Salmos 147
1 ALABAD á JAH, porque es bueno cantar salmos á nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Jehová edifica á Jerusalem; á los echados de Israel recogerá.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 El sana á los quebrantados de corazón, y liga sus heridas.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 El cuenta el número de las estrellas; á todas ellas llama por sus nombres.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Grande es el Señor nuestro, y de mucha potencia; y de su entendimiento no hay número.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Jehová ensalza á los humildes; humilla los impíos hasta la tierra.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Cantad á Jehová con alabanza, cantad con arpa á nuestro Dios.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 El [es] el que cubre los cielos de nubes, el que prepara la lluvia para la tierra, el que hace á los montes producir hierba.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 El da á la bestia su mantenimiento, [y] á los hijos de los cuervos que claman.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 No toma contentamiento en la fortaleza del caballo, ni se complace en las piernas del hombre.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Complácese Jehová en los que le temen, y en los que esperan en su misericordia.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Alaba á Jehová, Jerusalem; alaba á tu Dios, Sión.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Porque fortificó los cerrojos de tus puertas; bendijo á tus hijos dentro de ti.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 El pone en tu término la paz; te hará saciar de grosura de trigo.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 El envía su palabra á la tierra; muy presto corre su palabra.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 El da la nieve como lana, derrama la escarcha como ceniza.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 El echa su hielo como pedazos: delante de su frío ¿quién estará?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Enviará su palabra, y los derretirá: soplará su viento, y fluirán las aguas.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 El denuncia sus palabras á Jacob, sus estatutos y sus juicios á Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 No ha hecho esto con toda gente; y no conocieron sus juicios. Aleluya.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
