Jobho 26
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Då svara Job og sagde:
2 “Ndiweka wakabatsira vasina simba! Wakaponesa sei ruoko rwakarukutika!
Kvar helst hev du den veike hjelpt? Når studde du den trøytte arm?
3 Ndiweka wakapa zano kune asina uchenjeri! Ndiweka wakaratidza njere dzakakura kwazvo!
Kvar gav du uklok mann ei råd? Kor ovleg visdom hev du synt?
4 Ndianiko akakubatsira kutaura mashoko aya? Uye mweya waaniko wakataura kubva pamuromo wako?
Kven hev du bore melding til? Kva ånd hev tala gjenom deg?
5 “Vakafa vari pakushungurudzika kukuru, ivo vari pasi pemvura zhinji navose vanogara mairi.
Skuggarne i angest skjelva, vatsdjup og dei som deri bur.
Helheimen open ligg for honom, avgrunnen utan noko dekkje. (Sheol h7585)
7 Anotambanudza matenga nechokumusoro panzvimbo isina chinhu; anorembedza nyika pasina chinhu.
Nordheimen han i audni spana, og hengde jordi yver inkje.
8 Anoputira mvura zhinji mumakore ake; asi makore acho haabvaruki nokuda kwokuremerwa.
Han vatnet inn i skyer bind; og skyi brest ei under det.
9 Anofukidza chiso chomwedzi uzere, achiwarira makore ake pamusoro pawo.
Kongsstolen sin han gøymer burt og breider skyer yver honom.
10 Anotara muganhu pamberi pemvura zhinji, kuti ugova muganhu pakati pechiedza nerima.
Kring vatni han ei grensa set, der som ljos og myrker byta skal.
11 Mbiru dzokudenga dzinodengenyeka, dzichivhundutswa nokutuka kwake.
Stolparne under himmelen skjelv, og rædde vert dei for hans trugsmål.
12 Akaunganidza mvura dzegungwa nesimba rake; akagura-gura Rahabhi nenjere dzake.
Han rører havet upp med velde, og med sit vit han krasar ubeist.
13 Matenga akashongedzwa nokufema kwake; ruoko rwake rwakabaya nyoka inobhururuka.
Og himmelen klårnar ved hans ande; hans hand den snøgge ormen drap.
14 Uye izvi ndiwo macheto oga ebasa rake; haiwa tinongonzwa kuzevezera kwake! Zvino ndianiko anganzwisisa kutinhira kwesimba rake?”
Sjå her utkanten av hans veg; det berre kviskring er me høyrer. Kven skynar, når hans allmagt torar?
