Matteus 25
1 Då varder himmelriket likt tio jungfrur, som togo sina lampor, och gingo ut emot brudgummen.
யா த³ஸ² கந்யா: ப்ரதீ³பாந் க்³ரு’ஹ்லத்யோ வரம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிரிதா: , தாபி⁴ஸ்ததா³ ஸ்வர்கீ³யராஜ்யஸ்ய ஸாத்³ரு’ஸ்²யம்’ ப⁴விஷ்யதி|
2 Men fem af dem voro visa, och fem fåvitska.
தாஸாம்’ கந்யாநாம்’ மத்⁴யே பஞ்ச ஸுதி⁴ய: பஞ்ச து³ர்தி⁴ய ஆஸந்|
3 De fåvitska togo sina lampor, och togo inga oljo med sig;
யா து³ர்தி⁴யஸ்தா: ப்ரதீ³பாந் ஸங்கே³ க்³ரு’ஹீத்வா தைலம்’ ந ஜக்³ரு’ஹு: ,
4 Men de visa togo oljo i sin kärile, samt med lampomen.
கிந்து ஸுதி⁴ய: ப்ரதீ³பாந் பாத்ரேண தைலஞ்ச ஜக்³ரு’ஹு: |
5 Då nu brudgummen dröjde, blefvo de alla sömniga, och sofvo.
அநந்தரம்’ வரே விலம்பி³தே தா: ஸர்வ்வா நித்³ராவிஷ்டா நித்³ராம்’ ஜக்³மு: |
6 Men om midnattstid vardt ett anskri: Si, brudgummen kommer; går ut emot honom.
அநந்தரம் அர்த்³த⁴ராத்ரே பஸ்²யத வர ஆக³ச்ச²தி, தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிர்யாதேதி ஜநரவாத்
7 Då stodo alla de jungfrurna upp, och redde sina lampor till.
தா: ஸர்வ்வா: கந்யா உத்தா²ய ப்ரதீ³பாந் ஆஸாத³யிதும்’ ஆரப⁴ந்த|
8 Då sade de fåvitska till de visa: Gifver oss af edra oljo; ty våra lampor slockna.
ததோ து³ர்தி⁴ய: ஸுதி⁴ய ஊசு: , கிஞ்சித் தைலம்’ த³த்த, ப்ரதீ³பா அஸ்மாகம்’ நிர்வ்வாணா: |
9 Då svarade de visa, sägande: Ingalunda; på det både oss och eder icke skall fattas; utan går heldre till dem som sälja, och köper till eder sjelfva.
கிந்து ஸுதி⁴ய: ப்ரத்யவத³ந், த³த்தே யுஷ்மாநஸ்மாம்’ஸ்²ச ப்ரதி தைலம்’ ந்யூநீப⁴வேத், தஸ்மாத்³ விக்ரேத்ரு’ணாம்’ ஸமீபம்’ க³த்வா ஸ்வார்த²ம்’ தைலம்’ க்ரீணீத|
10 När de gingo och skulle köpa, kom brudgummen; och de, som redo voro, gingo in med honom i bröllopet, och dörren tillstängdes.
ததா³ தாஸு க்ரேதும்’ க³தாஸு வர ஆஜகா³ம, ததோ யா: ஸஜ்ஜிதா ஆஸந், தாஸ்தேந ஸாகம்’ விவாஹீயம்’ வேஸ்²ம ப்ரவிவிஸு²: |
11 På det sista kommo ock de andra jungfrurna, och sade: Herre, Herre, låt upp för oss.
அநந்தரம்’ த்³வாரே ருத்³தே⁴ அபரா: கந்யா ஆக³த்ய ஜக³து³: , ஹே ப்ரபோ⁴, ஹே ப்ரபோ⁴, அஸ்மாந் ப்ரதி த்³வாரம்’ மோசய|
