< Jobho 23 >

1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Da antwortete Hiob und sprach:
2 “Kunyange nanhasi ndinonyunyuta ndine shungu; ruoko rwake runondiremera kunyange ndiri pakugomera kwangu.
Auch heute noch ist meine Klage bitter; seine Hand preßt mir schwere Seufzer aus!
3 Dai chete ndaiziva kwandingamuwana; dai chete ndaigona kuenda kwaanogara!
O daß ich wüßte, wo ich Ihn fände! Ich würde zu seinem Throne gehen.
4 Ndaitaura hangu mhaka yangu pamberi pake, uye ndaizadza muromo wangu nenharo.
Ich würde ihm die Streitfrage vorlegen und meinen Mund mit Beweisen füllen;
5 Ndaizoziva hangu zvaaizondipindura, uye ndaizocherechedza zvaaizoreva.
ich möchte wissen, was er mir antworten, und gerne sehen, was er zu mir sagen würde.
6 Kuti aizondidzivisa nesimba guru here? Kwete, haaizondipomera mhaka.
Würde er heftig mit mir streiten? Nein, er würde mich gewiß anhören.
7 Ipapo munhu akarurama aigona kuzotaura mhaka yake pamberi pake, uye ndaizosunungurwa kubva pamutongi wangu nokusingaperi.
Da würde der Redliche bei ihm Recht finden, und ich würde auf ewig frei ausgehen von meinem Richter.
8 “Asi kana ndikaenda kumabvazuva, iye haako; kana ndikaenda kumavirira, handimuwani.
Wenn ich aber schon nach Osten gehe, so ist er nirgends; wende ich mich nach Westen, so werde ich seiner nicht gewahr;
9 Paanenge ari pabasa nechokumusoro, handimuoni; paanotsaukira zasi, handikwanisi kumuona.
begibt er sich nach Norden, so erspähe ich ihn nicht, verbirgt er sich im Süden, so kann ich ihn nicht sehen.
10 Asi iye anoziva nzira yandinofamba nayo; kana apedza kundiedza, ndichabuda ndava segoridhe.
Er aber kennt meinen Weg; er prüfe mich, so werde ich wie Gold hervorgehen!
11 Tsoka dzangu dzakanyatsotevera paakatsika; ndakarambira panzira dzake ndisingambotsaukiri parutivi.
Mein Fuß hat seinen Pfad innegehalten; seinen Weg habe ich bewahrt, ich bog nicht davon ab;
12 Handina kumbobva pamirayiro yemiromo yake; ndakakoshesa mashoko omuromo wake kupfuura chingwa changu chamazuva ose.
vom Gebote seiner Lippen wich ich nicht; in meinem Busen bewahrte ich die Reden seiner Lippen.
13 “Asi iye anomira oga, uye ndiani angapikisana naye? Anoita zvaanoda.
Doch Er bleibt sich gleich, und wer will ihn davon abbringen? Was er will, das tut er.
14 Anoita zvaakatema pamusoro pangu, uye urongwa huzhinji hwakadai achinahwo mudura rake.
Er vollführt, was mir bestimmt ist, und dergleichen hat er viel im Sinn.
15 Ndokusaka ndichitya pamberi pake; pandinofunga nezvose izvi, ndomutya.
Darum schrecke ich zurück vor ihm, und wenn ich daran denke, so fürchte ich mich davor.
16 Mwari akaita kuti mwoyo wangu unete; Wamasimba Ose akandivhundutsa.
Ja, Gott hat mein Herz verzagt gemacht, und der Allmächtige hat mich erschreckt.
17 Kunyange zvakadaro rima harina kuita kuti ndinyarare, iro rima guru rinofukidza chiso changu.
Daß ich [aber] nicht vergehe vor dem Anblick der Finsternis, hat er vor meinem Angesicht das Dunkel verdeckt.

< Jobho 23 >