< Matteus 22 >
1 Och svarade Jesus, och talade dem åter till genom liknelser, sägandes:
அநந்தரம்’ யீஸு²: புநரபி த்³ரு’ஷ்டாந்தேந தாந் அவாதீ³த்,
2 Himmelriket är likt enom Konung, som gjorde bröllop åt sin son;
ஸ்வர்கீ³யராஜ்யம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ஸ்ய ந்ரு’பதே: ஸமம்’, யோ நிஜ புத்ரம்’ விவாஹயந் ஸர்வ்வாந் நிமந்த்ரிதாந் ஆநேதும்’ தா³ஸேயாந் ப்ரஹிதவாந்,
3 Och sände ut sina tjenare, att de skulle kalla dem, som budne voro till bröllopet; och de ville icke komma.
கிந்து தே ஸமாக³ந்தும்’ நேஷ்டவந்த: |
4 Åter sände han ut andra tjenare, sägandes: Säger dem som budne äro: Si, jag hafver tillredt min måltid; mine oxar och min gödeboskap äro slagtad, och all ting äro redo; kommer till bröllop.
ததோ ராஜா புநரபி தா³ஸாநந்யாந் இத்யுக்த்வா ப்ரேஷயாமாஸ, நிமந்த்ரிதாந் வத³த, பஸ்²யத, மம பே⁴ஜ்யமாஸாதி³தமாஸ்தே, நிஜவ்டஷாதி³புஷ்டஜந்தூந் மாரயித்வா ஸர்வ்வம்’ கா²த்³யத்³ரவ்யமாஸாதி³தவாந், யூயம்’ விவாஹமாக³ச்ச²த|
5 Men de försummade det; och gingo bort, den ene till sin afvelsgård, den andre till sin köpenskap.
தத²பி தே துச்சீ²க்ரு’த்ய கேசித் நிஜக்ஷேத்ரம்’ கேசித்³ வாணிஜ்யம்’ ப்ரதி ஸ்வஸ்வமார்கே³ண சலிதவந்த: |
6 Och somlige togo fatt på hans tjenare, hädde och dråpo dem.
அந்யே லோகாஸ்தஸ்ய தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா தௌ³ராத்ம்யம்’ வ்யவஹ்ரு’த்ய தாநவதி⁴ஷு: |
7 När Konungen det hörde, vardt han vred, och sände ut sina härar, och förgjorde de dråpare, och brände upp deras stad.
அநந்தரம்’ ஸ ந்ரு’பதிஸ்தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா க்ருத்⁴யந் ஸைந்யாநி ப்ரஹித்ய தாந் கா⁴தகாந் ஹத்வா தேஷாம்’ நக³ரம்’ தா³ஹயாமாஸ|
8 Då sade han till sina tjenare: Bröllopet är tillredt; men de, som voro budne, voro icke värdige.
தத: ஸ நிஜதா³ஸேயாந் ப³பா⁴ஷே, விவாஹீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாதி³தமாஸ்தே, கிந்து நிமந்த்ரிதா ஜநா அயோக்³யா: |
9 Derföre går ut på vägarna, och alle de I finnen, kaller till bröllopet.
தஸ்மாத்³ யூயம்’ ராஜமார்க³ம்’ க³த்வா யாவதோ மநுஜாந் பஸ்²யத, தாவதஏவ விவாஹீயபோ⁴ஜ்யாய நிமந்த்ரயத|
10 Och tjenarena gingo ut på vägarna, och församlade alla, så många de funno, både onda och goda; och borden vordo all fullsatt.
