< Salmos 129 >

1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Muchos enemigos me han atacado desde que era joven. Que todo Israel diga:
Ɔsoroforɔ dwom. “Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, ma Israel nka.
2 Muchos enemigos me han atacado desde que era joven, pero nunca me vencieron.
“Wɔahyɛ me so pii firi me mmɔfraase, nanso wɔntumi nnii me so nkonim.
3 Me golpearon en la espalda, dejando largos surcos como si hubiera sido golpeado por un granjero.
Fentemfoɔ afentem mʼakyi ayɛ wɔn nkofie atentene.
4 Pero el Señor hace lo correcto: me liberado de las ataduras de los impíos.
Nanso Awurade yɛ ɔteneneeni; Watwitwa amumuyɛfoɔ nhoma afiri me ho.”
5 Que todos los que odian Sión sean derrotados y humillados.
Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa mfa animguaseɛ nsane wɔn akyi.
6 Que sean como la grama que crece en los techos y se marchita antes de que pueda ser cosechada,
Ma wɔnyɛ sɛ ɛserɛ a ɛwɔ ɔdan atifi, ɛnnyini na ahye;
7 y que no es suficiente para que un segador la sostenga, ni suficiente para que el cosechador llene sus brazos.
Ɛremma otwafoɔ nya biribi wɔ ne nsam, na deɛ ɔboaboa ano nso renya hwee nʼabasa so.
8 Que al pasar nadie les diga, “La bendición del Señor esté sobre ti, te bendecimos en el nombre del Señor”.
Mma wɔn a wɔtwam hɔ nnka sɛ, “Awurade nhyira mmra mo so; yɛhyira mo wɔ Awurade din mu.”

< Salmos 129 >