Псалми 88
1 Господе Боже, Спаситељу мој, дању вичем и ноћу пред Тобом.
Korahoğulları'nın mezmuru - İlahi - Müzik şefi için - “Mahalat Leannot” makamında - Ezrahlı Heman'ın Maskili Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.
2 Нек изађе преда Те молитва моја, пригни ухо своје к јауку мом;
Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.
Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı. (Sheol h7585)
4 Изједначих се с онима који у гроб одлазе, постадох као човек без силе,
Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;
5 Као међу мртве бачен, као убијени, који леже у гробу, којих се више не сећаш, и који су од руке Твоје далеко.
Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
6 Метнуо си ме у јаму најдоњу, у таму, у бездану.
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
7 Отежа ми гнев Твој, и свима валима својим удараш ме.
Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. (Sela)
8 Удаљио си од мене познанике моје, њима си ме омразио; затворен сам, и не могу изаћи.
Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
9 Око моје усахну од јада, вичем Те, Господе, сав дан, пружам к Теби руке своје.
Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.
10 Еда ли ћеш на мртвима чинити чудеса? Или ће мртви устати и Тебе славити?
Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? (Sela)
11 Еда ли ће се у гробу приповедати милост Твоја, и истина Твоја у труљењу?
Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
12 Еда ли ће у тами познати чудеса Твоја, и правду Твоју где се све заборавља?
Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
13 Али ја, Господе, к Теби вичем, и јутром молитва моја срета Те.
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.
14 Зашто, Господе, одбацујеш душу моју, и одвраћаш лице своје од мене?
Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
15 Мучим се и издишем од удараца, подносим страхоте Твоје, без надања сам.
Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.
16 Гнев Твој стиже ме, страхоте Твоје раздиру ме.
Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
17 Оптечу ме сваки дан као вода, стежу ме одсвуда.
Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.
18 Удаљио си од мене друга и пријатеља; познаници моји сакрили су се у мрак.
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.