ததா³ தே தா³ஸேயா ராஜமார்க³ம்’ க³த்வா ப⁴த்³ராந் அப⁴த்³ராந் வா யாவதோ ஜநாந் த³த்³ரு’ஸு²: , தாவதஏவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்யாநயந்; ததோ(அ)ப்⁴யாக³தமநுஜை ர்விவாஹக்³ரு’ஹம் அபூர்ய்யத|
11 Då gick Konungen in, att han skulle bese gästerna, och såg der en man, som var icke klädd i bröllopskläder;
ததா³நீம்’ ஸ ராஜா ஸர்வ்வாநப்⁴யாக³தாந் த்³ரஷ்டும் அப்⁴யந்தரமாக³தவாந்; ததா³ தத்ர விவாஹீயவஸநஹீநமேகம்’ ஜநம்’ வீக்ஷ்ய தம்’ ஜகா³த்³,
12 Och sade till honom: Min vän, huru kom du härin, och hafver icke bröllopskläder? Och han tigde.
ஹே மித்ர, த்வம்’ விவாஹீயவஸநம்’ விநா கத²மத்ர ப்ரவிஷ்டவாந்? தேந ஸ நிருத்தரோ ப³பூ⁴வ|
13 Då sade Konungen till tjenarena; Binder honom händer och fötter, och kaster honom i det yttersta mörkret; der skall vara gråt och tandagnisslan.
ததா³ ராஜா நிஜாநுசராந் அவத³த், ஏதஸ்ய கரசரணாந் ப³த்³தா⁴ யத்ர ரோத³நம்’ த³ந்தைர்த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச ப⁴வதி, தத்ர வஹிர்பூ⁴ததமிஸ்ரே தம்’ நிக்ஷிபத|
14 Ty månge äro kallade, och få utkorade.
இத்த²ம்’ ப³ஹவ ஆஹூதா அல்பே மநோபி⁴மதா: |
15 Då gingo de Phariseer bort, och lade råd, huru de måtte beslå honom med orden;
அநந்தரம்’ பி²ரூஸி²ந: ப்ரக³த்ய யதா² ஸம்’லாபேந தம் உந்மாதே² பாதயேயுஸ்ததா² மந்த்ரயித்வா
16 Och sände sina lärjungar till honom, med de Herodianer, och sade: Mästar, vi vete att du äst sannfärdig, och lärer Guds väg rätt, och du rädes för ingen; ty du ser icke efter menniskors person.
ஹேரோதீ³யமநுஜை: ஸாகம்’ நிஜஸி²ஷ்யக³ணேந தம்’ ப்ரதி கத²யாமாஸு: , ஹே கு³ரோ, ப⁴வாந் ஸத்ய: ஸத்யமீஸ்²வரீயமார்க³முபதி³ஸ²தி, கமபி மாநுஷம்’ நாநுருத்⁴யதே, கமபி நாபேக்ஷதே ச, தத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
17 Så säg oss: Huru synes dig? Är det rätt, att man gifver Kejsarenom skatt, eller ej?
அத: கைஸரபூ⁴பாய கரோ(அ)ஸ்மாகம்’ தா³தவ்யோ ந வா? அத்ர ப⁴வதா கிம்’ பு³த்⁴யதே? தத்³ அஸ்மாந் வத³து|
18 När Jesus märkte deras skalkhet, sade han: Hvi fresten I mig, I skrymtare?
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ க²லதாம்’ விஜ்ஞாய கதி²தவாந், ரே கபடிந: யுயம்’ குதோ மாம்’ பரிக்ஷத்⁴வே?
19 Låter mig se myntet på skattpenningen. Och de fingo honom penningen.
தத்கரதா³நஸ்ய முத்³ராம்’ மாம்’ த³ர்ஸ²யத| ததா³நீம்’ தைஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ முத்³ராசதுர்த²பா⁴க³ ஆநீதே
20 Och han sade till dem: Hvars beläte och öfverskrift är detta?
ஸ தாந் பப்ரச்ச², அத்ர கஸ்யேயம்’ மூர்த்தி ர்நாம சாஸ்தே? தே ஜக³து³: , கைஸரபூ⁴பஸ்ய|
21 De sade till honom: Kejsarens. Då sade han till dem: Så gifver Kejsarenom det Kejsarenom tillhörer, och Gudi det Gudi tillhörer.
