< Job 11 >
1 Då svarade Zophar af Naema, och sade:
I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
2 När en hafver länge talat, måste han ock icke höra? Eller skall en sqvallrare alltid hafva rätt?
Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
3 Måste man tiga för dig allena, att du försmäder, och ingen skall genhöfta dig?
Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
4 Du säger: Min lärdom är ren, och klar är jag för din ögon.
Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
5 Ack! att Gud talade med dig, och uppläte sina läppar;
Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
6 Och tedde dig hvad han ännu hemliga vet; ty han hade ännu väl mer med dig; på det att du måtte veta, att han icke tänker på alla dina synder.
Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
7 Menar du, att du vetst så mycket som Gud vet; och vill alltså fullkomliga råkat, såsom den Allsmägtige?
Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
8 Han är högre än himmelen, hvad vill du göra? djupare än helvetet, huru kan du kännan? (Sheol )
Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol )
9 Längre än jorden, och bredare än hafvet.
Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
10 Om han all ting omvände eller fördolde, eller kastade dem i en hop, ho vill förmena honom det?
Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
11 Han känner de fåfängeliga män, och ser odygdena, och skulle han icke förståt?
Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
12 En fåfängelig man högmodas, och en född menniska vill vara såsom en ung vildåsne.
Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
13 Hade du ställt ditt hjerta ( till Gud ), och uppräckt dina händer till honom;
Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
14 Hade du långt ifrå dig bortkastat missgerningena, som är i din hand, att ingen orätt hade bott i dine hyddo;
Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
15 Så måtte du upplyft ditt ansigte utan last, och vorde fast ståndandes, och intet fruktandes.
Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
16 Så vorde du ock förgätandes uselhetena, och såsom det vattnet, som framlupet är, komme du det icke ihåg;
Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
17 Och din lifstid vorde uppgångandes såsom en middag, och vorde skinandes såsom en morgon.
I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
18 Och du måtte förtrösta dig, att hopp vore på färde; och vorde med rolighet kommandes i grafvena.
I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
19 Och du skulle lägga dig, och ingen skulle rädda dig; och månge skulle knekta dig.
Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
20 Men de ogudaktigas ögon skola försmäkta, och skola icke undkomma kunna; ty deras hopp skall fela deras själ.
Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.