12 Då svarade han, och sade: Sannerliga säger jag eder: Jag känner eder intet.
கிந்து ஸ உக்தவாந், தத்²யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாநஹம்’ ந வேத்³மி|
13 Vaker fördenskull; ty I veten hvarken dag eller stund, när menniskones Son är kommandes.
அதோ ஜாக்³ரத: ஸந்தஸ்திஷ்ட²த, மநுஜஸுத: கஸ்மிந் தி³நே கஸ்மிந் த³ண்டே³ வாக³மிஷ்யதி, தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ஜ்ஞாயதே|
14 Ty lika som en man, den utländes for, kallade sina tjenare, och fick dem sina ägodelar i händer;
அபரம்’ ஸ ஏதாத்³ரு’ஸ²: கஸ்யசித் பும்’ஸஸ்துல்ய: , யோ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி யாத்ராகாலே நிஜதா³ஸாந் ஆஹூய தேஷாம்’ ஸ்வஸ்வஸாமர்த்²யாநுரூபம்
15 Och fick enom fem pund, enom tu, och enom ett, hvarjom efter hans magt; och for straxt bort.
ஏகஸ்மிந் முத்³ராணாம்’ பஞ்ச போடலிகா: அந்யஸ்மிம்’ஸ்²ச த்³வே போடலிகே அபரஸ்மிம்’ஸ்²ச போடலிகைகாம் இத்த²ம்’ ப்ரதிஜநம்’ ஸமர்ப்ய ஸ்வயம்’ ப்ரவாஸம்’ க³தவாந்|
16 Då gick den bort, som fem pund hade fått, och handlade med dem; och vann annor fem pund.
அநந்தரம்’ யோ தா³ஸ: பஞ்ச போடலிகா: லப்³த⁴வாந், ஸ க³த்வா வாணிஜ்யம்’ விதா⁴ய தா த்³விகு³ணீசகார|
17 Sammalunda ock den som tu hade fått, vann ock annor tu.
யஸ்²ச தா³ஸோ த்³வே போடலிகே அலப⁴த, ஸோபி தா முத்³ரா த்³விகு³ணீசகார|
18 Men den som ett hade fått, gick bort, grof i jordena, och bortgömde sins herras penningar.
கிந்து யோ தா³ஸ ஏகாம்’ போடலிகாம்’ லப்³த⁴வாந், ஸ க³த்வா பூ⁴மிம்’ க²நித்வா தந்மத்⁴யே நிஜப்ரபோ⁴ஸ்தா முத்³ரா கோ³பயாஞ்சகார|
19 En lång tid derefter kom de tjenares herre, och höll räkenskap med dem.
தத³நந்தரம்’ ப³ஹுதிதே² காலே க³தே தேஷாம்’ தா³ஸாநாம்’ ப்ரபு⁴ராக³த்ய தைர்தா³ஸை: ஸமம்’ க³ணயாஞ்சகார|
20 Då steg han fram, som hade fått fem pund, och sade: Herre, du fick mig fem pund; si, annor fem pund hafver jag vunnit med dem.
ததா³நீம்’ ய: பஞ்ச போடலிகா: ப்ராப்தவாந் ஸ தா த்³விகு³ணீக்ரு’தமுத்³ரா ஆநீய ஜகா³த³; ஹே ப்ரபோ⁴, ப⁴வதா மயி பஞ்ச போடலிகா: ஸமர்பிதா: , பஸ்²யது, தா மயா த்³விகு³ணீக்ரு’தா: |
21 Då sade hans herre till honom: Ack! du gode och trogne tjenare, öfver en ringa ting hafver du varit trogen, jag skall sätta dig öfver mycket; gack in i dins herras glädje.
