Job 31

1 “Había ya hecho pacto con mis ojos de no mirar a doncella.

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 ¿Cuál es, pues, mi porción desde arriba de parte de Dios, y la herencia que desde lo alto me da el Todopoderoso?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 ¿No es la perdición para el malvado, y la calamidad para los que obran la iniquidad?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 ¿No observa El mis caminos y cuenta todos mis pasos?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 Si yo he seguido la mentira, y mi pie ha corrido tras el fraude,

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 ¡péseme Dios en justa balanza y reconozca mi inocencia!

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 Si mis pasos se desviaron del camino, si mi corazón se fue tras mis ojos, y si se ha pegado algo a mis manos,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 ¡siembre yo, y coma otro, y sea desarraigado mi linaje!

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Si mi corazón se ha dejado seducir por una mujer, y si anduve acechando a la puerta de mi prójimo,

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 ¡muela para otro mi mujer, y encórvense ajenos sobre ella!

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 Porque esto es cosa nefanda, un crimen que han de juzgar los jueces;

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 un fuego que devora hasta la ruina y destruiría todos mis bienes.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 Si yo he despreciado el derecho de mi siervo, o de mi sierva en su litigio conmigo,

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 ¿qué podría hacer yo al levantarse el mismo Dios? Cuando Él viniera a juzgar ¿qué respondería yo?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 El que me hizo en el seno materno, ¿no le hizo también a él? ¿No nos formó uno mismo en la matriz?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 Si he negado al pobre lo que pedía, si he hecho desfallecer los ojos de la viuda;

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 si he comido solo mi bocado, sin que comiese de él el huérfano

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 —desde mi juventud era padre para este, y desde el seno materno he protegido a aquella—

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 si no hice caso del que iba a perecer por falta de vestido, o del pobre que estaba desnudo,

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 (y lo dejé) sin que me bendijeran sus carnes al calentarse con el vellón de mis ovejas;

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 si alcé mi mano contra el huérfano, por verme apoyado por los jueces,

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 ¡despréndase mi hombro de la espalda, y mi brazo sea arrancado del húmero!

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 Por cuanto temía el castigo de Dios, no he podido resistir a su majestad.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 Si he puesto en el oro mi confianza, y al oro he dicho: «Mi seguridad eres tú»;

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 si tuve gozo por mi grande hacienda, y por haber juntado mucho mi mano;

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 si al ver el resplandor del sol, y la brillante carrera de la luna,

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 fue seducido en secreto mi corazón, y mi mano les mandó un beso de mi boca,

28 también esto sería una maldad, una falta criminal, pues habría negado a Dios en lo alto.

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 Si me holgué de la ruina del que me odiaba, y me gocé cuando le sobrevino el mal;

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 aunque no presté al pecado mi lengua, pidiendo con maldición su muerte;

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 si no decían las gentes de mi casa: «¿Quién de su alimento no se ha saciado?»

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 pues jamás el forastero se quedó de noche al descubierto, porque yo abría mis puertas al pasajero;

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 si encubrí, como Adán, mi pecado, y oculté en mi seno mi iniquidad,

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 temiendo a la gran muchedumbre y el desprecio de los parientes, quedando callado y sin salir de mi casa...

35 ¡Oh si hubiese quien me escuchase! He aquí mi firma. ¡Respóndame el Todopoderoso! ¡Que escriba también mi adversario su libelo de acusación!

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 Yo lo llevaría sobre mi hombro, me lo ceñiría como diadema.

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 (A mi juez) le daré cuenta de todos mis pasos; como a un príncipe me presentaré a él.

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 Si contra mi clama mi tierra, y a una lloran sus surcos,

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 por haber yo comido sus frutos sin pagar y afligido a sus cultivadores,

40 ¡názcanme abrojos en vez de trigo, y cizaña en vez de cebada!” Fin de las palabras de Job.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.