< San Mateo 14 >
1 En aquel tiempo Herodes el tetrarca oyó la fama de Jesús
Leleꞌ naa, mane Herodes toꞌu parendaꞌ sia propinsi Galilea. Ana o rena haraꞌ mataꞌ-mataꞌ soꞌal Yesus.
2 y dijo a sus esclavos: Éste es Juan el Bautista, quien resucitó de entre [los] muertos, y por eso actúan en él esos poderes milagrosos.
Ana nafadꞌe penggau nara nae, “Yesus ia, neꞌo Yohanis Mana Saraniꞌ fo feꞌesaꞌan au denu nggero rala langgan. Ia na ana nasodꞌa baliꞌ ena, o! Naa de naꞌena koasa fo tao manadadꞌiꞌ naa ra.”
3 Porque Herodes había arrestado a Juan y lo metió en prisión a causa de Herodías, la esposa de su hermano Felipe,
Mane Herodes olaꞌ taꞌo naa, huu dalahulun ana nadꞌedꞌea no Yohanis, losa ana humu ma tao Yohanis bui rala neu. Dedꞌeat naa dudꞌuin taꞌo ia: mane Herodes sao nala odꞌin Filipus saon, naran Herodias. Tao-tao te Filipus no Herodias nda feꞌe mahelaꞌ sa.
4 porque Juan le decía: No te es lícito vivir con ella.
Naeni de Yohanis ai nasafafali nae, “Ama maneꞌ afiꞌ haꞌi mala odꞌi ma saon. Te naa mulena-langga hita hohoro-lalane adat Yahudi na!”
5 Quería matarlo, [pero] tenía temor al pueblo porque consideraban que él era profeta.
Te Herodes nda nau rena e sa, boe ma sao nala Herodias neuꞌ ena. Herodes naeꞌ a doo beꞌ fo tati nisa Yohanis mana Saraniꞌ a. Te ana namatau atahori hetar, huu ramahere rae, Yohanis naa, Lamatualain mana ola-olan. Naa de ana denu atahorin, fo tao Yohanis bui rala neu.
6 Pero cuando llegó un cumpleaños de Herodes, la hija de Herodías danzó en el medio y agradó a Herodes,
Te doo-doo ma, Herodes tao fefeta fai bobꞌonggin. Leleꞌ naa, ina mane Herodias ana feton neu lendo mbali fuiꞌ ra. Lelendon malolen seli, de tao Herodes ralan maꞌahee nala seli.
7 por lo cual le prometió con juramento que le daría lo que pidiera.
Lendo basa ma, Herodes noꞌe ana fetoꞌ naa nae, “Mae moꞌe saa sia au, na, mufadꞌe leo! Te dei fo au fee nggo. Au toꞌu uhereꞌ hehelu-fufuli ngga ia. Ma au sumba endiꞌ Lamatualain naran.”
8 Ella, instigada por su madre, dijo: ¡Dame ahora mismo la cabeza de Juan el Bautista en una bandeja!
Rena maneꞌ a oꞌolan ma, ana fetoꞌ a inan ira e. Naa de ana neu noꞌe nae, “Amaꞌ! Au oꞌe Yohanis Mana Saraniꞌ a langgan. Tao neu dulan rala, fo mendi fee neu au.”
9 El rey se entristeció, pero a causa de los juramentos y de los reclinados, ordenó que se [le] diera.
Rena nala ana fetoꞌ a noꞌe taꞌo naa ma, Herodes ralan susa. Te ana nda bisa lea baliꞌ susumban sa, huu basa fuiꞌ ra rena ena na. Naa de ana tunggaꞌ a ana fetoꞌ a hihii-nanaun.
10 Envió al [verdugo] quien decapitó a Juan en la cárcel.
Boe ma ana parenda atahori reu nggero rala Yohanis langgan, mia bui rala.
11 Su cabeza fue llevada en una bandeja. Fue entregada a la muchacha, y [ésta] la llevó a su madre.
Ara nggero rala Yohanis langgan, ma tao neu dulan rala, de reu fee neu ana fetoꞌ a. Ana simbo nala dulan ma, ana oꞌo nendi e fee neu inan.
