Ayuub 27
1 Oo haddana Ayuub ayaa hadalkiisii sii waday, oo wuxuu yidhi,
Job heldt fram med talen sin og sagde:
2 Waxaan ku dhaartay Ilaaha nool oo xaqayga iga qaaday, Kaasoo ah Ilaaha Qaadirka ah oo naftayda dhibay;
«So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
3 (Waayo, naftaydii weli waa igu jirtaa, Oo ruuxii Ilaahna weli wuxuu ku jiraa sankayga labadiisa dul.)
- for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
4 Hubaal bushimahaygu xaqdarro ku hadli maayaan, Oo carrabkayguna khiyaano sheegi maayo.
Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
5 Ilaah ha iga fogeeyo inaan xaq idinka dhigo, Jeeraan dhinto daacadnimadayda iska tuuri maayo.
D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
6 Xaqnimadayda waan xajisanayaa, oo iska sii dayn maayo, Oo qalbigaygu i ceebayn maayo intaan noolahay oo dhan.
Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
7 Cadowgaygu sida sharrow ha noqdo, Oo kii igu kacaana sida mid xaqdaran ha noqdo.
Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
8 In kastoo uu faa'iido helo, cibaadalaawaha rajadiisu waa maxay, Markii Ilaah naftiisa qaado?
Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
9 Ilaah miyuu qayladiisa maqli doonaa, Markii dhib ku yimaado?
Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
10 Miyuu Ilaaha Qaadirka ah ku farxi doonaa? Oo miyuu goor kasta Ilaah baryi doonaa?
Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
11 Waxaan idin barayaa wax gacanta Ilaah ku saabsan, Oo waxa Ilaaha Qaadirka ah la jirana idinka qarin maayo.
Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
12 Bal eega, idinku kulligiin waad aragteen, Haddaba bal maxaad dhammaantiin nacasyo u wada noqoteen?
Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
13 Intanu waa qaybta uu Ilaah ninkii sharrow ah u kaydiyo, Iyo dhaxalka kuwa dadka dulma ay Ilaaha Qaadirka ah ka helaan.
Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
14 Carruurtiisu hadday tarmaan, kolleyba waxaa dili doonta seef, Oo carruurtiisuna cunto kama dhergi doonaan.
Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
15 Kuwii isaga ka hadhana dhimashaa xabaali doonta, Oo carmalladiisuna uma ay barooran doonaan.
dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
16 In kastoo uu lacag u taalaysto sida ciidda oo kale, Oo uu dharna u diyaarsado sida dhoobada oo kale,
Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
17 Isagaa diyaarin doona, laakiinse waxaa xidhan doona kan xaqa ah, Oo lacagtana waxaa qaybsan doona kan aan xaqa qabin.
Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
18 Gurigiisa wuxuu u dhisaa sida buul caaro oo kale, Iyo sida waab waardiye samaysto.
Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
19 Isagoo taajir ah ayuu seexdaa, laakiinse lama soo ururin doono, Indhihiisuu kala qaadaa, oo waxba ma jiro.
Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
20 Naxdin baa isaga qarqin doonta sida biyo daad ah, Oo habeenkiina waxaa isaga la tegi doona duufaan.
Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
21 Waxaa isaga kaxaysa dabaysha bari, oo isna wuu tagaa, Oo meeshiisana way ka xaaqdaa.
Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
22 Waayo, Ilaah baa isaga wax ku tuuri doona, umana tudhi doono; Oo sharrowgu wuxuu jeclaan lahaa inuu gacantiisa ka cararo.
Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
23 Dadku way ku sacbin doonaan isaga, Oo meeshiisana foodhi bay kaga saari doonaan.
Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
