Mapisarema 49
1 Kumutungamiri wokuimba, waVanakomana vaKora. Pisarema. Inzwai izvi, imi vanhu mose; teererai imi mose mugere panyika,
Til sangmesteren; av Korahs barn; en salme. Hør dette, alle folk, vend øret til, alle I som bor i verden,
2 vapasi navapamusoro, vapfumi navarombo pamwe chete.
både lave og høie, rike og fattige, alle tilsammen!
3 Muromo wangu uchataura nouchenjeri; kutaura kunobva pamwoyo wangu kuchapa kunzwisisa.
Min munn skal tale visdom, og mitt hjertes tanke er forstand.
4 Ndicharerekera nzeve yangu kuchirahwe; nembira ndichadudzira shoko rangu rakavanzika.
Jeg vil bøie mitt øre til tankesprog, jeg vil fremføre min gåtefulle tale til citaren.
5 Ndinotyireiko kana mazuva akaipa achiuya, kana vanyengeri vakaipa vandikomberedza,
Hvorfor skal jeg frykte i de onde dager, når mine forfølgeres ondskap omgir mig,
6 vaya vanovimba nepfuma yavo vanozvikudza nepfuma yavo zhinji?
de som setter sin lit til sitt gods og roser sig av sin store rikdom?
7 Hakuna munhu angadzikinura upenyu hwomumwe kana kupa Mwari rudzikinuro rwake,
En mann kan ikke utløse en bror, han kan ikke gi Gud løsepenger for ham
8 rudzikinuro rwoupenyu runokosha, hakuna muripo unoringana nahwo,
- for deres livs utløsning er for dyr, og han må avstå derfra til evig tid -
9 kuti ararame nokusingaperi uye kuti asaona kuora.
så han skulde bli ved å leve evindelig og ikke se graven.
10 Nokuti vose vanogona kuona kuti vanhu vakachenjera vanofa; mapenzi navasina pfungwa zvimwe chetezvo vanofa, uye vanosiyira vamwe pfuma yavo.
Nei, han vil få se den. De vise dør, dåren og den uforstandige omkommer tilsammen og overlater sitt gods til andre.
11 Marinda avo achagara ari dzimba dzavo nokusingaperi, nougaro hwavo kusvikira kuzvizvarwa zvisingaperi, kunyange vakanga vakapa nyika mazita avo.
Deres hjertes eneste tanke er at deres hus skal stå til evig tid, deres boliger fra slekt til slekt; de kaller sine jorder op efter sine navn.
12 Asi munhu, kunyange ane pfuma yake, haagari; akafanana nemhuka dzinofa.
Og dog blir et menneske i herlighet ikke stående; han er lik dyrene, som går til grunne.
13 Ndiwo magumo aivavo vanovimba nezvavanoita, namagumo avateveri vavo, vanotenda zvavanotaura. Sera
Således går det dem som er fulle av selvtillit, og dem som følger dem efter og har behag i deres tale. (Sela)
14 Samakwai vakatarirwa kuenda kuguva, uye rufu ruchavadya. Vakarurama vachavatonga mangwanani; chimiro chavo chichaora murinda, kure nedzimba dzavo dzoumambo. (Sheol h7585)
Som en fårehjord føres de ned i dødsriket, døden vokter dem, og de opriktige hersker over dem, når morgenen bryter frem, og deres skikkelse blir ødelagt av dødsriket, så de ikke har nogen bolig mere. (Sheol h7585)
15 Asi Mwari achadzikinura upenyu hwangu kubva muguva, zvirokwazvo achanditora iye. Sera (Sheol h7585)
Men Gud skal forløse min sjel av dødsrikets vold, for han skal ta mig til sig. (Sela) (Sheol h7585)
16 Usanyanya kutya kana munhu apfuma, kana kubwinya kweimba yake kwawedzerwa;
Frykt ikke når en mann blir rik, når hans huses herlighet blir stor!
17 nokuti haana chaachatora paanofa; kubwinya kwake hakungaburukiri naye murinda.
For han skal intet ta med sig når han dør; hans herlighet skal ikke fare ned efter ham.
18 Kunyange paairarama aizviti akaropafadzwa, uye vanhu vachirumbidza munhu paanobudirira,
Om han enn velsigner sin sjel i sitt liv, og de priser dig fordi du gjør dig til gode,
19 achabatana norudzi rwamadzibaba ake, vasingazoonizve chiedza choupenyu.
så skal du dog komme til dine fedres slekt; de ser ikke lyset evindelig.
20 Munhu ane pfuma zhinji asinganzwisisi akaita semhuka dzinofa.
Et menneske i herlighet, som ikke har forstand, er lik dyrene, som går til grunne.