12 Sus discípulos llegaron, recogieron y sepultaron el cadáver, y le informaron a Jesús.
Leleꞌ Yohanis ana mana tungga nara rena oi ara nggero rendi langgan, ma ara reu haꞌi rendi ao sisin, de reu raꞌoi e. Basa de ara reu rafadꞌe Yesus.
13 Cuando Jesús oyó [esto], se retiró de allí en privado a un lugar solitario en una barca. La multitud lo [supo] y lo siguieron a pie desde las ciudades.
Leleꞌ Yesus rena nala haraꞌ soꞌal Yohanis, ma Ana no ana mana tungga nara rae lao hela mamanaꞌ naa boe. Ma Ara sae ofaꞌ de rae reu risiꞌ mamana rouꞌ fo hahae ao nara. Te atahori hetar rita Yesus se ofan tungga-tunggaꞌ a dano suun. De ara lao hela kambon nara, ma laoꞌ lai-lai tungga dala madꞌaꞌ ata. Naeni de ara losa mamanaꞌ naa raꞌahuluꞌ Yesus se.
14 Desembarcó y vio una gran multitud. Se enterneció por ellos y sanó a sus enfermos.
Leleꞌ Ana onda mia ofaꞌ, ma Ana nita atahori hetar rahani E. De Ana tudꞌa kasian mbali se. Ma Ana tao nahaiꞌ atahori mamahedꞌiꞌ ra.
15 Al atardecer los discípulos se acercaron a Él y le dijeron: El lugar es solitario y la hora avanzada. Por tanto despide a la multitud para que vayan a las aldeas y compren su comida.
Bobꞌoꞌ neu ma, Ana mana tungga nara reu rafadꞌe rae, “Amaꞌ, e! Malole lenaꞌ Amaꞌ denu basa atahori ia ra, reu hasa nanaat sia kambo-kamboꞌ mana deka-deka ia. Te bobꞌoꞌ ena na! Sia ia nda hambu nanaat saa sa boe.”
16 Jesús les dijo: No tienen necesidad de ir. Denles ustedes de comer.
Te Yesus nataa nae, “Afiꞌ! Hei mihao se.”
17 Ellos le respondieron: No tenemos aquí sino cinco panes y dos peces.
Te ara rataa rae, “Awii, Amaꞌ, e! Hai nda miꞌena saa-saa fo mihao neu atahori desi basa ia ra sa. Hai mae tao taꞌo bee? Te akaꞌ roti balaꞌ lima, ma uꞌu ruaꞌ a na!”
18 Entonces Él ordenó: Tráiganmelos acá.
Te Yesus olaꞌ nae, “Naa malole ena. Mendi nema leo!”
19 Mandó que la multitud se recostara sobre la hierba. Tomó los cinco panes y los dos peces, levantó los ojos al cielo y los bendijo. Los partió y los dio a los discípulos, y los discípulos a la multitud.
Boe ma Ana denu basa atahori ra endoꞌ raꞌabꞌubꞌue reu uru ata. Basa ma, Ana haꞌi nala roti bueꞌ lima, ma uꞌu ka ruaꞌ ra. Boe ma Ana oroꞌa mbali lalai a de noꞌe makasi neu Lamatualain. Basa ma, Ana babꞌanggi roti naa ra, de loo fee neu ana mana tungga nara, fo reu banggi fee neu basa atahori naa ra
20 Comieron todos y se saciaron. Recogieron lo que sobró: 12 cestos llenos.
De basa se raa losa raꞌabeta. Raa basa ma, ara kumbu rala nanaa sisaꞌ ra, boa sanahulu rua.
21 Eran como 5.000 varones, sin contar las mujeres y los niños.
Basa atahori mana raaꞌ ra, mbei ma touꞌ rifon lima. Nda feꞌe reken inaꞌ ra ro anadꞌikiꞌ ra sa.
22 De inmediato impulsó a los discípulos a subir a la barca, e ir delante de Él a la orilla opuesta mientras despedía a la multitud.
Basa se raa basa ma, Yesus denu ana mana tungga nara reu sae ofaꞌ fo lao raꞌahuluꞌ risiꞌ dano a seri. Te Ana feꞌe nahati sia naa, fo denu basa atahori naa ra baliꞌ.
23 Después que despidió a la multitud, subió a la montaña a hablar con Dios en privado. Cuando llegó la noche estaba allí.
