Psaltaren 139
1 En Psalm Davids, till att föresjunga. Herre, du utransakar mig, och känner mig.
Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.
2 Ehvad jag sitter eller uppstår, vetst du det; du förstår mina tankar fjerran.
Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.
3 Ehvad jag går, eller ligger, så äst du omkring mig, och ser alla mina vägar.
Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.
4 Ty si, det är intet ord på mine tungo, det du, Herre, icke allt vetst.
Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.
5 Du skaffar hvad jag både förr och efter gör, och håller dina hand öfver mig.
Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.
6 Sådana kunskap är mig för underlig, och för hög; jag kan icke begripat.
De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.
7 Hvart skall jag gå för dinom anda? Och hvart skall jag fly för ditt ansigte?
Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?
8 Fore jag upp i himmelen, så äst du der. Bäddade jag åt mig i helvete, si, så äst du ock der. (Sheol h7585)
Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. (Sheol h7585)
9 Toge jag morgonrodnans vingar, och blefve ytterst i hafvet,
Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;
10 Så skulle dock din hand der föra mig, och din högra hand hålla mig.
Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.
11 Om jag sade: Mörker må betäcka mig, så måste natten ock vara ljus omkring mig.
Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.
12 Ty ock mörkret är icke mörkt när dig, och natten lyser såsom dagen; mörkret är såsom ljuset.
Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.
13 Du hafver mina njurar i dine magt; du vast öfver mig i moderlifvet.
Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.
14 Jag tackar dig derföre, att jag underliga gjord är. Underlig äro din verk, och det besinnar min själ väl.
Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.
15 Mine ben voro dig intet fördolde, då jag uti det hemliga gjord var; då jag skapad vardt nedre i jordene.
Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.
16 Din ögon sågo mig, då jag ännu oberedd var; och alla dagar voro uti dine bok skrefne, de ännu varda skulle, och ingen af dem kommen var.
Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.
17 Men huru kostelige äro för mig, Gud, dina tankar! O! huru stort är deras tal!
Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!
18 Skulle jag räkna dem, så vorde de flere än sanden. När jag uppvaknar, är jag ändå när dig.
Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.
19 Ack! Gud, att du dråpe de ogudaktiga, och de blodgirige ifrå mig vika måste.
O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!
20 Ty de tala om dig försmädeliga, och dine ovänner upphäfva sig utan sak.
Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.
21 Jag hatar ju, Herre, de som dig hata, och mig förtryter om dem, att de sig emot dig sätta.
Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?
22 Jag hatar dem med rätt allvar; derföre äro de mig hätske.
Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.
23 Utransaka mig, Gud, och få veta mitt hjerta. Bepröfva mig, och förnim, huru jag menar det;
Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.
24 Och se till, om jag på enom ondom väg är, och led mig på den eviga vägen.
En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.
