< Mapisarema 49 >
1 Kumutungamiri wokuimba, waVanakomana vaKora. Pisarema. Inzwai izvi, imi vanhu mose; teererai imi mose mugere panyika,
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2 vapasi navapamusoro, vapfumi navarombo pamwe chete.
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3 Muromo wangu uchataura nouchenjeri; kutaura kunobva pamwoyo wangu kuchapa kunzwisisa.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4 Ndicharerekera nzeve yangu kuchirahwe; nembira ndichadudzira shoko rangu rakavanzika.
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5 Ndinotyireiko kana mazuva akaipa achiuya, kana vanyengeri vakaipa vandikomberedza,
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6 vaya vanovimba nepfuma yavo vanozvikudza nepfuma yavo zhinji?
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7 Hakuna munhu angadzikinura upenyu hwomumwe kana kupa Mwari rudzikinuro rwake,
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
8 rudzikinuro rwoupenyu runokosha, hakuna muripo unoringana nahwo,
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9 kuti ararame nokusingaperi uye kuti asaona kuora.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10 Nokuti vose vanogona kuona kuti vanhu vakachenjera vanofa; mapenzi navasina pfungwa zvimwe chetezvo vanofa, uye vanosiyira vamwe pfuma yavo.
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11 Marinda avo achagara ari dzimba dzavo nokusingaperi, nougaro hwavo kusvikira kuzvizvarwa zvisingaperi, kunyange vakanga vakapa nyika mazita avo.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12 Asi munhu, kunyange ane pfuma yake, haagari; akafanana nemhuka dzinofa.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13 Ndiwo magumo aivavo vanovimba nezvavanoita, namagumo avateveri vavo, vanotenda zvavanotaura. Sera
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
14 Samakwai vakatarirwa kuenda kuguva, uye rufu ruchavadya. Vakarurama vachavatonga mangwanani; chimiro chavo chichaora murinda, kure nedzimba dzavo dzoumambo. (Sheol )
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol )
15 Asi Mwari achadzikinura upenyu hwangu kubva muguva, zvirokwazvo achanditora iye. Sera (Sheol )
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol )
16 Usanyanya kutya kana munhu apfuma, kana kubwinya kweimba yake kwawedzerwa;
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17 nokuti haana chaachatora paanofa; kubwinya kwake hakungaburukiri naye murinda.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18 Kunyange paairarama aizviti akaropafadzwa, uye vanhu vachirumbidza munhu paanobudirira,
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19 achabatana norudzi rwamadzibaba ake, vasingazoonizve chiedza choupenyu.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20 Munhu ane pfuma zhinji asinganzwisisi akaita semhuka dzinofa.
Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.