< Псалми 101 >
1 Милост и правду певам; Тебе, Господе, славим.
Давут язған күй: — Мән өзгәрмәс муһәббәт һәм адаләт тоғрилиқ нахша ейтимән, Сени, и Пәрвәрдигар, нахшилар билән күйләймән.
2 Размишљам о путу правом, кад би год дошао к мени, ходим у безазлености срца свог у дому свом.
Мән мукәммәл йолда еһтият билән иш көримән; Сән қачанму йенимға келисән!? Өз өй-ордамда сап көңүл билән жүримән.
3 Не стављам пред очи своје речи непотребне, мрзим на дела која су против закона, не пристајем за њима.
Һеч пасиқ нәрсини көз алдимға кәлтүрмәймән, Йолдин чәтнигәнләрниң қилмишлириға нәпрәтлинимән; Бундақлар маңа һеч йепишмас әсла.
4 Срце покварено далеко је од мене; злих не знам.
Әгир көңүл мениңдин жирақ кетиду, Һеч рәзилликни тонуғум йоқтур.
5 Ко тајно опада ближњег свог, тог изгоним; ко је охолог ока и надутог срца, тог не трпим.
Кимки өз йеқининиң кәйнидин төһмәт қилған болса, Мән уни йоқитимән; Нәзири үстүн, дили тәкәббур адәмни мән сиғдурмаймән;
6 Очи су моје обраћене на верне на земљи, да би седели са мном. Ко ходи путем правим, тај служи мени.
Көзлирим зиминдики мөминләрдидур, Улар ордамда мән билән биллә турсун! Ким мукәммәл йолда маңса, у мениң хизмитимдә болиду.
7 Не живи у дому мом који ради лукаво; који говори лаж, не стоји пред очима мојим.
Алдамчилиқ жүргүзгәнләрниң өй-ордамда орни болмайду, Ялған сөзлигәнләр көз алдимда турмайду.
8 Јутром затирем све безбожнике на земљи, да бих истребио из града Господњег све који чине безакоње.
Пәрвәрдигарниң шәһиридин яманлиқ қилғучиларни үзүп ташлаш үчүн, Һәр сәһәрдә зиминдики барлиқ рәзил адәмләрни йоқитимән.