Proverbios 1
1 Los proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel,
Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
2 Para conocer sabiduría y disciplina, Para comprender las palabras de inteligencia,
da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
3 Para recibir disciplina y enseñanza, Justicia, derecho y equidad,
da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
4 Para dar sagacidad al incauto, Y a los jóvenes conocimiento y discreción.
da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
5 Oirá el sabio y aumentará el saber, Y el entendido obtendrá habilidades.
kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
6 Entenderá el proverbio y el dicho profundo, Las palabras de los sabios y sus enigmas.
da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
7 El principio de la sabiduría es el temor a Yavé. Los insensatos desprecian la sabiduría y la disciplina.
Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
8 Escucha, hijo mío, la enseñanza de tu padre, Y no abandones la instrucción de tu madre,
Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
9 Porque hermosa diadema será en tu cabeza Y collar en tu cuello.
Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
10 Hijo mío, si los pervertidos te quieren seducir, No consientas.
Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
11 Si dicen: Ven con nosotros a tender trampas mortales, Acechemos sin motivo al inocente.
ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
da ih progutamo žive kao carstvo smrti i cijele kao one koji silaze u grob; (Sheol h7585)
13 Hallaremos objetos valiosos. Llenaremos nuestras casas del botín.
naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
14 Comparte tu suerte con nosotros, Y tengamos todos una sola bolsa.
bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
15 Hijo mío, no andes en el camino de ellos. Aparta tu pie de sus senderos,
Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
16 Porque sus pies corren hacia el mal Y se apresuran a derramar sangre.
Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
17 En vano se tiende la red Ante los ojos de las aves.
Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
18 Pero ellos colocan trampas a su propia sangre, Y ante sus propias vidas tienden acechanza.
A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
19 Tales son los senderos del que es dado a codicia, La cual quita la vida a los que la tienen.
Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
20 La Sabiduría clama en las calles Y da su voz en las plazas.
Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
21 Proclama sobre los muros, Y en las entradas de las puertas pregona sus palabras:
propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
22 Oh simples ¿hasta cuándo amarán la ingenuidad? ¿Hasta cuando los burladores amarán la burla, Los insensatos aborrecerán el saber?
“Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
23 ¡Regresen ante mi reprensión, Y les manifestaré mi espíritu, Y les haré conocer mis palabras!
Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
24 Pero por cuanto llamé y rehusaron. Extendí mi mano, y no hubo quién escuchara.
Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
25 Desecharon todo mi consejo, Y no quisieron mi reprensión.
Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
26 Yo también me reiré cuando llegue su calamidad Y me burlaré cuando los alcance lo que temen.
zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
27 Cuando lo que temen venga como destrucción, Su calamidad llegue como un remolino de viento Y vengan sobre ustedes tribulación y angustia.
kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Entonces me llamarán, y no responderé, Me buscarán, pero no me hallarán,
Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
29 Por cuanto aborrecieron el conocimiento Y no escogieron el temor a Yavé.
Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
30 No quisieron mi consejo Y menospreciaron toda reprensión mía.
niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
31 Entonces comerán el fruto de su camino Y se saciarán de sus propios consejos.
Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
32 El descarrío de los simples los matará, Y la dejadez de los necios los destruirá.
Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
33 Pero el que me escuche vivirá confiadamente Y estará tranquilo, sin temor al mal.
A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”
