Псалтирь 10
1 Вскую, Господи, отстоя далече, презираеши во благовремениих, в скорбех?
Miksi, Herra, seisot niin kaukana, miksi kätkeydyt ahdingon aikoina?
2 Внегда гордитися нечестивому, возгарается нищий: увязают в советех, яже помышляют.
Jumalattomien ylpeyden tähden kurja kärsii, takertuu heidän punomiinsa juoniin.
3 Яко хвалимь есть грешный в похотех души своея, и обидяй благословимь есть.
Sillä jumalaton kerskaa omista himoistansa, ja kiskuri kiroaa, pilkkaa Herraa.
4 Раздражи Господа грешный: по множеству гнева своего не взыщет: несть Бога пред ним.
Jumalaton sanoo ylvästellen: "Ei hän kosta". "Ei Jumalaa ole" -siinä kaikki hänen ajatuksensa.
5 Оскверняются путие его на всяко время: отемлются судбы Твоя от лица его: всеми враги своими обладает.
Hänen hankkeensa menestyvät joka aika. Sinun tuomiosi ovat korkealla, kaukana hänestä; kaikille vastustajilleen hän hymähtää.
6 Рече бо в сердцы своем: не подвижуся от рода в род без зла:
Hän sanoo sydämessään: "En horju minä, en ikinä joudu onnettomuuteen".
7 егоже клятвы уста его полна суть, и горести и льсти: под языком его труд и болезнь.
Hänen suunsa on täynnä kirousta, petosta, sortoa; tuho ja turmio on hänen kielensä alla.
8 Приседит в ловителстве с богатыми в тайных, еже убити неповиннаго: очи его на нищаго призираете.
Kylien vaiheilla hän istuu väijyksissä, hän murhaa salaa syyttömän. Hänen silmänsä vaanivat onnetonta.
9 Ловит в тайне яко лев во ограде своей, ловит еже восхитити нищаго, восхитити нищаго, внегда привлещи и в сети своей.
Kätkössään hän väijyy, niinkuin leijona pensaikossa, hän väijyy hyökätäksensä kurjan kimppuun; hän saa kurjan kiinni, vetää hänet verkkoonsa.
10 Смирит его: преклонится и падет, внегда ему обладати убогими.
Hän kyyristyy, painautuu maahan, ja onnettomat joutuvat hänen kynsiinsä.
11 Рече бо в сердцы своем: забы Бог, отврати лице Свое, да не видит до конца.
Hän sanoo sydämessään: "Jumala sen unhottaa, hän on peittänyt kasvonsa, hän ei sitä ikinä näe".
12 Воскресени, Господи Боже мой, да вознесется рука Твоя, не забуди убогих Твоих до конца.
Nouse, Herra, kohota kätesi, Jumala! Älä unhota kurjia.
13 Чесо ради прогнева нечестивый Бога? Рече бо в сердцы своем: не взыщет.
Miksi jumalaton pilkkaa Jumalaa? Miksi hän sanoo sydämessään: "Et sinä kosta?"
14 Видиши, яко Ты болезнь и ярость смотряеши, да предан будет в руце Твои: тебе оставлен есть нищий, сиру Ты буди помощник.
Sinä olet sen nähnyt, sillä sinä havaitset vaivan ja tuskan, ja sinä otat sen oman kätesi huomaan; sinulle onneton uskoo asiansa, sinä olet orpojen auttaja.
15 Сокруши мышцу грешному и лукавому: взыщется грех его и не обрящется.
Murskaa jumalattoman käsivarsi ja kosta pahan jumalattomuus, niin ettei häntä enää löydetä.
16 Господь царь во век и в век века: погибнете, языцы, от земли Его.
Herra on kuningas ainiaan ja iankaikkisesti; hävinneet ovat pakanat hänen maastansa.
17 Желание убогих услышал еси, Господи, уготованию сердца их внят ухо Твое.
Sinä kuulet nöyrien halajamisen, Herra, sinä vahvistat heidän sydämensä, sinä teroitat korvasi,
18 Суди сиру и смирену, да не приложит ктому величатися человек на земли.
auttaaksesi orvon ja sorretun oikeuteensa, ettei ihminen, joka maasta on, enää saisi kauhua aikaan.
