begynte tala till dem i liknelser: »En man planterade en vingård och satte stängsel däromkring och högg ut ett presskar och byggde ett vakttorn; därefter lejde han ut den åt vingårdsmän och for utrikes.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்த்³ரு’ஷ்டாந்தேந தேப்⁴ய: கத²யிதுமாரேபே⁴, கஸ்²சிதே³கோ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ விதா⁴ய தச்சதுர்தி³க்ஷு வாரணீம்’ க்ரு’த்வா தந்மத்⁴யே த்³ராக்ஷாபேஷணகுண்ட³ம் அக²நத், ததா² தஸ்ய க³ட³மபி நிர்ம்மிதவாந் ததஸ்தத்க்ஷேத்ரம்’ க்ரு’ஷீவலேஷு ஸமர்ப்ய தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
2 När sedan rätta tiden var inne, sände han en tjänare till vingårdsmännen, för att denne av vingårdsmännen skulle uppbära någon del av vingårdens frukt.
தத³நந்தரம்’ ப²லகாலே க்ரு’ஷீவலேப்⁴யோ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரப²லாநி ப்ராப்தும்’ தேஷாம்’ ஸவிதே⁴ ப்⁴ரு’த்யம் ஏகம்’ ப்ராஹிணோத்|
3 Men de togo fatt på honom och misshandlade honom och läto honom gå tomhänt tillbaka.
கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா ப்ரஹ்ரு’த்ய ரிக்தஹஸ்தம்’ விஸஸ்ரு’ஜு: |
4 Åter sände han till dem en annan tjänare. Honom slogo de i huvudet och skymfade.
தத: ஸ புநரந்யமேகம்’ ப்⁴ரு’த்யம்’ ப்ரஷயாமாஸ, கிந்து தே க்ரு’ஷீவலா: பாஷாணாகா⁴தைஸ்தஸ்ய ஸி²ரோ ப⁴ங்க்த்வா ஸாபமாநம்’ தம்’ வ்யஸர்ஜந்|
5 Sedan sände han åstad ännu en annan, men denne dräpte de. Likaså gjorde de med många andra: somliga misshandlade de, och andra dräpte de.
தத: பரம்’ ஸோபரம்’ தா³ஸம்’ ப்ராஹிணோத் ததா³ தே தம்’ ஜக்⁴நு: , ஏவம் அநேகேஷாம்’ கஸ்யசித் ப்ரஹார: கஸ்யசித்³ வத⁴ஸ்²ச தை: க்ரு’த: |
6 Nu hade han ock en enda son, vilken han älskade. Honom sände han slutligen åstad till dem, ty han tänkte: 'De skola väl hava försyn för min son.'
தத: பரம்’ மயா ஸ்வபுத்ரே ப்ரஹிதே தே தமவஸ்²யம்’ ஸம்மம்’ஸ்யந்தே, இத்யுக்த்வாவஸே²ஷே தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ நிஜப்ரியம் அத்³விதீயம்’ புத்ரம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
7 Men vingårdsmännen sade till varandra: 'Denne är arvingen; kom, låt oss dräpa honom, så bliver arvet vårt.'
கிந்து க்ரு’ஷீவலா: பரஸ்பரம்’ ஜக³து³: , ஏஷ உத்தராதி⁴காரீ, ஆக³ச்ச²த வயமேநம்’ ஹந்மஸ்ததா² க்ரு’தே (அ)தி⁴காரோயம் அஸ்மாகம்’ ப⁴விஷ்யதி|
8 Och de togo fatt på honom och dräpte honom och kastade honom ut ur vingården. --
ததஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா ஹத்வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி: ப்ராக்ஷிபந்|
9 Vad skall nu vingårdens herre göra? Jo, han skall komma och förgöra vingårdsmännen och lämna vingården åt andra.
அநேநாஸௌ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதி: கிம்’ கரிஷ்யதி? ஸ ஏத்ய தாந் க்ரு’ஷீவலாந் ஸம்’ஹத்ய தத்க்ஷேத்ரம் அந்யேஷு க்ரு’ஷீவலேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
10 Haven I icke läst detta skriftens ord: 'Den sten som byggningsmännen förkastade, den har blivit en hörnsten;
அபரஞ்ச, "ஸ்த²பதய: கரிஷ்யந்தி க்³ராவாணம்’ யந்து துச்ச²கம்’| ப்ராதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸ ஏவ ஸம்’ப⁴விஷ்யதி|
11 av Herren har den blivit detta, och underbar är den i våra ögon'?»
