Job 39

1 ¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿O miraste tú las ciervas cuando están pariendo?

Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

2 ¿Contaste tú los meses de su preñez, y sabes el tiempo cuando han de parir?

Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

3 Como se encorvan, quebrantan sus hijos, pasan sus dolores.

Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

4 Como después sanan los hijos, crecen con el grano; salen y nunca más vuelven a ellas.

Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

5 ¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?

Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

6 Al cual yo puse casa en la soledad, y sus moradas en la tierra salada.

na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

7 Se ríe de la multitud de la ciudad; no oye las voces del que demanda los peajes.

Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

8 Rebusca los montes para su pasto, y anda buscando todo lo que está verde.

Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

9 ¿Por ventura querrá el unicornio servirte a ti, ni quedar a tu pesebre?

Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

10 ¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿Labrará los valles en pos de ti?

Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

11 ¿Por ventura confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, y le fiarás tu labor?

Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

12 ¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, y que la allegará en tu era?

Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

13 ¿Diste tú hermosas alas al pavo real, o alas y plumas al avestruz?

Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

14 El cual desampara en la tierra sus huevos, y sobre el polvo los calienta,

Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

15 y se olvida de que los pisará el pie, y que los quebrará alguna bestia del campo.

nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

16 Se endurece para con sus hijos, como si no fuesen suyos, no temiendo que su trabajo haya sido en vano;

Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

17 porque Dios lo hizo olvidar de sabiduría, y no le dio inteligencia.

dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

18 A su tiempo se levanta en alto, y se burla del caballo y del que se monta en él.

Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

19 ¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿Vestiste tú su cerviz de relincho?

Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

20 ¿Por ventura le espantarás tú como a alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable;

Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

21 escarba la tierra, se alegra en su fuerza, sale al encuentro de las armas;

Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

22 hace burla del espanto, y no teme, ni vuelve el rostro delante de la espada.

Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

23 Contra él suena la aljaba, el hierro de la lanza y de la pica;

Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

24 y él con ímpetu y furor escarba la tierra, sin importarle el sonido de la trompeta;

Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

25 antes los toques de trompeta le infunden ánimo; y desde lejos huele la batalla, el estruendo de los príncipes, y el clamor.

Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

26 ¿Por ventura vuela el gavilán por tu industria, y extiende hacia el mediodía sus alas?

Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

27 ¿Por ventura enaltece el águila por tu mandamiento, y pone en alto su nido?

Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

28 Ella habita y está en la piedra, en la cumbre del peñasco y de la roca.

Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

29 Desde allí acecha la comida; sus ojos observan de muy lejos.

Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

30 Sus polluelos chupan la sangre; y donde hubiere muertos, allí está.

Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”