Книга Иова 3
1 Посем отверзе Иов уста своя и прокля день свой,
この後、ヨブは口を開いて、自分の生れた日をのろった。
2 глаголя:
すなわちヨブは言った、
3 да погибнет день, в оньже родихся, и нощь оная, в нюже реша: се, мужеск пол:
「わたしの生れた日は滅びうせよ。『男の子が、胎にやどった』と言った夜もそのようになれ。
4 та нощь буди тма, и да не взыщет ея Господь свыше, ниже да приидет на ню свет,
その日は暗くなるように。神が上からこれを顧みられないように。光がこれを照さないように。
5 и да приимет ю тма и сень смертная, да приидет на ню сумрак: проклят буди день той
やみと暗黒がこれを取りもどすように。雲が、その上にとどまるように。日を暗くする者が、これを脅かすように。
6 и нощь оная: да постигнет ю тма, да не будет во днех лета, ниже да вчислится во днех месяцей:
その夜は、暗やみが、これを捕えるように。年の日のうちに加わらないように。月の数にもはいらないように。
7 но нощь оная да будет болезнь, и да не приидет на ню веселие и радость,
また、その夜は、はらむことのないように。喜びの声がそのうちに聞かれないように。
8 но да прокленет ю проклинаяй той день, иже имать одолети великаго кита:
日をのろう者が、これをのろうように。レビヤタンを奮い起すに巧みな者が、これをのろうように。
9 да померкнут звезды тоя нощи, да ожидает и на свет да не приидет, и да не видит денницы возсиявающия,
その明けの星は暗くなるように。光を望んでも、得られないように。また、あけぼののまぶたを見ることのないように。
10 яко не затвори врат чрева матере моея: отяла бо бы болезнь от очию моею:
これは、わたしの母の胎の戸を閉じず、また悩みをわたしの目に隠さなかったからである。
11 почто бо во утробе не умрох? Из чрева же изшед, и абие не погибох?
なにゆえ、わたしは胎から出て、死ななかったのか。腹から出たとき息が絶えなかったのか。
12 Почто же мя прияша на колена? Почто же ссах сосца?
なにゆえ、ひざが、わたしを受けたのか。なにゆえ、乳ぶさがあって、わたしはそれを吸ったのか。
13 Ныне убо уснув умолчал бых, уснув же почил бых
そうしなかったならば、わたしは伏して休み、眠ったであろう。そうすればわたしは安んじており、
14 со царьми и советники земли, иже хваляхуся оружии,
自分のために荒れ跡を築き直した地の王たち、参議たち、
15 или со князи, имже много злата, иже наполниша домы своя сребра,
あるいは、こがねを持ち、しろがねを家に満たした君たちと一緒にいたであろう。
16 или якоже изверг излазяй из ложесн матерних, или якоже младенцы, иже не видеша света:
なにゆえ、わたしは人知れずおりる胎児のごとく、光を見ないみどりごのようでなかったのか。
17 тамо нечестивии утолиша ярость гнева, тамо почиша претружденнии телом,
かしこでは悪人も、あばれることをやめ、うみ疲れた者も、休みを得、
18 вкупе же в веце сем бывшии не слышат гласа собирающаго дань:
捕われ人も共に安らかにおり、追い使う者の声を聞かない。
19 мал и велик тамо есть, и раб не бояйся господина своего:
小さい者も大きい者もそこにおり、奴隷も、その主人から解き放される。
20 почто бо дан есть сущым в горести свет и сущым в болезнех душам живот,
なにゆえ、悩む者に光を賜い、心の苦しむ者に命を賜わったのか。
21 иже желают смерти и не получают, ищуще якоже сокровища,
このような人は死を望んでも来ない、これを求めることは隠れた宝を掘るよりも、はなはだしい。
22 обрадовани же бывают, аще улучат (смерть)?
彼らは墓を見いだすとき、非常に喜び楽しむのだ。
23 Смерть бо мужу покой, егоже путь сокровен есть, затвори бо Бог окрест его:
なにゆえ、その道の隠された人に、神が、まがきをめぐらされた人に、光を賜わるのか。
24 прежде бо брашен моих воздыхание ми приходит, слезю же аз одержимь страхом,
わたしの嘆きはわが食物に代って来り、わたしのうめきは水のように流れ出る。
25 страх бо, егоже ужасахся, прииде ми, и егоже бояхся, срете мя:
わたしの恐れるものが、わたしに臨み、わたしの恐れおののくものが、わが身に及ぶ。
26 ни умирихся, ниже умолчах, ниже почих, и найде ми гнев.
わたしは安らかでなく、またおだやかでない。わたしは休みを得ない、ただ悩みのみが来る」。
