< Psaltaren 130 >
1 En visa i högre choren. Utu djupen ropar jag till dig, Herre.
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
2 Herre, hör mina röst; låt din öron akta uppå mins böns röst.
И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
3 Om du, Herre, vill tillräkna synderna, Herre, ho kan blifva beståndandes?
Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
4 Ty när dig är förlåtelse, att man skall frukta dig.
Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
5 Jag vänter efter Herran; min själ vänter, och jag hoppas uppå hans ord.
Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
6 Min själ vänter efter Herran, ifrå den ena morgonväkten till den andra.
Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
7 Israel hoppes uppå Herran; ty när Herranom är nåd, och mycken förlossning när honom.
И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
8 Och han skall förlossa Israel ifrån alla hans synder.
У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.