Salmos 104

1 Bendice, alma mía, al SEÑOR. SEÑOR, Dios mío, mucho te has engrandecido; de gloria y de hermosura te has vestido.

ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

2 El que se cubre de luz como de vestidura, que extiende los cielos como una cortina;

تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

3 que establece sus aposentos entre las aguas; el que pone las nubes por su carroza, el que anda sobre las alas del viento;

و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

4 el que hace a sus ángeles espíritus, sus ministros fuego flameante.

بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

5 El fundó la tierra sobre sus basas; no se moverá por ningún siglo.

ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

6 Con el abismo, como con vestido, la cubriste; sobre los montes estaban las aguas.

دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

7 A tu reprensión huyeron; por el sonido de tu trueno se apresuraron;

اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

8 salieron los montes, descendieron por los valles a este lugar que tú les fundaste.

به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

9 Les pusiste término, el cual no traspasarán; ni volverán a cubrir la tierra.

برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

10 Tú eres el que envías las fuentes por los arroyos; van entre los montes.

در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

11 Abrevan a todas las bestias del campo; quebrantan su sed los asnos salvajes.

تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

12 Junto a aquellos habitan las aves de los cielos; entre las hojas dan voces.

پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

13 El que riega los montes desde sus aposentos; del fruto de sus obras se sacia la tierra.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

14 El que hace producir el heno para las bestias, y la hierba para el servicio del hombre; sacando el pan de la tierra.

تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

15 Y el vino que alegra el corazón del hombre; haciendo relumbrar el rostro con el aceite, y el pan que sustenta el corazón del hombre.

تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

16 Se sacian los árboles del SEÑOR, los cedros del Líbano que él plantó.

درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

17 Para que allí aniden las aves; en las hayas tiene su casa la cigüeña.

مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

18 Los montes altos para las cabras monteses; las peñas, madrigueras para los conejos.

کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

19 Hizo la luna para los tiempos; el sol conoció su occidente.

ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

20 Pones las tinieblas, y es la noche; en ella corren todas las bestias del monte.

به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

21 Los leoncillos braman a la presa, y para buscar de Dios su comida.

شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

22 Sale el sol, se recogen, y se echan en sus cuevas.

هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

23 Sale el hombre a su hacienda, y a su labranza hasta la tarde.

آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

24 ¡Cuán muchas son tus obras, oh SEÑOR! Hiciste todas ellas con sabiduría; la tierra está llena de tu posesión.

خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

25 Asimismo este gran mar y ancho de términos; allí hay peces sin número, animales pequeños y grandes.

در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

26 Allí andan navíos; allí este leviatán que hiciste para que jugase en él.

کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

27 Todos ellos esperan a ti, para que les des su comida a su tiempo.

تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

28 Les das, recogen; abres tu mano, se sacian de bien.

تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

29 Escondes tu rostro, se turban; les quitas el espíritu, dejan de ser, y se tornan en su polvo.

هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

30 Envías tu espíritu, se crean; y renuevas la faz de la tierra.

اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

31 Sea la gloria al SEÑOR para siempre; alégrese SEÑOR en sus obras;

شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

32 el cual mira a la tierra, y ella tiembla; toca en los montes, y humean.

خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

33 Al SEÑOR cantaré en mi vida; a mi Dios diré salmos mientras viviere.

تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

34 Me será suave hablar de él; yo me alegraré en el SEÑOR.

باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

35 Sean consumidos de la tierra los pecadores, y los impíos dejen de ser. Bendice, alma mía, al SEÑOR. Alelu-JAH ( Alabemos al SEÑOR ).

باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!