Proverbios 4

1 Escuchen, hijos, la instrucción de un padre Y estén atentos para adquirir entendimiento,

Slušajte, djeco, pouku očevu i pazite kako biste spoznali mudrost,

2 Porque les doy buena doctrina. No abandonen mi enseñanza,

jer dobar vam nauk dajem: ne prezrite moga naputka.

3 Pues yo también fui hijo de mi padre, Afectuoso y singular delante de mi madre.

I ja sam bio sin u svoga oca i nježan jedinac u svoje matere;

4 Él me enseñaba y me decía: Retenga tu corazón mis palabras, Guarda mis mandamientos, y vivirás.

i mene je on učio i govorio mi: “Zadrži moje riječi u svojem srcu, poštuj moje zapovijedi i živjet ćeš.

5 Adquiere sabiduría, adquiere entendimiento. No te olvides ni te apartes de los dichos de mi boca.

Steci mudrost, steci razbor, ne smeći ih s uma i ne odstupi od riječi mojih usta.

6 No la abandones, y ella te guardará. Ámala, y ella te protegerá.

Ne ostavljaj je i čuvat će te; ljubi je i obranit će te.

7 ¡Sabiduría ante todo! Adquiere sabiduría, Y sobre toda posesión adquiere entendimiento.

Početak je mudrosti: steci sebi mudrost i svim svojim imanjem steci razboritost.

8 Exáltala, y ella te engrandecerá, Cuando la abraces te honrará.

Veličaj je i uzvisit će te; donijet će ti čast kad je prigrliš.

9 Pondrá en tu cabeza guirnalda de gracia. Te otorgará corona de esplendor.

Stavit će ti ljupki vijenac na glavu, i obdarit će te krasnom krunom.”

10 Escucha, hijo mío, y recibe mis palabras, Y se te multiplicarán años de vida.

Poslušaj, sine moj, primi moje riječi i umnožit će se godine tvojeg života.

11 Te encaminé por el camino de la sabiduría Y te indiqué las sendas de rectitud.

Poučih te putu mudrosti, navratih te na prave staze;

12 Cuando camines, tus pasos no tendrán estorbo. Y si corres, no tropezarás.

neće ti se zapletati koraci kad staneš hoditi; potrčiš li, nećeš posrnuti.

13 Aférrate a la disciplina y no la dejes. Guárdala, porque ella es tu vida.

Čvrsto se drži pouke, ne puštaj je, čuvaj je, jer ona ti je život.

14 No entres por el camino del perverso, Ni vayas por el sendero de los malos.

Ne idi stazom opakih i ne stupaj putem zlikovaca.

15 Evítalo, no pases por él. Desvíate de él, pasa de largo.

Ostavi ga, ne hodi njime; kloni ga se i zaobiđi ga.

16 Porque ellos no duermen si no hacen daño, Y se les quita el sueño si no hacen caer [a alguien].

Jer oni ne spavaju ako ne učine zla, i san im ne dolazi ako koga ne obore.

17 Porque comen pan de iniquidad Y beben vino de violencia.

Jer jedu kruh opačine i piju vino nasilja.

18 Pero la senda de los justos es como la luz del alba, Que va en aumento hasta que el día es perfecto.

A pravednička je staza kao svjetlost svanuća, koja je sve jasnija do potpunog dana.

19 El camino de los impíos es como la oscuridad: No saben en qué tropiezan.

A put je opakih kao mrkli mrak: ne znaju o što će se spotaknuti.

20 Hijo mío, atiende mis palabras. Inclina tu oído a mis dichos.

Sine moj, pazi na moje riječi, prigni uho svoje mojim besjedama.

21 No se aparten de tus ojos. Guárdalos en lo profundo de tu corazón,

Ne gubi ih nikad iz očiju, pohrani ih usred srca svoga.

22 Pues son vida a los que los hallan Y sanidad a todo su cuerpo.

Jer su život onima koji ih nalaze i ozdravljenje svemu tijelu njihovu.

23 Con toda diligencia, guarda tu corazón, Porque de él [emana] la vida.

A svrh svega, čuvaj svoje srce, jer iz njega izvire život.

24 Aparta de ti la boca perversa Y aleja de ti la falsedad de labios.

Drži daleko od sebe lažna usta i udalji od sebe usne prijevarne.

25 Tus ojos miren de frente Y dirige tu mirada hacia lo que está delante.

Nek' tvoje oči gledaju u lice i neka ti je pogled uvijek prav.

26 Reflexiona en la senda de tus pies, Y sean rectos todos tus caminos.

Pazi na stazu kojom kročiš i neka ti svi putovi budu pouzdani.

27 No te desvíes a la derecha ni a la izquierda. Aparta tu pie del mal.

Ne skreći ni desno ni lijevo, drži svoj korak daleko oda zla.