தத: ஸ உக்தவாந, கைஸரஸ்ய யத் தத் கைஸராய த³த்த, ஈஸ்²வரஸ்ய யத் தத்³ ஈஸ்²வராய த³த்த|
22 När de det hörde, förundrade de sig; och öfvergåfvo honom, gångande ifrå honom.
இதி வாக்யம்’ நிஸ²ம்ய தே விஸ்மயம்’ விஜ்ஞாய தம்’ விஹாய சலிதவந்த: |
23 På den dagen gingo till honom de Sadduceer, som säga att ingen uppståndelse är; och frågade honom,
தஸ்மிந்நஹநி ஸிதூ³கிநோ(அ)ர்தா²த் ஸ்²மஸா²நாத் நோத்தா²ஸ்யந்தீதி வாக்யம்’ யே வத³ந்தி, தே யீஸே²ரந்திகம் ஆக³த்ய பப்ரச்சு²: ,
24 Sägande: Mästar, Mose sade: Om någor blifver död barnlös, då skall hans broder taga hans hustru till ägta, och uppväcka sinom broder säd.
ஹே கு³ரோ, கஸ்²சிந்மநுஜஸ்²சேத் நி: ஸந்தாந: ஸந் ப்ராணாந் த்யஜதி, தர்ஹி தஸ்ய ப்⁴ராதா தஸ்ய ஜாயாம்’ வ்யுஹ்ய ப்⁴ராது: ஸந்தாநம் உத்பாத³யிஷ்யதீதி மூஸா ஆதி³ஷ்டவாந்|
25 När oss voro sju bröder; den förste tog sig hustru, och blef död; och efter han hade ingen säd, lefde han sina hustru sinom broder.
கிந்த்வஸ்மாகமத்ர கே(அ)பி ஜநா: ஸப்தஸஹோத³ரா ஆஸந், தேஷாம்’ ஜ்யேஷ்ட² ஏகாம்’ கந்யாம்’ வ்யவஹாத், அபரம்’ ப்ராணத்யாக³காலே ஸ்வயம்’ நி: ஸந்தாந: ஸந் தாம்’ ஸ்த்ரியம்’ ஸ்வப்⁴ராதரி ஸமர்பிதவாந்,
26 Sammalunda ock den andre, och den tredje, allt intill den sjunde.
ததோ த்³விதீயாதி³ஸப்தமாந்தாஸ்²ச ததை²வ சக்ரு: |
27 Sist af allom blef ock qvinnan död.
ஸே²ஷே ஸாபீ நாரீ மமார|
28 När nu uppståndelsen sker, hvilkens hustru af de sju blifver hon? Ty de hafva alle haft henne.
ம்ரு’தாநாம் உத்தா²நஸமயே தேஷாம்’ ஸப்தாநாம்’ மத்⁴யே ஸா நாரீ கஸ்ய பா⁴ர்ய்யா ப⁴விஷ்யதி? யஸ்மாத் ஸர்வ்வஏவ தாம்’ வ்யவஹந்|
29 Då svarade Jesus, och sade till dem: I faren ville, och veten icke Skriftena, ej heller Guds kraft.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், யூயம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகம் ஈஸ்²வரீயாம்’ ஸ²க்திஞ்ச ந விஜ்ஞாய ப்⁴ராந்திமந்த: |
30 Ty i uppståndelsen hvarken tager man sig hustru, eller qvinna gifs manne; utan de äro lika som Guds Änglar i himmelen.
உத்தா²நப்ராப்தா லோகா ந விவஹந்தி, ந ச வாசா தீ³யந்தே, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸ்வர்க³ஸ்த²தூ³தாநாம்’ ஸத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்தி|
31 Men om de dödas uppståndelse hafven I icke läsit, hvad eder sagdt är af Gudi, som sade:
அபரம்’ ம்ரு’தாநாமுத்தா²நமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதீயமீஸ்²வரோக்தி: ,
32 Jag är Abrahams Gud, och Isaacs Gud, och Jacobs Gud? Gud är icke de dödas Gud, utan deras som lefvande äro.
"அஹமிப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ ஈஸ்²வர" இதி கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாபாடி²? கிந்த்வீஸ்²வரோ ஜீவதாம் ஈஸ்²வர: , ஸ ம்ரு’தாநாமீஸ்²வரோ நஹி|
