Job 15
1 Entonces Elifaz, el temanita, respondió,
Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 “Si un sabio responde con vano conocimiento, y llenarse con el viento del este?
Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
3 Debe razonar con una charla poco provechosa, o con discursos con los que no puede hacer nada bueno?
Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
4 Sí, elimina el miedo, y dificultan la devoción ante Dios.
Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
5 Porque tu iniquidad enseña tu boca, y tú eliges el lenguaje de los astutos.
Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
6 Tu propia boca te condena, y no yo. Sí, tus propios labios testifican contra ti.
Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
7 “¿Eres tú el primer hombre que nació? ¿O te sacaron antes de las colinas?
Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
8 ¿Has oído el consejo secreto de Dios? ¿Limitas la sabiduría a ti mismo?
Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
9 ¿Qué sabe usted que nosotros no sepamos? ¿Qué entiendes que no está en nosotros?
Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
10 Con nosotros están tanto los canosos como los muy ancianos, mucho mayor que tu padre.
Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
11 ¿Los consuelos de Dios son demasiado pequeños para ti? ¿incluso la palabra que es suave para ti?
Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
12 ¿Por qué te arrastra tu corazón? Por qué tus ojos parpadean,
Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
13 que vuelvas tu espíritu contra Dios, y dejar que esas palabras salgan de tu boca?
Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
14 ¿Qué es el hombre, para que esté limpio? ¿Qué es el nacido de mujer, para que sea justo?
Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
15 He aquí que él no confía en sus santos. Sí, los cielos no están limpios a sus ojos;
Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
16 cuánto menos uno que es abominable y corrupto, ¡un hombre que bebe la iniquidad como si fuera agua!
Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
17 “Te lo mostraré, escúchame; lo que he visto lo declararé
Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
18 (que los sabios han contado por sus padres, y no lo han ocultado;
Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
19 a quien solo se le dio la tierra, y ningún extraño pasó entre ellos):
Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
20 el malvado se retuerce de dolor todos sus días, incluso el número de años que se le acumulan al opresor.
Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
21 Un sonido de terror está en sus oídos. En la prosperidad el destructor vendrá sobre él.
Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
22 No cree que vaya a volver de las tinieblas. Le espera la espada.
Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
23 Anda por ahí buscando pan, diciendo: “¿Dónde está?”. Sabe que el día de las tinieblas está listo en su mano.
Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
24 La angustia y la angustia le hacen temer. Se imponen contra él, como un rey listo para la batalla.
Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
25 Porque ha extendido su mano contra Dios, y se comporta con orgullo contra el Todopoderoso,
Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
26 corre hacia él con el cuello rígido, con los gruesos escudos de sus rodelas,
Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
27 porque se ha cubierto la cara con su gordura, y se acumulaba la grasa en los muslos.
Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
28 Ha vivido en ciudades desoladas, en casas que no habitaba nadie, que estaban a punto de convertirse en montones.
Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
29 No será rico, ni su riqueza continuará, ni sus posesiones se extenderán sobre la tierra.
Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
30 No se apartará de las tinieblas. La llama secará sus ramas. Se irá por el soplo de la boca de Dios.
Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
31 Que no confíe en el vacío, engañándose a sí mismo, porque el vacío será su recompensa.
La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
32 Se cumplirá antes de su tiempo. Su rama no será verde.
Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
33 Sacudirá su uva inmadura como la vid, y echará su flor como el olivo.
Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
34 Porque la compañía de los impíos será estéril, y el fuego consumirá las tiendas del soborno.
Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
35 Conciben el mal y producen la iniquidad. Su corazón prepara el engaño”.
Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.