ததா³நீம்’ தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமுவாச, ஹே உத்தம விஸ்²வாஸ்ய தா³ஸ, த்வம்’ த⁴ந்யோஸி, ஸ்தோகேந விஸ்²வாஸ்யோ ஜாத: , தஸ்மாத் த்வாம்’ ப³ஹுவித்தாதி⁴பம்’ கரோமி, த்வம்’ ஸ்வப்ரபோ⁴: ஸுக²ஸ்ய பா⁴கீ³ ப⁴வ|
22 Då gick ock den fram, som hade fått tu pund, och sade: Herre, du fick mig tu pund, si, annor tu hafver jag vunnit dermed.
ததோ யேந த்³வே போடலிகே லப்³தே⁴ ஸோப்யாக³த்ய ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴, ப⁴வதா மயி த்³வே போடலிகே ஸமர்பிதே, பஸ்²யது தே மயா த்³விகு³ணீக்ரு’தே|
23 Då sade hans herre till honom: Ack! du gode och trogne tjenare, öfver en ringa ting hafver du varit trogen, jag skall sätta dig öfver mycket; gack in i dins herras glädje.
தேந தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமவோசத், ஹே உத்தம விஸ்²வாஸ்ய தா³ஸ, த்வம்’ த⁴ந்யோஸி, ஸ்தோகேந விஸ்²வாஸ்யோ ஜாத: , தஸ்மாத் த்வாம்’ ப³ஹுத்³ரவிணாதி⁴பம்’ கரோமி, த்வம்’ நிஜப்ரபோ⁴: ஸுக²ஸ்ய பா⁴கீ³ ப⁴வ|
24 Då kom ock den fram, som hade fått ett pund, och sade: Herre, jag visste, att du äst en sträng man; du uppskär der du intet sådde, och upphemtar der du intet strödde.
அநந்தரம்’ ய ஏகாம்’ போடலிகாம்’ லப்³த⁴வாந், ஸ ஏத்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, த்வாம்’ கடி²நநரம்’ ஜ்ஞாதவாந், த்வயா யத்ர நோப்தம்’, தத்ரைவ க்ரு’த்யதே, யத்ர ச ந கீர்ணம்’, தத்ரைவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்யதே|
25 Och jag fruktade mig, gick bort, och gömde ditt pund i jordene; si, här hafver du det dig tillhörer.
அதோஹம்’ ஸஸ²ங்க: ஸந் க³த்வா தவ முத்³ரா பூ⁴மத்⁴யே ஸம்’கோ³ப்ய ஸ்தா²பிதவாந், பஸ்²ய, தவ யத் ததே³வ க்³ரு’ஹாண|
26 Då svarade hans herre, och sade till honom: Du onde och late tjenare; visste du, att jag uppskär der jag intet sådde, och upphemtar der jag intet strödde;
ததா³ தஸ்ய ப்ரபு⁴: ப்ரத்யவத³த் ரே து³ஷ்டாலஸ தா³ஸ, யத்ராஹம்’ ந வபாமி, தத்ர சி²நத்³மி, யத்ர ச ந கிராமி, தத்ரேவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாமீதி சேத³ஜாநாஸ்தர்ஹி
27 Så skulle du hafva fått vexlarena mina penningar; och när jag hade kommit, hade jag ju fått mitt med vinning.
வணிக்ஷு மம வித்தார்பணம்’ தவோசிதமாஸீத், யேநாஹமாக³த்ய வ்ரு’த்³வ்யா ஸாகம்’ மூலமுத்³ரா: ப்ராப்ஸ்யம்|
28 Derföre tager af honom pundet, och gifver honom, som tio pund hafver.
அதோஸ்மாத் தாம்’ போடலிகாம் ஆதா³ய யஸ்ய த³ஸ² போடலிகா: ஸந்தி தஸ்மிந்நர்பயத|
29 Ty hvarjom och enom, som hafver, skall varda gifvet, och han skall hafva nog; men den som icke hafver, det som han hafver, skall ock tagas ifrå honom.
