< Salmos 137 >

1 Por los ríos de Babilonia estábamos sentados, llorando al recuerdo de Sion,
E bath aore mag Babulon ne wabet piny kendo ne waywak kane waparo Sayun.
2 Colgando nuestros instrumentos de música en los árboles junto al agua.
Ne wangʼawo thumbewa ewi omburi mane ni kanyo,
3 Porque allí los que nos tomaron prisioneros solicitaron una canción; y aquellos que nos quitaron todo lo que teníamos nos dieron órdenes de alegrarnos, diciendo: Danos una de las canciones de Sión.
nimar joma ne omakowa nokwayowa wende kane wan kanyo, joma nesandowa nochunowa ni wawernegi wende mor; negiwachonwa niya, “Wernwauru achiel kuom wende Sayun!”
4 ¿Cómo podemos dar la canción del Señor en una tierra extraña?
Ere kaka wanyalo wero wende Jehova Nyasaye kapod wan e piny ma wendo?
5 Si no guardo tu memoria, oh Jerusalén, no dejes que mi mano derecha guarde el recuerdo de su arte.
Ka dipo ni wiya owil kodi, yaye Jerusalem, to mad lweta ma korachwich wiye wil gi tichne.
6 Si te dejo salir de mis pensamientos, y si no pongo a Jerusalén antes de mi mayor alegría, que mi lengua se fije en el paladar.
Mad lewa moki e danda ka dipo ni ok apari, ka dipo ni ok aketo chunya kuomi, yaye Jerusalem, morna maduongʼ mogik.
7 Oh Señor, ten en cuenta contra los hijos de Edom el día de Jerusalén; como dijeron, destruyela. destrúyela incluso hasta su base.
Parie gima ne jo-Edom otimo, yaye Jehova Nyasaye, parie gima negitimo chiengʼ mane Jerusalem opodho. Ne gikok matek niya, “Mukeuru ogoye piny. Mukeuru ogore piny gi mise mare duto!”
8 ¡Oh, hija de Babilonia, cuyo destino es la destrucción! Feliz es el hombre que te hace lo que nos has hecho.
Yaye nyar Babulon, in mochanni kethruok, ngʼama nochuli kuom gima isetimonwa en jahawi,
9 Feliz es el hombre que toma a tus pequeños, aplastándolos contra las rocas.
ngʼat manomak nyithindi mayom mi gogi piny e lwendni en jahawi.

< Salmos 137 >