< Ayuub 27 >
1 Oo haddana Ayuub ayaa hadalkiisii sii waday, oo wuxuu yidhi,
And Job adds to lift up his allegory and says:
2 Waxaan ku dhaartay Ilaaha nool oo xaqayga iga qaaday, Kaasoo ah Ilaaha Qaadirka ah oo naftayda dhibay;
“God lives! He turned aside my judgment, And the Mighty—He made my soul bitter.
3 (Waayo, naftaydii weli waa igu jirtaa, Oo ruuxii Ilaahna weli wuxuu ku jiraa sankayga labadiisa dul.)
For all the while my breath [is] in me, And the wind of God in my nostrils.
4 Hubaal bushimahaygu xaqdarro ku hadli maayaan, Oo carrabkayguna khiyaano sheegi maayo.
My lips do not speak perverseness, And my tongue does not utter deceit.
5 Ilaah ha iga fogeeyo inaan xaq idinka dhigo, Jeeraan dhinto daacadnimadayda iska tuuri maayo.
Defilement to me—if I justify you, Until I expire I do not turn aside my integrity from me.
6 Xaqnimadayda waan xajisanayaa, oo iska sii dayn maayo, Oo qalbigaygu i ceebayn maayo intaan noolahay oo dhan.
On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart does not reproach me while I live.
7 Cadowgaygu sida sharrow ha noqdo, Oo kii igu kacaana sida mid xaqdaran ha noqdo.
My enemy is as the wicked, And my withstander as the perverse.
8 In kastoo uu faa'iido helo, cibaadalaawaha rajadiisu waa maxay, Markii Ilaah naftiisa qaado?
For what [is] the hope of the profane, When He cuts off? When God casts off his soul?
9 Ilaah miyuu qayladiisa maqli doonaa, Markii dhib ku yimaado?
[Does] God hear his cry, When distress comes on him?
10 Miyuu Ilaaha Qaadirka ah ku farxi doonaa? Oo miyuu goor kasta Ilaah baryi doonaa?
Does he delight himself on the Mighty? Call God at all times?
11 Waxaan idin barayaa wax gacanta Ilaah ku saabsan, Oo waxa Ilaaha Qaadirka ah la jirana idinka qarin maayo.
I show you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I do not hide.
12 Bal eega, idinku kulligiin waad aragteen, Haddaba bal maxaad dhammaantiin nacasyo u wada noqoteen?
Behold, you—all of you—have seen, And why [is] this—you are altogether vain?
13 Intanu waa qaybta uu Ilaah ninkii sharrow ah u kaydiyo, Iyo dhaxalka kuwa dadka dulma ay Ilaaha Qaadirka ah ka helaan.
This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones They receive from the Mighty.
14 Carruurtiisu hadday tarmaan, kolleyba waxaa dili doonta seef, Oo carruurtiisuna cunto kama dhergi doonaan.
If his sons multiply—a sword [is] for them. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
15 Kuwii isaga ka hadhana dhimashaa xabaali doonta, Oo carmalladiisuna uma ay barooran doonaan.
His remnant are buried in death, And his widows do not weep.
16 In kastoo uu lacag u taalaysto sida ciidda oo kale, Oo uu dharna u diyaarsado sida dhoobada oo kale,
If he heaps up silver as dust, And prepares clothing as clay,
17 Isagaa diyaarin doona, laakiinse waxaa xidhan doona kan xaqa ah, Oo lacagtana waxaa qaybsan doona kan aan xaqa qabin.
He prepares—and the righteous puts [it] on, And the innocent apportions the silver.
18 Gurigiisa wuxuu u dhisaa sida buul caaro oo kale, Iyo sida waab waardiye samaysto.
He has built his house as a moth, And as a shelter a watchman has made.
19 Isagoo taajir ah ayuu seexdaa, laakiinse lama soo ururin doono, Indhihiisuu kala qaadaa, oo waxba ma jiro.
He lies down rich, and he is not gathered, He has opened his eyes, and he is not.
20 Naxdin baa isaga qarqin doonta sida biyo daad ah, Oo habeenkiina waxaa isaga la tegi doona duufaan.
Terrors overtake him as waters, By night a whirlwind has stolen him away.
21 Waxaa isaga kaxaysa dabaysha bari, oo isna wuu tagaa, Oo meeshiisana way ka xaaqdaa.
An east wind takes him up, and he goes, And it frightens him from his place,
22 Waayo, Ilaah baa isaga wax ku tuuri doona, umana tudhi doono; Oo sharrowgu wuxuu jeclaan lahaa inuu gacantiisa ka cararo.
And it casts at him, and does not spare, He diligently flees from its hand.
23 Dadku way ku sacbin doonaan isaga, Oo meeshiisana foodhi bay kaga saari doonaan.
It claps its hands at him, And it hisses at him from his place.”