Ordspråksboken 9
1 Visheten byggde sitt hus, och högg sju pelare;
KUKULU ae la ka naauao i kona hale, Kalai iho la oia i kona mau kia ehiku.
2 Och slagtade sin boskap, skänkte sitt vin, och tillredde sitt bord;
Kalua oia i kana mau mea momona; Kawili ae la oia i kona waina; Hoomakaukau no i kana papaaina.
3 Och sände sina tjenarinnor ut, till att bjuda upp på stadsens palats:
Hoouna aku la oia i kana poe kauwawahine, E hea aku maluna o na wahi kiekie o ke kulanakauhale,
4 Den fåkunnig är, han komme hit; och till de dårar sade hon:
Owai ka mea naaupo? e huli mai ia io'u nei: I ka mea noonoo ole hoi, olelo ae la oia ia ia,
5 Kommer, äter af mitt bröd, och dricker af vinet, som jag skänker;
Ina, e ai mai oukou i ka'u berena, E inu hoi i ka waina a'u i kawili ai.
6 Öfvergifver det galna väsendet, så fån I lefva; och går på förståndsens väg.
E haalele i ka poe manao ole, i ola oukou, E hele hoi ma ke ala o ka naauao.
7 Hvilken som tuktar bespottaren, han får skam igen; och den som straffar en ogudaktigan, han varder försmädad.
O ka mea e ao aku i ke kanaka aia, E loaa ia ia ka hilahila; O ka mea e ao aku i ka mea hewa, e loaa ia ia ka palahea.
8 Straffa bespottaren intet, att han icke hatar dig; straffa den visa, han skall älska dig.
Mai ao aku i ke kanaka aia, O hoowahawaha mai oia ia oe; E ao aku i ka mea naauao, A e aloha mai oia ia oe.
9 Gif dem visa, så skall han ännu visare varda; lär den rättfärdiga, så växer han till i lärdom.
E haawi na ka mea naauao, A e oi mau ka naauao; E ao hoi i ka mea hoopono, A e mahuahua ae la kona ike.
10 Vishetenes begynnelse är Herrans fruktan, och förstånd lärer hvad heligt är;
O ka mole o ka naauao, Oia ka makau ia Iehova; O ka ike i ka Mea hemolele, Oia ka noonoo ana,
11 Ty igenom mig skola dine dagar månge varda, och dins lifs år dig flere varda.
No ka mea, ma o'u nei, e mahuahua ae ai kou mau la, A e nui ai hoi na makahiki o kou ola ana.
12 Äst du vis, så äst du dig vis; äst du en bespottare, så måste du umgälla det allena.
Ina e naauao oe, e naauao no oe nou iho; Ina e hoowahawaha oe, maluna ou wale no ia mea.
13 Men en galen ostadig qvinna, full med sqvaller, och fåvitsk;
O ka wahine naaupo, he walaau kona; Ua manao ole, aole oia i ike i kekahi mea.
14 Sitter i sins hus dörr, på en stol, högt uppe i stadenom;
Noho no oia ma ka puka o kona hale, Ma ka noho hoi ma kahi kiekie o ke kulanakauhale,
15 Till att bjuda alla de der framom gå, och rättelliga vandra på sinom vägom:
E hea aku i ka poe hele ma ke ala, Ka poe hele pololei ma ke alanui;
16 Den der fåkunnig är, han komme hit. Och till de dårar säger hon:
Owai ka mea manao ole? e huli mai i o'u nei; I ka mea naaupo, olelo aku la oia ia ia,
17 Stulet vatten är sött, och fördoldt bröd är lustigt.
Ua ono no na wai i aihueia, Ua mananalo hoi ka berena ke ai malu.