ஏதத் கர்ம்ம பரேஸ²ஸ்யாம்’த்³பு⁴தம்’ நோ த்³ரு’ஷ்டிதோ ப⁴வேத்|| " இமாம்’ ஸா²ஸ்த்ரீயாம்’ லிபிம்’ யூயம்’ கிம்’ நாபாடி²ஷ்ட?
12 De hade nu gärna velat gripa honom, men de fruktade för folket; ty de förstodo att det var om dem som han hade talat i denna liknelse. Så läto de honom vara och gingo sin väg.
ததா³நீம்’ ஸ தாநுத்³தி³ஸ்²ய தாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ கதி²தவாந், த இத்த²ம்’ பு³த்³வ்வா தம்’ த⁴ர்த்தாமுத்³யதா: , கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: , தத³நந்தரம்’ தே தம்’ விஹாய வவ்ரஜு: |
13 Därefter sände de till honom några fariséer och herodianer, för att dessa skulle fånga honom genom något hans ord.
அபரஞ்ச தே தஸ்ய வாக்யதோ³ஷம்’ த⁴ர்த்தாம்’ கதிபயாந் பி²ரூஸி²நோ ஹேரோதீ³யாம்’ஸ்²ச லோகாந் தத³ந்திகம்’ ப்ரேஷயாமாஸு: |
14 Dessa kommo nu och sade till honom: »Mästare, vi veta att du är sannfärdig och icke frågar efter någon, ty du ser icke till personen, utan lär om Guds väg vad sant är. Är det lovligt att giva kejsaren skatt, eller är det icke lovligt? Skola vi giva skatt, eller icke giva?»
த ஆக³த்ய தமவத³ந், ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் தத்²யபா⁴ஷீ கஸ்யாப்யநுரோத⁴ம்’ ந மந்யதே, பக்ஷபாதஞ்ச ந கரோதி, யதா²ர்த²த ஈஸ்²வரீயம்’ மார்க³ம்’ த³ர்ஸ²யதி வயமேதத் ப்ரஜாநீம: , கைஸராய கரோ தே³யோ ந வாம்’? வயம்’ தா³ஸ்யாமோ ந வா?
15 Men han förstod deras skrymteri och sade till dem: »Varför söken I att snärja mig? Tagen hit en penning, så att jag får se den.»
கிந்து ஸ தேஷாம்’ கபடம்’ ஜ்ஞாத்வா ஜகா³த³, குதோ மாம்’ பரீக்ஷத்⁴வே? ஏகம்’ முத்³ராபாத³ம்’ ஸமாநீய மாம்’ த³ர்ஸ²யத|
16 Då lämnade de fram en sådan. Därefter frågade han dem: »Vems bild och överskrift är detta?» De svarade honom: »Kejsarens.»
ததா³ தைரேகஸ்மிந் முத்³ராபாதே³ ஸமாநீதே ஸ தாந் பப்ரச்ச², அத்ர லிகி²தம்’ நாம மூர்த்தி ர்வா கஸ்ய? தே ப்ரத்யூசு: , கைஸரஸ்ய|
17 Då sade Jesus till dem: »Så given kejsaren vad kejsaren tillhör, och Gud vad Gud tillhör.» Och de förundrade sig högeligen över honom.
ததா³ யீஸு²ரவத³த் தர்ஹி கைஸரஸ்ய த்³ரவ்யாணி கைஸராய த³த்த, ஈஸ்²வரஸ்ய த்³ரவ்யாணி து ஈஸ்²வராய த³த்த; ததஸ்தே விஸ்மயம்’ மேநிரே|
18 Sedan kommo till honom några av sadducéerna, vilka mena att det icke gives någon uppståndelse. Dessa frågade honom och sade:
அத² ம்ரு’தாநாமுத்தா²நம்’ யே ந மந்யந்தே தே ஸிதூ³கிநோ யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய தம்’ பப்ரச்சு²: ;
19 »Mästare, Moses har givit oss den föreskriften, att om någon har en broder som dör, och som efterlämnar hustru, men icke lämnar barn efter sig, så skall han taga sin broders hustru till äkta och skaffa avkomma åt sin broder.
