Ordspråksboken 5
1 Min son, gif akt uppå mina vishet, böj din öron till mina läro;
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 Att du må behålla god råd, och din mun veta beskedlighet.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Ty ene skökos läppar äro en hannogskaka, och hennes hals är halare än olja;
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 Men framdeles bäsk som malört, och skarp såsom ett tveeggadt svärd.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 Hon går icke rätt fram på lifsens väg; ostadig äro hennes steg, så att hon icke vet hvart hon går.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Så hörer mig nu, min barn, och viker icke ifrå mins muns tal.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Låt dina vägar vara fjerran ifrå henne, och nalkas intet intill hennes husdörr;
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Att du icke skall gifva dina äro dem främmandom, och din år dem grymma;
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 Att främmande icke skola mätta sig af dine förmågo, och ditt arbete icke vara uti ens annars hus;
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 Och du måtte framdeles sucka, när du ditt lif och gods förtärt hafver;
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 Och säga: Ack! huru hafver jag hatat tuktan, och mitt hjerta straff försmått;
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 Och hafver icke lydt mina lärares röst, och icke böjt min öron till dem som mig lärde?
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 Jag är fulltnär i all olycko kommen, att jag den meniga hopen och sällskapet följt hafver.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Drick vatten utaf dina gropar, och hvad af dinom brunn utflyter.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Låt dina källor utflyta, och vattubäckerna uppå gatorna;
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Men haf du dem allena, och ingen främmande med dig.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Din brunn vare välsignad, och gläd dig af dins ungdoms hustru.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Hon är ljuflig såsom en hind, och täck såsom en rå; låt hennes kärlek alltid mätta dig, och förlusta dig alltid uti hennes kärlek.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 Min son, hvi vill du förlusta dig med en främmande, och famntager ens annars?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Ty hvars och ens mans vägar äro för Herranom, och han mäter alla deras gångar.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Dens ogudaktigas misshandel skall gripa honom, och med sina synders snaro skall han hållen varda.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Han skall dö, derföre att han icke vill låta lära sig, och för sin stora dårskaps skull vill fara.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
