< Job 11 >
1 Entonces Sofar naamatita tomó la palabra y dijo:
A LAILA olelo aku la o Zopara ka Naamata, i aku la,
2 “¿Acaso no hay que contestar al que vomita palabras? ¿el hombre verboso ha de tener razón?
Aole anei e pono ke pane aku i na huaolelo he nui la? E hoaponoia anei ke kanaka lehelehe wale?
3 ¿Tu palabrería hará callar a los hombres? y cuanto te burlas, ¿no habrá quien te confunda?
E paa anei ka waha o kanaka i kou kaena wale ana? A hoomaewaewa mai oe, aole anei he mea nana oe e hoohilahila aku?
4 Tú has dicho: “Mi doctrina es pura, y limpio estoy ante tus ojos.”
A ua olelo mai oe, he maemae kuu olelo, A ua hala ole au i kou mau maka.
5 ¡Ojalá que hablase Dios y abriera sus labios contra ti,
Ina paha e olelo mai ke Akua, A e wehe ae i kona lehelehe ia oe;
6 para descubrirte los arcanos de la sabiduría! —pues son muy diversos sus designios— entonces verías que Dios castiga solamente una parte de tu culpa.
A e hoike mai oia ia oe i na mea huna o ka naauao, Ua papalua ka maiau! Alaila e ike auanei oe, E hoopoina mai no ke Akua i na hewa ou.
7 ¿Pretendes acaso penetrar en las profundidades de Dios, hasta la perfección del Omnipotente?
E loaa anei ia oe ka ke Akua mau mea hohonu? E loaa pololei loa anei ia oe ka Mea mana?
8 Es más alta que el cielo, ¿qué podrás hacer? más honda que el scheol, ¿cómo podrás conocerlo? (Sheol )
Ua kiekie ia e like me ka lani; heaha kau e hana ai? Ua oi kona hohonu i ko ka po; heaha kau e ike ai? (Sheol )
9 más extensa que la tierra, y más ancha que el mar.
Ua oi kona loa mamua o ko ka honua, A o ka laula imua o ko ke kai.
10 Si Él acomete, cerrando el paso, y llama a juicio, ¿quién podrá disuadírselo?
Ina e hopu mai ia, a hoopaa iho, a hookolokolo, Alaila owai la ka mea e keakea ia ia?
11 Porque Él conoce a los perversos, y ve la iniquidad, aunque parece disimularla.
No ka mea, ua ike no ia i ka poe hewa, Ua nana mai hoi ia i ka hala; Aole anei ia e ike mai?
12 ¿Puede acaso el necio pasar por inteligente, el pollino del asno montés por hombre?
E ake ke kanaka naaupo i akamai, O ke kanaka i hanau nae me he keiki la a ka hoki hihiu.
13 Si tú dispones tu corazón, y levantas hacia Él tus manos,
Ina e hoomakaukau oe i kou naau, A e kikoo aku i kou mau lima io na la;
14 si alejas la iniquidad que hay en tus manos, y no permites a la maldad que habite bajo tu tienda,
Ina he hewa iloko o kou lima, e hoolei loa aku ia; A mai ae e noho ka hewa ma kou mau halelewa.
15 entonces alzarás tu rostro sin mácula, te sentirás seguro, y nada temerás;
Alaila e hoala ae oe i kou maka me ke kina ole; A e ku paa no oe, aole hoi e makau:
16 te olvidarás de los dolores, y si de ellos te acuerdas es como de aguas que pasaron.
No ka mea, e hoopoina no oe i ka ehaeha, A e hoomanao ia mea, e like me ka wai i kahe aku:
17 Entonces tu vida surgirá más resplandeciente que el mediodía, las tinieblas te serán como la mañana,
A e kupaa kou ola loa ana, e like me ke awakea; Ano ua pouli oe, alaila e like no oe me ke kakahiaka.
18 tendrás seguridad por tener esperanza, echarás una mirada en torno, y dormirás tranquilo;
A e maluhia oe, no ka mea, he mea no e laua ai ka manao; Ano ua poho ka manao, aka, alaila, e noho maluhia oe.
19 te acostarás, y no habrá quien te espante, y muchos acariciarán tu rostro.
A e moe iho oe ilalo, aohe mea nana oe e hoomakau mai; A nui na mea e hoalohaloha imua ou.
20 Pero los ojos de los impíos desfallecerán; para ellos no habrá escape alguno; su esperanza será exhalar el alma.”
Aka, e pio na maka o ka poe hewa, A ua nele lakou i ka puuhonua, A o ko lakou manaolana, o ke kuu ana no ia o ka uhane.