ஹே கு³ரோ கஸ்²சிஜ்ஜநோ யதி³ நி: ஸந்ததி: ஸந் பா⁴ர்ய்யாயாம்’ ஸத்யாம்’ ம்ரியதே தர்ஹி தஸ்ய ப்⁴ராதா தஸ்ய பா⁴ர்ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ப்⁴ராது ர்வம்’ஸோ²த்பத்திம்’ கரிஷ்யதி, வ்யவஸ்தா²மிமாம்’ மூஸா அஸ்மாந் ப்ரதி வ்யலிக²த்|
20 Nu voro här sju bröder. Den förste tog sig en hustru, men dog utan att lämna någon avkomma efter sig.
கிந்து கேசித் ஸப்த ப்⁴ராதர ஆஸந், ததஸ்தேஷாம்’ ஜ்யேஷ்ட²ப்⁴ராதா விவஹ்ய நி: ஸந்ததி: ஸந் அம்ரியத|
21 Då tog den andre i ordningen henne, men också han dog utan att lämna någon avkomma efter sig; sammalunda den tredje.
ததோ த்³விதீயோ ப்⁴ராதா தாம்’ ஸ்த்ரியமக்³ரு’ஹணத் கிந்து ஸோபி நி: ஸந்ததி: ஸந் அம்ரியத; அத² த்ரு’தீயோபி ப்⁴ராதா தாத்³ரு’ஸோ²ப⁴வத்|
22 Så skedde med alla sju: ingen av dem lämnade någon avkomma efter sig. Sist av alla dog ock hustrun.
இத்த²ம்’ ஸப்தைவ ப்⁴ராதரஸ்தாம்’ ஸ்த்ரியம்’ க்³ரு’ஹீத்வா நி: ஸந்தாநா: ஸந்தோ(அ)ம்ரியந்த, ஸர்வ்வஸே²ஷே ஸாபி ஸ்த்ரீ ம்ரியதே ஸ்ம|
23 Vilken av dem skall nu vid uppståndelsen, när de uppstå, få henne till hustru? De hade ju alla sju tagit henne till hustru.»
அத² ம்ரு’தாநாமுத்தா²நகாலே யதா³ த உத்தா²ஸ்யந்தி ததா³ தேஷாம்’ கஸ்ய பா⁴ர்ய்யா ஸா ப⁴விஷ்யதி? யதஸ்தே ஸப்தைவ தாம்’ வ்யவஹந்|
24 Jesus svarade dem: »Visar icke eder fråga att I faren vilse och varken förstån skrifterna, ej heller Guds kraft?
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச ஸா²ஸ்த்ரம் ஈஸ்²வரஸ²க்திஞ்ச யூயமஜ்ஞாத்வா கிமப்⁴ராம்யத ந?
25 Efter uppståndelsen från de döda taga män sig icke hustrur, ej heller givas hustrur åt män, utan de äro då såsom änglarna i himmelen.
ம்ரு’தலோகாநாமுத்தா²நம்’ ஸதி தே ந விவஹந்தி வாக்³த³த்தா அபி ந ப⁴வந்தி, கிந்து ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ ஸத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்தி|
26 Men vad nu det angår, att de döda uppstå, haven I icke läst i Moses' bok, på det ställe där det talas om törnbusken, huru Gud sade till honom så: 'Jag är Abrahams Gud och Isaks Gud och Jakobs Gud'?
புநஸ்²ச "அஹம் இப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ஸ்²சேஸ்²வர:" யாமிமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்தம்ப³மத்⁴யே திஷ்ட²ந் ஈஸ்²வரோ மூஸாமவாதீ³த் ம்ரு’தாநாமுத்தா²நார்தே² ஸா கதா² மூஸாலிகி²தே புஸ்தகே கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாபாடி²?
27 Han är en Gud icke för döda, utan för levande. I faren mycket vilse.»
ஈஸ்²வரோ ஜீவதாம்’ ப்ரபு⁴: கிந்து ம்ரு’தாநாம்’ ப்ரபு⁴ ர்ந ப⁴வதி, தஸ்மாத்³தே⁴தோ ர்யூயம்’ மஹாப்⁴ரமேண திஷ்ட²த²|
28 Då trädde en av de skriftlärde fram, en som hade hört deras ordskifte och förstått att han hade svarat dem väl. Denne frågade honom: »Vilket är det förnämsta av alla buden?»
