Job 18
1 Entonces Bildad, el suhita, tomó la palabra y dijo:
Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 “¿Hasta cuándo seguirás hablando, buscando las palabras adecuadas que decir? ¡Habla con sentido común si quieres que te respondamos!
“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.
3 ¿Crees que somos animales tontos? ¿Te parecemos estúpidos?
Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?
4 Te destrozas con tu ira. ¿Crees que la tierra tiene que ser abandonada, o que las montañas deben moverse sólo por ti?
Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?
5 “Es cierto que la vida de los malvados terminará como una lámpara que se apaga: su llama no brillará más.
“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.
6 La luz de su casa se apaga, la lámpara que cuelga arriba se apaga.
Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.
7 En lugar de dar pasos firmes, tropiezan, y sus propios planes los hacen caer.
Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.
8 Sus propios pies los hacen tropezar y quedan atrapados en una red; mientras caminan caen en un pozo.
Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.
9 Una trampa los agarra por el talón; un lazo los rodea.
Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.
10 Un lazo se esconde en el suelo para ellos; una cuerda se extiende a través del camino para hacerlos tropezar.
Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.
11 El terror asusta a los malvados, los persigue por todas partes, les muerde los talones.
Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.
12 El hambre les quita las fuerzas; el desastre los espera cuando caen.
Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.
13 La enfermedad devora su piel; la enfermedad mortal consume sus miembros.
Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
14 Son arrancados de los hogares en los que confiaban y llevados al rey de los terrores.
Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
15 La gente que no conoce vivirá en sus casas; el azufre se esparcirá donde solían vivir.
Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.
16 Se marchitan, las raíces abajo y las ramas arriba;
Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.
17 el recuerdo de ellos se desvanece de la tierra; nadie recuerda ya sus nombres.
Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.
18 Son arrojados de la luz a las tinieblas, expulsados del mundo.
Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.
19 No tienen hijos ni descendientes en su pueblo, ni supervivientes donde solían vivir.
Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.
20 La gente de occidente está horrorizada por lo que les sucede. La gente del oriente está conmocionada.
Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.
21 Esto es lo que ocurre con las casas de los malvados, con los lugares de los que rechazan a Dios”.
Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı'yı tanımayanların varacağı yer budur.”
