< Proverbios 5 >
1 Hijo mío, presta atención a mi sabiduría. Poner el oído en mi entendimiento,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 que pueda mantener la discreción, para que tus labios conserven el conocimiento.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Porque los labios de una adúltera gotean miel. Su boca es más suave que el aceite,
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 pero al final es tan amarga como el ajenjo, y tan afilado como una espada de dos filos.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
5 Sus pies bajan a la muerte. Sus pasos conducen directamente al Seol. (Sheol )
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol )
6 No piensa en el camino de la vida. Sus caminos están torcidos, y ella no lo sabe.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Ahora, pues, hijos míos, escuchadme. No te apartes de las palabras de mi boca.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Quita tu camino lejos de ella. No te acerques a la puerta de su casa,
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 para que no des tu honor a otros, y tus años a la cruel;
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 para que los extraños no se den un festín con tu riqueza, y tus labores enriquecen la casa de otro.
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 Gemirás al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se consuman,
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 y decir: “Cómo he odiado la instrucción, y mi corazón despreció la reprensión.
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 No he obedecido la voz de mis maestros, ni he prestado oídos a los que me han instruido.
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 He llegado al borde de la ruina total, entre la asamblea reunida”.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Bebe agua de tu propia cisterna, agua corriente de su propio pozo.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Si tus manantiales se desbordan en las calles, ¿corrientes de agua en las plazas públicas?
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Que sean sólo para ti, no para los extraños con usted.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Que se bendiga tu primavera. Alégrate con la esposa de tu juventud.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Una cierva cariñosa y un ciervo elegante — deja que sus pechos te satisfagan en todo momento. Déjate cautivar siempre por su amor.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 ¿Por qué, hijo mío, has de ser cautivado por una adúltera? ¿Por qué abrazar el seno de otro?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yahvé. Examina todos sus caminos.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Las malas acciones de los malvados lo atrapan. Las cuerdas de su pecado lo sujetan firmemente.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Morirá por falta de instrucción. En la grandeza de su locura, se extraviará.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.