< Псалтирь 49 >
1 В конец, сыном Кореовым, псалом. Услышите сия, вси языцы, внушите, вси живущии по вселенней,
Ouvi isto, vós todos os povos; inclinai os ouvidos, todos os moradores do mundo,
2 земнороднии же и сынове человечестии, вкупе богат и убог.
Tanto baixos como altos, tanto ricos como pobres.
3 Уста моя возглаголют премудрость, и поучение сердца моего разум.
A minha boca falará de sabedoria; e a meditação do meu coração será de entendimento.
4 Приклоню в притчу ухо мое, отверзу во псалтири ганание мое.
Inclinarei os meus ouvidos a uma parábola: declararei o meu enigma na harpa.
5 Вскую боюся в день лют? Беззаконие пяты моея обыдет мя.
Porque temerei eu nos dias maus, quando me cercar a iniquidade dos que me armam ciladas?
6 Надеющиися на силу свою и о множестве богатства своего хвалящиися:
Aqueles que confiam na sua fazenda, e se glóriam na multidão das suas riquezas,
7 брат не избавит, избавит ли человек? Не даст Богу измены за ся,
Nenhum deles de modo algum pode remir a seu irmão, ou dar a Deus o resgate dele
8 и цену избавления души своея: и утрудися в век,
(Pois a redenção da sua alma é caríssima, e cessará para sempre);
9 и жив будет до конца, не узрит пагубы.
Para que viva para sempre, e não veja corrupção:
10 Егда увидит премудрыя умирающыя, вкупе безумен и несмыслен погибнут, и оставят чуждим богатство свое.
Porque ele vê que os sábios morrem: perecem igualmente tanto o louco como o brutal, e deixam a outros os seus bens.
11 И гроби их жилища их во век, селения их в род и род, нарекоша имена своя на землях.
O seu pensamento interior é que as suas casas serão perpétuas e as suas habitações de geração em geração: dão às suas terras os seus próprios nomes.
12 И человек в чести сый не разуме, приложися скотом несмысленным и уподобися им.
Todavia o homem que está na honra não permanece; antes é como os brutos que perecem.
13 Сей путь их соблазн им, и по сих во устех своих благоволят.
Este caminho deles é a sua loucura; contudo a sua posteridade aprova as suas palavras (Selah)
14 Яко овцы во аде положени суть, смерть упасет я: и обладают ими правии заутра, и помощь их обетшает во аде: от славы своея изриновени быша. (Sheol )
Como ovelhas são postos na sepultura; a morte se alimentará deles; e os retos terão domínio sobre eles na manhã, e a sua formosura na sepultura se consumirá da sua morada. (Sheol )
15 Обаче Бог избавит душу мою из руки адовы, егда приемлет мя. (Sheol )
Mas Deus remirá a minha alma do poder da sepultura, pois me receberá (Selah) (Sheol )
16 Не убойся, егда разбогатеет человек, или егда умножится слава дому его:
Não temas, quando alguém se enriquece, quando a glória da sua casa se engrandece.
17 яко внегда умрети ему, не возмет вся, ниже снидет с ним слава его.
Porque, quando morrer, nada levará consigo, nem a sua glória o acompanhará.
18 Яко душа его в животе его благословится, исповестся тебе, егда благосотвориши ему.
Ainda que na sua vida ele bendisse a sua alma, e os homens te louvam, quando fizeres bem a ti mesmo,
19 Внидет даже до рода отец своих, даже до века не узрит света.
Irá para a geração de seus pais; eles nunca verão a luz
20 И человек в чести сый не разуме, приложися скотом несмысленным и уподобися им.
O homem que está na honra, e não tem entendimento, é semelhante às bestas que perecem.