Job 11
1 Potem je odgovoril Cofár Naámčan in rekel:
Então Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:
2 »Mar ne bo množica besed odgovorjena? Mar naj bo mož, poln govora, opravičen?
Por acaso a multidão de palavras não seria respondida? E o homem falador teria razão?
3 Mar naj tvoje laži naredijo možem, da molčijo? In ko zasmehuješ, ali te noben človek ne bo osramotil?
Por acaso tuas palavras tolas faria as pessoas se calarem? E zombarias tu, e ninguém te envergonharia?
4 Kajti rekel si: ›Moj nauk je čist in jaz sem čist v tvojih očeh.‹
Pois disseste: Minha doutrina é pura, e eu sou limpo diante de teus olhos.
5 Toda oh, da bi Bog spregovoril in zoper tebe odprl svoje ustnice
Mas na verdade, queria eu que Deus falasse, e abrisse seus lábios contra ti,
6 in da bi ti pokazal skrivnosti modrosti, da so dvojne temu kar je! Vedi torej, da Bog od tebe terja manj, kakor zasluži tvoja krivičnost.
E te fizesse saber os segredos da sabedoria, porque o verdadeiro conhecimento tem dois lados; por isso sabe tu que Deus tem te castigado menos que [mereces] por tua perversidade.
7 Mar lahko z iskanjem najdeš Boga? Mar lahko do popolnosti spoznaš Vsemogočnega?
Podes tu compreender os mistérios de Deus? Chegarás tu à perfeição do Todo-Poderoso?
8 To je tako visoko kakor nebo. Kaj lahko storiš? Globlje kakor pekel. Kaj lahko spoznaš? (Sheol h7585)
[Sua sabedoria] é mais alta que os céus; que tu poderás fazer? E mais profunda que o Xeol; que tu poderás conhecer? (Sheol h7585)
9 Njegova mera je daljša kakor zemlja in širša kakor morje.
Sua medida é mais comprida que a terra, e mais larga que o mar.
10 Če odseka in zapre, ali zbere skupaj, kdo ga potem lahko ovira?
Se ele passar, e prender, ou se ajuntar [para o julgamento], quem poderá o impedir?
11 Kajti pozna praznoglave ljudi. Tudi zlobnost vidi. Mar ne bo potem tega preudaril?
Pois ele conhece as pessoas vãs, e vê a maldade; por acaso ele não a consideraria?
12 Kajti praznoglav človek bi bil moder, čeprav bi bil človek rojen kakor žrebe divjega osla.
O homem tolo se tornará entendido quando do asno selvagem nascer um humano.
13 Če pripraviš svoje srce in svoje roke iztegneš k njemu,
Se tu preparares o teu coração, e estenderes a ele tuas mãos;
14 če je krivičnost v tvoji roki, jo odloži daleč proč in naj zlobnost ne prebiva v tvojih šotorih.
Se alguma maldade houver em tua mão, lança-a de ti, e não deixes a injustiça habitar em tuas tendas;
15 Kajti potem boš povzdignil svoj obraz brez madeža. Da, neomajen boš in se ne boš bal,
Então levantarás teu rosto sem mácula; estarás firme, e não temerás;
16 ker boš pozabil svojo bedo in se je boš spominjal kakor vode, ki tečejo mimo,
E esquecerás teu sofrimento, [ou] lembrarás dele como de águas que já passaram;
17 in tvoja starost bo jasnejša kakor opoldan; svetil boš naprej, ti boš kakor jutro.
E [tua] vida será mais clara que o meio-dia; ainda que haja trevas, tu serás como o amanhecer.
18 Ti boš varen, ker je upanje. Da, kopal boš okoli sebe in svoj počitek si boš vzel v varnosti.
E serás confiante, porque haverá esperança; olharás em redor, [e] repousarás seguro.
19 Tudi ulegel se boš in nihče te ne bo strašil. Da, mnogi te bodo obžalovali.
E te deitarás, e ninguém te causará medo; e muitos suplicarão a ti.
20 Toda oči zlobnih bodo odpovedale in ne bodo pobegnili in njihovo upanje bo kakor izročitev duha.«
Porém os olhos dos maus se enfraquecerão, e o refúgio deles perecerá; a esperança deles será a morte.
