Ordspråksboken 5
1 Min son, gif akt uppå mina vishet, böj din öron till mina läro;
E KUU keiki, e hoolohe mai i ko'u naauao, E haliu mai hoi kou pepeiao i ko'u iko:
2 Att du må behålla god råd, och din mun veta beskedlighet.
I malama oe i ke aoia mai, E hoopaa hoi kou mau lehelehe i ka ike.
3 Ty ene skökos läppar äro en hannogskaka, och hennes hals är halare än olja;
No ka mea, o na lehelehe o ka wahine hookamakama he meli ia e kulu ana, A ua oi aku ka pahee o kona waha i ko ka aila.
4 Men framdeles bäsk som malört, och skarp såsom ett tveeggadt svärd.
Aka, na awahia kona hope, e like me ka laau awaawa, Oioi hoi o like me ka pahikaua oi lua.
Ke iho iho la kona mau wawae i ka make, E pili ana hoi kona mau kapuwai i ka lua, (Sheol h7585)
6 Hon går icke rätt fram på lifsens väg; ostadig äro hennes steg, så att hon icke vet hvart hon går.
I ole oe e noonoo i ke ala o ko ola, He loli wale kona noho ana i ole oe e ike aku.
7 Så hörer mig nu, min barn, och viker icke ifrå mins muns tal.
Ano la, e na keiki, hoolohe mai ia'u, Mai haliu ae mai ka olelo aku a kuu waha.
8 Låt dina vägar vara fjerran ifrå henne, och nalkas intet intill hennes husdörr;
E hooneenee loa aku i kou hele ana mai ona aku, Mai hookokoke aku oe i ka puka o kona hale:
9 Att du icke skall gifva dina äro dem främmandom, och din år dem grymma;
O haawi oe i kou nani i na mea e, A me kon mau makahiki hoi i ka mea aloha ole:
10 Att främmande icke skola mätta sig af dine förmågo, och ditt arbete icke vara uti ens annars hus;
O lako hoi na mea e i kou mau mea maikai; A me na hale o ka malihini i kau waiwai;
11 Och du måtte framdeles sucka, när du ditt lif och gods förtärt hafver;
A uwe oe i kou hope, I ka pau ana o kou io a me kou kino;
12 Och säga: Ack! huru hafver jag hatat tuktan, och mitt hjerta straff försmått;
A e olelo hoi, Auwe ko'u inaina aku i ka ike, A me ka hoowahawaha ana o ko'u naau i ke aoia mai!
13 Och hafver icke lydt mina lärares röst, och icke böjt min öron till dem som mig lärde?
Aole au i hoolohe i ka leo o ka'u mau kumu, Aole hoi i haliu aku ko'u pepeiao i ka poe i ao mai ia'u!
14 Jag är fulltnär i all olycko kommen, att jag den meniga hopen och sällskapet följt hafver.
Mai noho au ma na hewa a pau loa, Mawaena o ke anaina a me ka ahakanaka.
15 Drick vatten utaf dina gropar, och hvad af dinom brunn utflyter.
E ia u oe i ka wai noloko ae o kou punawai, A i na waikahe hoi noloko ae o kou kahawai.
16 Låt dina källor utflyta, och vattubäckerna uppå gatorna;
E hu aku iwaho kou mau lokowai, A kahe na auwai ma na alanui.
17 Men haf du dem allena, och ingen främmande med dig.
Nau wale iho no lakou, Aole na ka poe malihini pu me oe.
18 Din brunn vare välsignad, och gläd dig af dins ungdoms hustru.
E hoomaikaiia kou punawai; A e olioli oe me ka wahine o kou wa ui.
19 Hon är ljuflig såsom en hind, och täck såsom en rå; låt hennes kärlek alltid mätta dig, och förlusta dig alltid uti hennes kärlek.
He dia aloha ia a me ka ibeka oluolu; E maona oe i na la a pau i kona waiu, E ana mau oe i kona aloha.
20 Min son, hvi vill du förlusta dig med en främmande, och famntager ens annars?
No ke aha la e ona oe, e kuu keiki, i ka wahine e, A e apo oe i ka wahine a hai ma kou umauma?
21 Ty hvars och ens mans vägar äro för Herranom, och han mäter alla deras gångar.
No ka mea, e kau pono ana na maka o Iehova i ka aoao o ke kanaka, E ike ana no hoi i kona mau aoao a pau,
22 Dens ogudaktigas misshandel skall gripa honom, och med sina synders snaro skall han hållen varda.
E puni ka mea hewa i kona hala iho, E heiia hoi oia i ka hei o kona hewa iho.
23 Han skall dö, derföre att han icke vill låta lära sig, och för sin stora dårskaps skull vill fara.
E make oia me ke ao ole ia mai; A e hele hewa oia i ka nui o kona naaupo ana.