33 Och när folket sådant hörde, förundrade de sig öfver hans lärdom.
இதி ஸ்²ருத்வா ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்யோபதே³ஸா²த்³ விஸ்மயம்’ க³தா: |
34 När de Phariseer hörde, att han hade stoppat de Sadduceer munnen till, församlade de sig.
அநந்தரம்’ ஸிதூ³கிநாம் நிருத்தரத்வவார்தாம்’ நிஸ²ம்ய பி²ரூஸி²ந ஏகத்ர மிலிதவந்த: ,
35 Och en af dem, som var en Skriftlärd, frestade honom, sägandes:
தேஷாமேகோ வ்யவஸ்தா²பகோ யீஸு²ம்’ பரீக்ஷிதும்’ பபச்ச²,
36 Mästar, hvilket är det yppersta budet i lagen?
ஹே கு³ரோ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரமத்⁴யே காஜ்ஞா ஸ்²ரேஷ்டா²?
37 Då sade Jesus till honom: Du skall älska Herran din Gud, af allt ditt hjerta, och af allo dine själ, och af all din håg.
ததோ யீஸு²ருவாச, த்வம்’ ஸர்வ்வாந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வசித்தைஸ்²ச ஸாகம்’ ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரீயஸ்வ,
38 Detta är det yppersta och största budet.
ஏஷா ப்ரத²மமஹாஜ்ஞா| தஸ்யா: ஸத்³ரு’ஸீ² த்³விதீயாஜ்ஞைஷா,
39 Det andra är desso likt: Du skall älska din nästa som dig sjelf.
தவ ஸமீபவாஸிநி ஸ்வாத்மநீவ ப்ரேம குரு|
40 På dessa tu buden hänger all lagen och Propheterna.
அநயோ ர்த்³வயோராஜ்ஞயோ: க்ரு’த்ஸ்நவ்யவஸ்தா²யா ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’க்³ரந்த²ஸ்ய ச பா⁴ரஸ்திஷ்ட²தி|
41 När nu de Phariseer voro tillhopa, frågade dem Jesus;
அநந்தரம்’ பி²ரூஸி²நாம் ஏகத்ர ஸ்தி²திகாலே யீஸு²ஸ்தாந் பப்ரச்ச²,
42 Och sade: Hvad synes eder om Christo? Hvars son är han? Sade de till honom: Davids.
க்²ரீஷ்டமதி⁴ யுஷ்மாகம்’ கீத்³ரு’க்³போ³தோ⁴ ஜாயதே? ஸ கஸ்ய ஸந்தாந: ? ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தா³யூத³: ஸந்தாந: |
43 Då sade han till dem: Hvi kallar då David honom i Andanom Herra? sägandes:
ததா³ ஸ உக்தவாந், தர்ஹி தா³யூத்³ கத²ம் ஆத்மாதி⁴ஷ்டா²நேந தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி?
44 Herren sade till min Herra: Sätt dig på mina högra hand, tilldess jag lägger dina fiendar dig till en fotapall.
யதா² மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யமவத³த் பரமேஸ்²வர: | தவாரீந் பாத³பீட²ம்’ தே யாவந்நஹி கரோம்யஹம்’| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷபார்ஸ்²வ உபாவிஸ²| அதோ யதி³ தா³யூத்³ தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி, ர்திஹ ஸ கத²ம்’ தஸ்ய ஸந்தாநோ ப⁴வதி?
45 Efter nu David kallar honom Herra, huru är han då hans son?
ததா³நீம்’ தேஷாம்’ கோபி தத்³வாக்யஸ்ய கிமப்யுத்தரம்’ தா³தும்’ நாஸ²க்நோத்;
46 Och ingen kunde svara honom ett ord; och ifrå den dagen dristade sig ej heller någor att fråga honom något mer.
தத்³தி³நமாரப்⁴ய தம்’ கிமபி வாக்யம்’ ப்ரஷ்டும்’ கஸ்யாபி ஸாஹஸோ நாப⁴வத்|