யேந வர்த்³வ்யதே தஸ்மிந்நைவார்பிஷ்யதே, தஸ்யைவ ச பா³ஹுல்யம்’ ப⁴விஷ்யதி, கிந்து யேந ந வர்த்³வ்யதே, தஸ்யாந்திகே யத் கிஞ்சந திஷ்ட²தி, தத³பி புநர்நேஷ்யதே|
30 Och den onyttiga tjenaren kaster uti det yttersta mörkret; der skall vara gråt och tandagnisslan.
அபரம்’ யூயம்’ தமகர்ம்மண்யம்’ தா³ஸம்’ நீத்வா யத்ர ஸ்தா²நே க்ரந்த³நம்’ த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச வித்³யேதே, தஸ்மிந் ப³ஹிர்பூ⁴ததமஸி நிக்ஷிபத|
31 Men när menniskones Son kommer i sitt majestät, och alle helige Änglar med honom, då skall han sitta på sins härlighets stol.
யதா³ மநுஜஸுத: பவித்ரதூ³தாந் ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா நிஜப்ரபா⁴வேநாக³த்ய நிஜதேஜோமயே ஸிம்’ஹாஸநே நிவேக்ஷ்யதி,
32 Och för honom skola församlas all folk; och han skall skilja dem, den ena ifrå den andra, såsom en herde skiljer fåren ifrå getterna.
ததா³ தத்ஸம்முகே² ஸர்வ்வஜாதீயா ஜநா ஸம்’மேலிஷ்யந்தி| ததோ மேஷபாலகோ யதா² சா²கே³ப்⁴யோ(அ)வீந் ப்ரு’த²க் கரோதி ததா² ஸோப்யேகஸ்மாத³ந்யம் இத்த²ம்’ தாந் ப்ரு’த²க க்ரு’த்வாவீந்
33 Och fåren skall han ställa på sina högra sido, och getterna på den venstra.
த³க்ஷிணே சா²கா³ம்’ஸ்²ச வாமே ஸ்தா²பயிஷ்யதி|
34 Då skall Konungen säga till dem, som äro på hans högra sido: Kommer, I mins Faders välsignade, och besitter det riket, som eder är tillredt ifrå verldenes begynnelse.
தத: பரம்’ ராஜா த³க்ஷிணஸ்தி²தாந் மாநவாந் வதி³ஷ்யதி, ஆக³ச்ச²த மத்தாதஸ்யாநுக்³ரஹபா⁴ஜநாநி, யுஷ்மத்க்ரு’த ஆ ஜக³தா³ரம்ப⁴த் யத்³ ராஜ்யம் ஆஸாதி³தம்’ தத³தி⁴குருத|
35 Ty jag var hungrig, och I gåfven mig äta; jag var törstig, och I gåfven mig dricka; jag var husvill, och I herbergaden mig;
யதோ பு³பு⁴க்ஷிதாய மஹ்யம்’ போ⁴ஜ்யம் அத³த்த, பிபாஸிதாய பேயமத³த்த, விதே³ஸி²நம்’ மாம்’ ஸ்வஸ்தா²நமநயத,
36 Nakot, och I klädden mig; sjuk, och I sökten mig; jag var i häktelse, och I kommen till mig.
வஸ்த்ரஹீநம்’ மாம்’ வஸநம்’ பர்ய்யதா⁴பயத, பீடீ³தம்’ மாம்’ த்³ரஷ்டுமாக³ச்ச²த, காராஸ்த²ஞ்ச மாம்’ வீக்ஷிதும ஆக³ச்ச²த|
37 Då skola de rättfärdige svara honom, och säga: Herre, när sågom vi dig hungrigan, och spisadom dig; eller törstigan, och gåfvom dig dricka?
ததா³ தா⁴ர்ம்மிகா: ப்ரதிவதி³ஷ்யந்தி, ஹே ப்ரபோ⁴, கதா³ த்வாம்’ க்ஷுதி⁴தம்’ வீக்ஷ்ய வயமபோ⁴ஜயாம? வா பிபாஸிதம்’ வீக்ஷ்ய அபாயயாம?
