Jobho 37
1 “Hana yangu inorova nokuda kwezvizvi, uye mwoyo wangu unotomuka uchibva panzvimbo yawo.
[Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
2 Teererai! Teererai kutinhira kwenzwi rake, nokuunga kunobva pamuromo wake.
Audite auditionem in terrore vocis ejus, et sonum de ore illius procedentem.
3 Anoregedzera mheni yake pasi pedenga rose, agoituma kumigumo yenyika.
Subter omnes cælos ipse considerat, et lumen illius super terminos terræ.
4 Shure kwaizvozvo inzwi rokutinhira kwake rinosvika; anotinhira nenzwi roumambo hwake.
Post eum rugiet sonitus; tonabit voce magnitudinis suæ: et non investigabitur, cum audita fuerit vox ejus.
5 Inzwi raMwari rinotinhira nenzira dzinoshamisa; iye anoita zvinhu zvikuru zvinopfuura kunzwisisa kwedu.
Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia;
6 Anoti kuchando, ‘Donhera panyika,’ nokumvura inonaya, ‘Naya nesimba.’
qui præcipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suæ;
7 Kuitira kuti vanhu vose vaakasika vazive basa rake, anoita kuti munhu mumwe nomumwe ambomira kushanda.
qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
8 Mhuka dzinovanda; dzinoramba dziri mumapako adzo.
Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
9 Dutu rinobuda pakamuri yaro, chando chinobva pakuvhuvhuta kwemhepo.
Ab interioribus egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
10 Kufema kwaMwari kunobudisa mazaya echando, uye mvura zhinji inooma kuita chando.
Flante Deo, concrescit gelu, et rursum latissimæ funduntur aquæ.
11 Anozadza makore nounyoro; anoparadzira mheni yake nomumakore.
Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
12 Anoafambisa sezvaanoda pamusoro penyika yose, kuti aite zvose zvaanoarayira.
Quæ lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod præceperit illis super faciem orbis terrarum:
13 Anouyisa makore kuzoranga vanhu, kana kuzodiridza nyika yake kuti aratidze rudo rwake.
sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiæ suæ eas jusserit inveniri.
14 “Teerera izvi, Jobho; imbomira ugorangarira zvishamiso zvaMwari.
Ausculta hæc, Job: sta, et considera mirabilia Dei.
15 Unoziva here kudzorwa kwamakore naMwari nokupenyesa kwaanoita mheni yake?
Numquid scis quando præceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium ejus?
16 Unoziva maturikirwo akaitwa makore here, izvo zvishamiso zvaiye akakwana muruzivo?
Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
17 Iyewe unopiswa nenguo dzako nyika painonyaradzwa nemhepo yezasi,
Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra austro?
18 ko, ungagona kubatana naye pakutatamura matenga here, iwo akaoma kunge chionioni chendarira yakaumbwa.
Tu forsitan cum eo fabricatus es cælos, qui solidissimi quasi ære fusi sunt.
19 “Tiudze zvatingareva kwaari; hatigoni kureva mhaka yedu nokuda kwerima redu.
Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
20 Ko, anofanira kuudzwa kuti ndinoda kutaura here? Ko, pano munhu angakumbira kumedzwa here?
Quis narrabit ei quæ loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
21 Zvino hakuna munhu angatarira kuzuva, nokuvhenekera kwaro riri mumatenga, mushure mokunge mhepo yaachenesa.
At nunc non vident lucem: subito aër cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
22 Anouya nokubwinya kunoyevedza achibva nokumusoro; Mwari anouya nokubwinya kunotyisa.
Ab aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
23 Wamasimba Ose haasvikiki kwaari uye anokudzwa nesimba; mukururamisira uye nokururama kwake kukuru haadzvinyiriri.
Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et judicio, et justitia: et enarrari non potest.
24 Naizvozvo, vanhu vanomutya, ko, haana hanya navose vakachenjera pamwoyo here?”
Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes.]
