< Mapisarema 9 >
1 Kumutungamiri wokuimba namaimbiro o“Kufa kwoMwanakomana.” Pisarema raDhavhidhi. Ndichakurumbidzai, imi Jehovha, nomwoyo wangu wose; ndichataura pamusoro pezvishamiso zvenyu zvose.
(Til sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David.) Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,
2 Ndichafara nokufarisisa mamuri; ndichaimbira zita renyu nziyo dzokurumbidza, imi Wokumusoro-soro.
glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,
3 Vavengi vangu vanodzokera shure; vanogumburwa uye vanoparara pamberi penyu.
fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Åsyn.
4 Nokuti makatsigira kodzero yangu nenyaya yangu; makagara pachigaro chenyu choushe, muchitonga zvakarurama kwazvo.
Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad på Tronen som Retfærds Dommer.
5 Makatuka ndudzi mukaparadza vakaipa; makadzima zita ravo nokusingaperi.
Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.
6 Kuparadzwa kusina magumo kwakakunda muvengi, makadzura maguta avo; kunyange chiyeuchidzo chavo chakaparara.
Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.
7 Jehovha anotonga nokusingaperi; akasimbisa chigaro chake choushe kuti atonge.
Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,
8 Achatonga nyika nokururama; achatonga marudzi nokururamisira.
skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.
9 Jehovha ndiye nhare yavakamanikidzwa, nhare yakasimba panguva yokutambudzika.
HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;
10 Vanoziva zita renyu vachavimba nemi, nokuti imi, Jehovha hamuna kumbosiya avo vanokutsvakai.
og de stoler på dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.
11 Imbirai Jehovha nziyo dzokurumbidza, iye agere pachigaro choushe muZioni; paridzai zvaakaita pakati pendudzi.
Lovsyng HERREN, der bor på Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!
12 Nokuti iye anotsiva ropa anorangarira; haashayiri hanya kuchema kwavanotambudzwa.
Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Råb:
13 Haiwa Jehovha, onai kuti vavengi vangu vanonditambudza sei! Ndinzwirei ngoni mundisimudze pamasuo orufu,
"HERRE, vær nådig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,
14 kuti ndiparidze kurumbidzwa kwenyu mumasuo oMwanasikana weZioni, uye ndigofara muruponeso rwenyu.
at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!"
15 Ndudzi dzakawira mugomba radzakachera; tsoka dzavo dzakabatwa nemimbure yavakaviga.
Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.
16 Jehovha anozivikanwa nokururamisira kwake; vakaipa vakateyiwa namabasa amaoko avo. Higayoni. Sera
HERREN blev åbenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. - Higgajon (Sela)
17 Vakaipa vanodzokera kuguva, idzo ndudzi dzose dzinokanganwa Mwari. (Sheol )
Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu. (Sheol )
18 Asi vanoshayiwa havangagari vachikanganwikwa, uye tariro yavanotambudzwa haingaparari.
Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Håb.
19 Simukai, Jehovha, munhu ngaarege kukunda; ndudzi ngadzitongwe pamberi penyu.
Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker få Magten, lad Folkene dømmes for dit Åsyn;
20 Varovei nokutyisa, imi Jehovha; ndudzi ngadzizive kuti vanongova vanhu zvavo. Sera
HERRE, slå dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)