ஏதர்ஹி ஏகோத்⁴யாபக ஏத்ய தேஷாமித்த²ம்’ விசாரம்’ ஸு²ஸ்²ராவ; யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ வாக்யஸ்ய ஸது³த்தரம்’ த³த்தவாந் இதி பு³த்³வ்வா தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஸர்வ்வாஸாம் ஆஜ்ஞாநாம்’ கா ஸ்²ரேஷ்டா²? ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச,
29 Jesus svarade: »Det förnämsta är detta: 'Hör, Israel! Herren, vår Gud, Herren är en.
"ஹே இஸ்ராயேல்லோகா அவத⁴த்த, அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர ஏக ஏவ,
30 Och du skall älska Herren, din Gud, av allt ditt hjärta och av all din själ och av allt ditt förstånd och av all din kraft.'
யூயம்’ ஸர்வ்வந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வசித்தை: ஸர்வ்வஸ²க்திபி⁴ஸ்²ச தஸ்மிந் ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரீயத்⁴வம்’," இத்யாஜ்ஞா ஸ்²ரேஷ்டா²|
31 Därnäst kommer detta: 'Du skall älska din nästa såsom dig själv.' Intet annat bud är större än dessa.»
ததா² "ஸ்வப்ரதிவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குருத்⁴வம்’," ஏஷா யா த்³விதீயாஜ்ஞா ஸா தாத்³ரு’ஸீ²; ஏதாப்⁴யாம்’ த்³வாப்⁴யாம் ஆஜ்ஞாப்⁴யாம் அந்யா காப்யாஜ்ஞா ஸ்²ரேஷ்டா² நாஸ்தி|
32 Då svarade den skriftlärde honom: »Mästare, du har i sanning rätt i vad du säger, att han är en, och att ingen annan är än han.
ததா³ ஸோத்⁴யாபகஸ்தமவத³த், ஹே கு³ரோ ஸத்யம்’ ப⁴வாந் யதா²ர்த²ம்’ ப்ரோக்தவாந் யத ஏகஸ்மாத்³ ஈஸ்²வராத்³ அந்யோ த்³விதீய ஈஸ்²வரோ நாஸ்தி;
33 Och att älska honom av allt sitt hjärta och av allt sitt förstånd och av all sin kraft och att älska sin nästa såsom sig själv, det är 'förmer än alla brännoffer och slaktoffer'.»
அபரம்’ ஸர்வ்வாந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வசித்தை: ஸர்வ்வஸ²க்திபி⁴ஸ்²ச ஈஸ்²வரே ப்ரேமகரணம்’ ததா² ஸ்வமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேமகரணஞ்ச ஸர்வ்வேப்⁴யோ ஹோமப³லிதா³நாதி³ப்⁴ய: ஸ்²ரஷ்ட²ம்’ ப⁴வதி|
34 Då nu Jesus märkte att han hade svarat förståndigt, sade han till honom: »Du är icke långt ifrån Guds rike.» Sedan dristade sig ingen att vidare ställa någon fråga på honom.
ததோ யீஸு²: ஸுபு³த்³தே⁴ரிவ தஸ்யேத³ம் உத்தரம்’ ஸ்²ருத்வா தம்’ பா⁴ஷிதவாந் த்வமீஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யாந்ந தூ³ரோஸி| இத: பரம்’ தேந ஸஹ கஸ்யாபி வாக்யஸ்ய விசாரம்’ கர்த்தாம்’ கஸ்யாபி ப்ரக³ல்ப⁴தா ந ஜாதா|
35 Medan Jesus undervisade i helgedomen, framställde han denna fråga: »Huru kunna de skriftlärde säga att Messias är Davids son?
அநந்தரம்’ மத்⁴யேமந்தி³ரம் உபதி³ஸ²ந் யீஸு²ரிமம்’ ப்ரஸ்²நம்’ சகார, அத்⁴யாபகா அபி⁴ஷிக்தம்’ (தாரகம்’) குதோ தா³யூத³: ஸந்தாநம்’ வத³ந்தி?
36 David själv har ju sagt genom den helige Andes ingivelse: 'Herren sade till min herre: Sätt dig på min högra sida, till dess jag har lagt dina fiender dig till en fotapall.'
