Psaltaren 122

1 En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

2 Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

3 Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

4 Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

5 Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

6 Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

7 Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

8 För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

9 För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.

Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!