Salmos 147
1 ALABAD á JAH, porque es bueno cantar salmos á nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 Jehová edifica á Jerusalem; á los echados de Israel recogerá.
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 El sana á los quebrantados de corazón, y liga sus heridas.
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 El cuenta el número de las estrellas; á todas ellas llama por sus nombres.
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 Grande es el Señor nuestro, y de mucha potencia; y de su entendimiento no hay número.
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 Jehová ensalza á los humildes; humilla los impíos hasta la tierra.
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 Cantad á Jehová con alabanza, cantad con arpa á nuestro Dios.
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 El [es] el que cubre los cielos de nubes, el que prepara la lluvia para la tierra, el que hace á los montes producir hierba.
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 El da á la bestia su mantenimiento, [y] á los hijos de los cuervos que claman.
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 No toma contentamiento en la fortaleza del caballo, ni se complace en las piernas del hombre.
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 Complácese Jehová en los que le temen, y en los que esperan en su misericordia.
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 Alaba á Jehová, Jerusalem; alaba á tu Dios, Sión.
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 Porque fortificó los cerrojos de tus puertas; bendijo á tus hijos dentro de ti.
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 El pone en tu término la paz; te hará saciar de grosura de trigo.
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 El envía su palabra á la tierra; muy presto corre su palabra.
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 El da la nieve como lana, derrama la escarcha como ceniza.
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 El echa su hielo como pedazos: delante de su frío ¿quién estará?
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 Enviará su palabra, y los derretirá: soplará su viento, y fluirán las aguas.
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 El denuncia sus palabras á Jacob, sus estatutos y sus juicios á Israel.
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 No ha hecho esto con toda gente; y no conocieron sus juicios. Aleluya.
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
