Job 20

1 Y respondió Zofar naamatita, y dijo:

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 Por cierto mis pensamientos me hacen responder, y por tanto me apresuro.

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 La reprensión de mi censura he oído, y me hace responder el espíritu de mi inteligencia.

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 ¿No sabes esto que fue siempre, desde el tiempo que fue puesto el hombre sobre la tierra,

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 que la alegría de los impíos es breve, y el gozo del hipócrita por un momento?

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 Si subiere su altura hasta el cielo, y su cabeza tocare en las nubes,

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 con su mismo estiércol perecerá para siempre; los que le hubieren visto, dirán: ¿Qué es de él?

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 Como sueño volará, y no será hallado; y se disipará como visión nocturna.

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 El ojo que le habrá visto, nunca más le vera; ni su lugar le echará más de ver.

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 Sus hijos pobres andarán rogando; y sus manos devolverán lo que él robó.

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 Sus huesos están llenos de los pecados de su juventud, y con él serán sepultados en el polvo.

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 Si el mal se endulzó en su boca, si lo ocultaba debajo de su lengua;

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 si le parecía bien, y no lo dejaba, sino que lo detenía entre su paladar;

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 su comida se mudará en sus entrañas, hiel de áspides será dentro de él.

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 Comió haciendas, mas las vomitará; de su vientre las sacará Dios.

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 Veneno de áspides chupará; lo matará lengua de víbora.

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 No verá los arroyos, las riberas de los ríos de miel y de manteca.

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 Restituirá el trabajo ajeno conforme a la hacienda que tomó; y no tragará, ni gozará.

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 Por cuanto quebrantó y desamparó a los pobres, robó casas, y no las edificó;

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 por tanto, no sentirá él sosiego en su vientre, ni escapará con su codicia.

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 No quedó nada que no comiese; por tanto su bien no será durable.

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 Cuando fuere lleno su bastimento, tendrá angustia; las manos todas de los malvados vendrán sobre él.

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 Cuando se pusiere a llenar su vientre, Dios enviará sobre él el furor de su ira, y la hará llover sobre él y sobre su comida.

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 Huirá de las armas de hierro, y el arco de acero le atravesará.

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 Desenvainará y sacará saeta de su aljaba, y relumbrante pasará por su hiel; sobre él vendrán terrores.

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 Todas tinieblas están guardadas para sus secretos; fuego no soplado lo devorará; su sucesor será quebrantado en su tienda.

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 Los cielos descubrirán su iniquidad, y la tierra se levantará contra él.

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Los renuevos de su casa serán trasportados; serán derramados en el día de su furor.

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 Esta es la parte que Dios apareja al hombre impío, y la heredad que Dios le señala por su palabra.

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.