Псалтирь 58

1 В конец, да не растлиши, Давиду в столпописание. Аще воистинну убо правду глаголете, правая судите, сынове человечестии.

Veisuunjohtajalle; veisataan kuin: "Älä turmele"; Daavidin laulu. Totisesti, onko vanhurskaus mykkä, ja te puhutte? Tekö tuomitsette oikein, te ihmislapset?

2 Ибо в сердцы беззаконие делаете на земли, неправду руки вашя сплетают.

Ei, vaan te hankitsette sydämessänne vääryyttä, teidän kätenne käyttävät maassa väkivallan vaakaa.

3 Очуждишася грешницы от ложесн, заблудиша от чрева, глаголаша лжу.

Luopuneita ovat jumalattomat äidin kohdusta asti, eksyneitä valhettelijat hamasta äidin helmasta.

4 Ярость их по подобию змиину, яко аспида глуха и затыкающаго уши свои,

Heidän myrkkynsä on niinkuin käärmeen myrkky, he ovat kuin kuuro kyy, joka korvansa tukitsee,

5 иже не услышит гласа обавающих, обаваемь обавается от премудра.

ettei se kuulisi lumoojan ääntä, taitavan taikojan loitsuja.

6 Бог сокрушит зубы их во устех их: членовныя львов сокрушил есть Господь.

Jumala, särje hampaat heidän suustansa, Herra, murra nuorten jalopeurain raateluhampaat.

7 Уничижатся яко вода мимотекущая: напряжет лук свой, дондеже изнемогут.

Haihtukoot he tyhjiin niinkuin vesi, joka valuu kuiviin. Kun he ampuvat nuolensa, olkoot ne kuin kärjettömät.

8 Яко воск растаяв отимутся: паде огнь на них, и не видеша солнца.

Olkoot he niinkuin etana, joka sulaa mataessaan, niinkuin vaimon keskoiset, jotka eivät aurinkoa näe.

9 Прежде еже разумети терния вашего рамна, яко живы, яко во гневе пожрет я.

Ennenkuin teidän patanne tuntevat tulen altansa orjantappuroista, hän myrskyllään puhaltaa pois kaiken, niin raa'an kuin kypsänkin.

10 Возвеселится праведник, егда увидит отмщение: руце свои умыет в крови грешника.

Vanhurskas iloitsee, kun hän näkee koston, hän pesee jalkansa jumalattoman veressä.

11 И речет человек: аще убо есть плод праведнику, убо есть Бог судя им на земли.

Silloin ihmiset sanovat: "Totisesti, vanhurskaalla on hedelmä; totisesti, on Jumala, joka tuomitsee maan päällä".