Псалтирь 121

1 Возведох очи мои в горы, отнюдуже приидет помощь моя.

Matkalaulu. Minä nostan silmäni vuoria kohti: mistä tulee minulle apu?

2 Помощь моя от Господа, сотворшаго небо и землю.

Apu minulle tulee Herralta, joka on tehnyt taivaan ja maan.

3 Не даждь во смятение ноги твоея, ниже воздремлет храняй тя:

Hän ei salli sinun jalkasi horjua, sinun varjelijasi ei torku.

4 се, не воздремлет, ниже уснет храняй Израиля.

Katso, hän, joka Israelia varjelee, ei torku eikä nuku.

5 Господь сохранит тя, Господь покров твой на руку десную твою.

Herra on sinun varjelijasi, Herra on suojaava varjosi sinun oikealla puolellasi.

6 Во дни солнце не ожжет тебе, ниже луна нощию.

Ei polta sinua aurinko päivällä, eikä kuu yöllä.

7 Господь сохранит тя от всякаго зла, сохранит душу твою Господь:

Herra varjelee sinut kaikesta pahasta, hän varjelee sinun sielusi.

8 Господь сохранит вхождение твое и исхождение твое, отныне и до века.

Herra varjelee sinun lähtemisesi ja tulemisesi, nyt ja iankaikkisesti.