38 När sågom vi dig vara husvillan, och herbergadom dig; eller nakotan, och kläddom dig?
கதா³ வா த்வாம்’ விதே³ஸி²நம்’ விலோக்ய ஸ்வஸ்தா²நமநயாம? கதா³ வா த்வாம்’ நக்³நம்’ வீக்ஷ்ய வஸநம்’ பர்ய்யதா⁴பயாம?
39 Eller när sågom vi dig sjukan, eller i häktelse, och kommom till dig?
கதா³ வா த்வாம்’ பீடி³தம்’ காராஸ்த²ஞ்ச வீக்ஷ்ய த்வத³ந்திகமக³ச்சா²ம?
40 Då skall Konungen svara, och säga till dem: Sannerliga säger jag eder: Det I hafven gjort enom af dessa minsta mina bröder, det hafven I gjort mig.
ததா³நீம்’ ராஜா தாந் ப்ரதிவதி³ஷ்யதி, யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, மமைதேஷாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மத்⁴யே கஞ்சநைகம்’ க்ஷுத்³ரதமம்’ ப்ரதி யத்³ அகுருத, தந்மாம்’ ப்ரத்யகுருத|
41 Då skall han ock säga till dem på venstra sidone: Går bort ifrå mig, I förbannade, uti evinnerlig eld, som djeflenom och hans änglom tillredd är. (aiōnios g166)
பஸ்²சாத் ஸ வாமஸ்தி²தாந் ஜநாந் வதி³ஷ்யதி, ரே ஸா²பக்³ரஸ்தா: ஸர்வ்வே, ஸை²தாநே தஸ்ய தூ³தேப்⁴யஸ்²ச யோ(அ)நந்தவஹ்நிராஸாதி³த ஆஸ்தே, யூயம்’ மத³ந்திகாத் தமக்³நிம்’ க³ச்ச²த| (aiōnios g166)
42 Ty jag var hungrig, och I gåfven mig icke äta; jag var törstig, och I gåfven mig icke dricka.
யதோ க்ஷுதி⁴தாய மஹ்யமாஹாரம்’ நாத³த்த, பிபாஸிதாய மஹ்யம்’ பேயம்’ நாத³த்த,
43 Jag var husvill, och I herbergaden mig icke; nakot, och I klädden mig icke; jag var sjuk och i häktelse, och I sökten mig icke.
விதே³ஸி²நம்’ மாம்’ ஸ்வஸ்தா²நம்’ நாநயத, வஸநஹீநம்’ மாம்’ வஸநம்’ ந பர்ய்யதா⁴பயத, பீடி³தம்’ காராஸ்த²ஞ்ச மாம்’ வீக்ஷிதும்’ நாக³ச்ச²த|
44 Då skola ock de svara honom, och säga: Herre, när såge vi dig hungrigan, eller törstigan, eller husvillan, eller nakotan, eller sjukan, eller i häktelse, och hafvom icke tjent dig?
ததா³ தே ப்ரதிவதி³ஷ்யந்தி, ஹே ப்ரபோ⁴, கதா³ த்வாம்’ க்ஷுதி⁴தம்’ வா பிபாஸிதம்’ வா விதே³ஸி²நம்’ வா நக்³நம்’ வா பீடி³தம்’ வா காராஸ்த²ம்’ வீக்ஷ்ய த்வாம்’ நாஸேவாமஹி?
45 Då skall han svara dem och säga: Sannerliga säger jag eder: Hvad I icke hafven gjort enom af dessa minsta, det hafven I ock icke gjort mig.
ததா³ ஸ தாந் வதி³ஷ்யதி, தத்²யமஹம்’ யுஷ்மாந் ப்³ரவீமி, யுஷ்மாபி⁴ரேஷாம்’ கஞ்சந க்ஷோதி³ஷ்ட²ம்’ ப்ரதி யந்நாகாரி, தந்மாம்’ ப்ரத்யேவ நாகாரி|
