Псалтирь 132
1 Помяни, Господи, Давида и всю кротость его:
Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas aflições.
2 яко клятся Господеви, обещася Богу Иаковлю:
Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 аще вниду в селение дому моего, или взыду на одр постели моея:
Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
4 аще дам сон очима моима, и веждома моима дремание, и покой скраниама моима:
Não darei sono aos meus olhos, nem adormecimento às minhas pestanas,
5 дондеже обрящу место Господеви, селение Богу Иаковлю.
Enquanto não achar lugar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
6 Се, слышахом я во Евфрафе, обретохом я в полях Дубравы:
Eis que ouvimos falar dela em Ephrata, e a achamos no campo do bosque.
7 внидем в селения Его, поклонимся на место, идеже стоясте нозе Его.
Entraremos nos seus tabernáculos: prostrar-nos-emos ante o escabelo de seus pés.
8 Воскресени, Господи, в покой Твой, Ты и кивот святыни Твоея.
Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
9 Священницы Твои облекутся правдою, и преподобнии Твои возрадуются.
Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus santos.
10 Давида ради раба Твоего, не отврати лице помазаннаго Твоего.
Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
11 Клятся Господь Давиду истиною, и не отвержется ея: от плода чрева твоего посажду на престоле твоем.
O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará dela: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.
12 Аще сохранят сынове твои завет Мой и свидения Моя сия, имже научу я, и сынове их до века сядут на престоле твоем.
Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, também os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu trono.
13 Яко избра Господь Сиона, изволи и в жилище Себе.
Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
14 Сей покой Мой во век века, зде вселюся, яко изволих и.
Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
15 Ловитву его благословляяй благословлю, нищыя его насыщу хлебы:
Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
16 священники его облеку во спасение, и преподобнии его радостию возрадуются.
Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus santos saltarão de prazer.
17 Тамо возращу рог Давидови, уготовах светилник помазанному Моему.
Ali farei brotar a força de David: preparei uma lâmpada para o meu ungido.
18 Враги его облеку студом, на немже процветет святыня моя.
Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre ele florescerá a sua coroa.
