Jobho 28
1 “Mugodhi wesirivha uripo, nenzvimbo inonatswa goridhe.
Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
2 Simbi inocherwa pasi, uye ndarira inonyautswa ichibva pamhangura.
og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
3 Munhu anoita kuti rima ripere; anotsvakisisa kusvikira kumucheto chaiko, mhangura iri murima rakasviba kwazvo.
På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
4 Anovhura mugodhi kure nokunogara vanhu, kunzvimbo dzakakanganikwa norutsoka rwomunhu; kure navanhu anorezuka ndokuzeya uku nokuku.
Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
5 Iyo nyika, zvokudya zvichibva mairi, inoshandurwa nechapasi seinoshandurwa nemoto,
På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
6 safire inobva mumatombo ayo, uye guruva rayo rine upfu hwegoridhe,
Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
7 Hakuna gondo rinoziva nzira iyo yakavanzika, hakuna ziso rorukodzi rakaiona.
Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
8 Mhuka dzinozvikudza hadziisi rutsokapo, uye hakuna shumba inofambapo.
Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
9 Ruoko rwomunhu runorova dombo romusarasara uye ronoisa midzi yamakomo pachena.
På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
10 Anochera mugero nomumatombo; meso ake anoona pfuma yawo yose.
I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
11 Anotsvakisisa panotangira nzizi uye anobudisa zvinhu zvakavanzika pachena.
Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
12 “Asi uchenjeri hungawanikwepiko? Kunzwisisa kunogarepiko?
Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
13 Munhu haanzwisisi kukosha kwahwo; hahungawanikwi munyika yavapenyu.
Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
14 Pakadzika panoti, ‘Hahuzi mandiri.’ Gungwa rinoti, ‘Hahuzi pandiri.’
Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
15 Hahungatengwi negoridhe yakaisvonaka, uye mutengo wahwo haungayerwi nesirivha.
Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
16 Hahungatengwi negoridhe reOfiri, namatombo anokosha eonikisi kana esafire.
og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
17 Hahungaenzaniswi negoridhe kana kristari, uye hahungatsinhaniswi nezvishongo zvegoridhe.
Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
18 Korari nejasipa hazvingatongorehwi; mutengo wouchenjeri unokunda maparera.
Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
19 Topazi yeEtiopia haingaenzaniswi nahwo; hahungatongotengwi negoridhe rakaisvonaka.
Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
20 “Zvino uchenjeri hunobvepiko? Kunzwisisa kunogarepiko?
Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
21 Kwakavanzirwa meso ezvipenyu zvose, zvakavigwa kunyange kushiri dzedenga.
Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
22 Kuparadza noRufu zvinoti, ‘Runyerekupe rwahwo chete ndirwo rwakasvika munzeve dzedu.’
Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
23 Mwari oga ndiye anonzwisisa nzira inoenda kwahuri, uye ndiye oga anoziva kwahunogara,
Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
24 nokuti anoona magumo enyika, uye anoona zvinhu zvose zviri pasi pamatenga.
Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
25 Paakasimbisa simba remhepo uye akayera mvura,
Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
26 paakaita chirevo chemvura negwara rokutinhira wemheni,
då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
27 ipapo akatarira kuuchenjeri akahunzvera; akahusimbisa uye akahuedza.
då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
28 Zvino akati kumunhu, ‘Kutya Ishe, ndihwo uchenjeri, uye kusiya zvakaipa ndiko kunzwisisa.’”
Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
