< Ayuub 30 >
1 Laakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.
А ныне смеются надо мною младшие меня летами, те, которых отцов я не согласился бы поместить с псами стад моих.
2 Nimanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?
И сила рук их к чему мне? Над ними уже прошло время.
3 Waxay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.
Бедностью и голодом истощенные, они убегают в степь безводную, мрачную и опустевшую;
4 Waxay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.
щиплют зелень подле кустов, и ягоды можжевельника - хлеб их.
5 Iyaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.
Из общества изгоняют их, кричат на них, как на воров,
6 Waa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.
чтобы жили они в рытвинах потоков, в ущельях земли и утесов.
7 Waxay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.
Ревут между кустами, жмутся под терном.
8 Iyagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.
Люди отверженные, люди без имени, отребье земли!
9 Oo haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.
Их-то сделался я ныне песнью и пищею разговора их.
10 Way i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.
Они гнушаются мною, удаляются от меня и не удерживаются плевать пред лицом моим.
11 Ilaah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.
Так как Он развязал повод мой и поразил меня, то они сбросили с себя узду пред лицом моим.
12 Xagga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.
С правого боку встает это исчадие, сбивает меня с ног, направляет гибельные свои пути ко мне.
13 Jidadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.
А мою стезю испортили: все успели сделать к моей погибели, не имея помощника.
14 Jabniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.
Они пришли ко мне, как сквозь широкий пролом; с шумом бросились на меня.
15 Waxaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.
Ужасы устремились на меня; как ветер, развеялось величие мое, и счастье мое унеслось, как облако.
16 Haddaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.
И ныне изливается душа моя во мне: дни скорби объяли меня.
17 Habeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.
Ночью ноют во мне кости мои, и жилы мои не имеют покоя.
18 Xoogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.
С великим трудом снимается с меня одежда моя; края хитона моего жмут меня.
19 Isagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.
Он бросил меня в грязь, и я стал, как прах и пепел.
20 Anigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.
Я взываю к Тебе, и Ты не внимаешь мне, - стою, а Ты только смотришь на меня.
21 Calooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.
Ты сделался жестоким ко мне, крепкою рукою враждуешь против меня.
22 Kor baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.
Ты поднял меня и заставил меня носиться по ветру и сокрушаешь меня.
23 Waayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.
Так, я знаю, что Ты приведешь меня к смерти и в дом собрания всех живущих.
24 Laakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?
Верно, Он не прострет руки Своей на дом костей: будут ли они кричать при своем разрушении?
25 Oo ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?
Не плакал ли я о том, кто был в горе? не скорбела ли душа моя о бедных?
26 Laakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.
Когда я чаял добра, пришло зло; когда ожидал света, пришла тьма.
27 Qalbigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.
Мои внутренности кипят и не перестают; встретили меня дни печали.
28 Anigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.
Я хожу почернелый, но не от солнца; встаю в собрании и кричу.
29 Waxaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.
Я стал братом шакалам и другом страусам.
30 Dubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.
Моя кожа почернела на мне, и кости мои обгорели от жара.
31 Sidaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.
И цитра моя сделалась унылою, и свирель моя - голосом плачевным.