Leleꞌ basa se baliꞌ, ma Yesus hene nisiꞌ leteꞌ esa, de hule-oꞌe. Losa temba, te mesaꞌ ne feꞌe sia naa.
24 Pero la barca, que estaba a varios kilómetros de la tierra, era zarandeada por las olas, porque el viento era contrario.
Leleꞌ naa, ana mana tungga nara ofan losa dano a taladꞌan ena. Te ara sefe ritaꞌ mamate nara, huu ofaꞌ labꞌan ani mataꞌ, ma ree monaeꞌ ra mbembesiꞌ se.
25 En la cuarta vigilia de la noche [Jesús] fue hacia ellos y andaba sobre el mar.
Deka manggarelo ma, Yesus neu tungga se boe. Te Ana laoꞌ sia oeꞌ ata.
26 Cuando los discípulos vieron que Él andaba sobre el mar, se aterrorizaron y gritaron de miedo: ¡Es un fantasma!
Rita taꞌo naa ma, ana mana tungga nara nggengger. Ara olaꞌ ramatatau rae, “Heꞌe o! Maro sa sini!”
27 Pero enseguida les habló: ¡Tengan ánimo, Yo soy, no teman!
Te Yesus olaꞌ no se nae, Woe! Ama afiꞌ mimitau! Te Au ia Yesus! Subꞌa-subꞌa leo!”
28 Entonces Pedro le respondió: Señor, si eres Tú, manda que yo vaya a Ti sobre las aguas.
Petrus rena taꞌo naa ma nataa nae, “Mete ma tebꞌe-tebꞌeꞌ Yesus, na, denu au laoꞌ sia oeꞌ ata fo naa eti.”
29 Él le dijo: ¡Ven! Pedro bajó de la barca, caminó sobre las aguas y fue a Jesús.
Boe ma Yesus nataa nae, “Neu! Uma leo!” Boe ma Petrus onda mia ofaꞌ de laoꞌ nisiꞌ Yesus tungga oeꞌ ata.
30 Pero al ver el viento, se atemorizó. Cuando comenzó a hundirse, gritó: ¡Señor, sálvame!
Te leleꞌ Pertus medꞌa nae hambu sanggu anin, ma namatau nala seli. Ana naeꞌ a tena ena, ma randu nae, “Aduu, Lamatuaꞌ, e! Tulun fee au usodꞌa dei!”
31 Al instante, Jesús extendió la mano. Lo tomó y le dijo: ¡Carente de fe! ¿Por qué dudaste?
Boe ma Yesus loo Liman lailai de toꞌu nala e. Ana olaꞌ nae, “Awe, Petrus, e! Taꞌo bee de ralam nabꞌabꞌanggi? Nda mumuhere tebꞌe Au sa do?”
32 Cuando ellos subieron a la barca cesó el viento.
Basa ma, ruꞌa se ofaꞌ rala reu. Boe ma anin o naloeꞌ neuꞌ ena.
33 Los que estaban en la barca lo adoraron y dijeron: Verdaderamente eres el Hijo de Dios.
Rita taꞌo naa, ma ana mana tungga nara soꞌu kokoa-kikioꞌ neu E rae, “Awii! Amaꞌ ia, memaꞌ tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain Anan!”
34 Después de cruzar [el mar] llegaron a la tierra de Genesaret.
Leleꞌ ara losa dano a seriꞌ ma, ara onda risiꞌ kambo Genesaret dano suun.
35 Cuando los varones de aquel lugar lo reconocieron, notificaron a todo aquel territorio y le llevaron todos los enfermos.
Leleꞌ ara onda, ma atahori hetar rahine se neuꞌ ena. De ara rameli rae, “We! Yesus nema ena, o!” Ara relaꞌ reu rafadꞌe ndule kamboꞌ, ma atahori rendi basa atahori mamahedꞌiꞌ ra.
36 Y le rogaban [que les permitiera ]aun tocar el borde de su ropa. Cuantos lo tocaron, fueron sanados.
Ara roꞌe rae sadꞌi sira nggamaꞌ a badꞌun. Huu ara duꞌa rae, “Sadꞌi atahori mamahedꞌiꞌ ra nggama rala Yesus badꞌun suun, neꞌo ara hai reuꞌ ena.” De basa atahori mamahedꞌiꞌ mana nggama badꞌu narun, hai reuꞌ ena.