Zvirevo 7
1 Mwanakomana wangu, chengeta mashoko angu ugoviga mirayiro yangu mauri.
Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
2 Chengeta mirayiro yangu ugorarama; uchengete dzidziso dzangu semboni yeziso rako.
Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
3 Uzvisungirire paminwe yako; uzvinyore pahwendefa yomwoyo wako.
Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
4 Uti kuuchenjeri, “Uri hanzvadzi yangu,” uye uti kunzwisisa ndiyo hama yako;
Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
5 zvichakuchengeta kure nomukadzi chifeve; kubva pamudzimai asingazvibati anokwezva namashoko ake.
so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
6 Napawindo remba yangu ndakatarira panze nomumagirazi.
For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
7 Ndakaona pakati pavasina mano ndikacherechedza pakati pamajaya, rimwe jaya rakanga risina njere.
Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
8 Rakanga richidzika nomugwagwa pedyo nepakona yomukadzi uya, richifamba rakananga kumba kwake,
som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
9 panguva yorubvunzavaeni, zuva ravira, kunze kwosviba.
i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
10 Ipapo mukadzi akabuda kuzosangana naye, akapfeka sechifeve uye azere nounyengeri.
Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
11 Anotaura noruzha uye anozvikudza, tsoka dzake hadzigari pamba;
bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
12 imwe nguva ari munzira, imwe nguva ari pazvivara. Anorindira pamakona ose.
Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
13 Akamubata ndokumutsvoda, uye nechiso chisina nyadzi akati:
Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
14 “Ndine zvipiriso zvokuwadzana kumba kwangu; nhasi ndazadzisa mhiko dzangu.
«Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
15 Saka ndauya kuzosangana newe; ndanga ndichikutsvaka, zvino ndazokuwana!
Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
16 Ndawaridza mubhedha wangu machira ane mavara, anobva kuIjipiti.
Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
17 Ndasasa zvinonhuhwira pamubhedha wangu, zvinoti: mura, gavakava nesinamoni.
Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
18 Uya, tinwe tigute norudo kusvikira mangwanani; ngatifare zvedu norudo!
Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
19 Murume wangu haako kumba, akafamba rwendo rurefu.
For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
20 Akatakura homwe yake izere nemari uye haangadzoki kumba kusvikira pajenaguru.”
pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
21 Namashoko okunyengetedza akamutsausa; akamukwezva nokutaura kwake kunonyengera.
Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
22 Pakarepo akamutevera senzombe inoenda kundobayiwa, senondo inopinda mumusungo,
Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
23 kusvikira museve wabaya chiropa chake, seshiri inokurumidza kupinda muugombe, asingazivi kuti zvichamuurayisa.
til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
24 Saka zvino, vanakomana vangu, teererai kwandiri; nyatsoteererai zvandinotaura.
Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
25 Usarega mwoyo wako uchitsaukira kunzira dzake, kana kurasikira pamakwara ake.
Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
26 Vazhinji vakakuvadzwa naye vakawisirwa pasi; vaakauraya vakawanda kwazvo.
For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