ஸ்வயம்’ தா³யூத்³ பவித்ரஸ்யாத்மந ஆவேஸே²நேத³ம்’ கத²யாமாஸ| யதா²| "மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யவத³த் பரமேஸ்²வர: | தவ ஸ²த்ரூநஹம்’ யாவத் பாத³பீட²ம்’ கரோமி ந| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷபார்ஸ்²வ் உபாவிஸ²| "
37 Så kallar nu David själv honom 'herre'; huru kan han då vara hans son?» Och folkskarorna hörde honom gärna.
யதி³ தா³யூத்³ தம்’ ப்ரபூ⁴ம்’ வத³தி தர்ஹி கத²ம்’ ஸ தஸ்ய ஸந்தாநோ ப⁴விதுமர்ஹதி? இதரே லோகாஸ்தத்கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வாநநந்து³: |
38 Och han undervisade dem och sade till dem: »Tagen eder till vara för de skriftlärde, som gärna gå omkring i fotsida kläder och gärna vilja bliva hälsade på torgen
ததா³நீம்’ ஸ தாநுபதி³ஸ்²ய கதி²தவாந் யே நரா தீ³ர்க⁴பரிதே⁴யாநி ஹட்டே விபநௌ ச
39 och gärna sitta främst i synagogorna och på de främsta platserna vid gästabuden --
லோகக்ரு’தநமஸ்காராந் ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே ப்ரதா⁴நாஸநாநி போ⁴ஜநகாலே ப்ரதா⁴நஸ்தா²நாநி ச காங்க்ஷந்தே;
40 detta under det att de utsuga änkors hus, medan de för syns skull hålla långa böner. De skola få en dess hårdare dom.»
வித⁴வாநாம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ க்³ரஸித்வா ச²லாத்³ தீ³ர்க⁴காலம்’ ப்ரார்த²யந்தே தேப்⁴ய உபாத்⁴யாயேப்⁴ய: ஸாவதா⁴நா ப⁴வத; தே(அ)தி⁴கதராந் த³ண்டா³ந் ப்ராப்ஸ்யந்தி|
41 Och han satte sig mitt emot offerkistorna och såg huru folket lade ned penningar i offerkistorna. Och många rika lade dit mycket.
தத³நந்தரம்’ லோகா பா⁴ண்டா³கா³ரே முத்³ரா யதா² நிக்ஷிபந்தி பா⁴ண்டா³கா³ரஸ்ய ஸம்முகே² ஸமுபவிஸ்²ய யீஸு²ஸ்தத³வலுலோக; ததா³நீம்’ ப³ஹவோ த⁴நிநஸ்தஸ்ய மத்⁴யே ப³ஹூநி த⁴நாநி நிரக்ஷிபந்|
42 Men en fattig änka kom och lade ned två skärvar, det är ett öre.
பஸ்²சாத்³ ஏகா த³ரித்³ரா வித⁴வா ஸமாக³த்ய த்³விபணமூல்யாம்’ முத்³ரைகாம்’ தத்ர நிரக்ஷிபத்|
43 Då kallade han sina lärjungar till sig och sade till dem: »Sannerligen säger jag eder: Denna fattiga änka lade dit mer än alla de andra som lade något i offerkistorna.
ததா³ யீஸு²: ஸி²ஷ்யாந் ஆஹூய கதி²தவாந் யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி யே யே பா⁴ண்டா³கா³ரே(அ)ஸ்மிந த⁴நாநி நி: க்ஷிபந்தி ஸ்ம தேப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴ய இயம்’ வித⁴வா த³ரித்³ராதி⁴கம் நி: க்ஷிபதி ஸ்ம|
44 Ty dessa lade alla dit av sitt överflöd, men hon lade dit av sitt armod allt vad hon hade, så mycket som fanns i hennes ägo.» Se Penning i Ordförklaringarna. Se Skärv i Ordförklaringarna.
யதஸ்தே ப்ரபூ⁴தத⁴நஸ்ய கிஞ்சித் நிரக்ஷிபந் கிந்து தீ³நேயம்’ ஸ்வதி³நயாபநயோக்³யம்’ கிஞ்சித³பி ந ஸ்தா²பயித்வா ஸர்வ்வஸ்வம்’ நிரக்ஷிபத்|
