< Salmos 38 >

1 Salmo de David, para recordar. JEHOVÁ, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 Porque tus saetas descendieron á mí, y sobre mí ha caído tu mano.
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 No hay sanidad en mi carne á causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos á causa de mi pecado.
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 Porque mis iniquidades han pasado mi cabeza: como carga pesada se han agravado sobre mí.
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Pudriéronse, corrompiéronse mis llagas, á causa de mi locura.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 Porque mis lomos están llenos de irritación, y no hay sanidad en mi carne.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo á causa de la conmoción de mi corazón.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Mi corazón está acongojado, hame dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y meditaban fraudes todo el día.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 Mas yo, como [si fuera] sordo, no oía; [y estaba] como un mudo, [que] no abre su boca.
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Fuí pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 Porque á ti, oh Jehová, esperé yo: tú responderás, Jehová Dios mío.
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 Porque dije: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba, sobre mí se engrandecían.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Empero yo estoy á pique de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Por tanto denunciaré mi maldad; congojaréme por mi pecado.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 Porque mis enemigos están vivos [y] fuertes: y hanse aumentado los que me aborrecen sin causa:
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 No me desampares, oh Jehová: Dios mío, no te alejes de mí.
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 Apresúrate á ayudarme, oh Señor, mi salud.
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]

< Salmos 38 >